Mariin kong ikinuyom ang kabilang kamao ko dahil sa pananakit nila sa aking mahal na kapatid. Kitang-kita ko ang takot nito sa mukha niya. Hanggang sa tumingin ako sa lalaking may hawak sa kapatid ko.
“Ibaba muna ang baril mo kung gusto mo pang makitang buhay ang kapatid mo---” Ngunit mabilis kong kinalabit ang gatilyo ng baril ko at kitang-kita kong sapol na sapol ang ulo ng lalaki. Nagsenyas ako kay Malia na tumuyo muna siya at agad naman nitong sinunod.
Hanggang sa walang habas ko ring pinagbabaril ang ibang mga kalaban ko. Mayamaya pa’y isa’t-isa na silang bumagsak sa lupa. Dali-dali akong lumapit sa isang lalaki. Hindi pa nga ako nagtatanong ay nagsalita nito.
“Napag-utusan lamang kami ng taong nakasuot ng maskara. Hindi namin siya kilala na patayin kayong magkakapatid---” umiiyak
