Prologue
2668 Words
PROLOGUE
⚠️WARNING: Bisaya po ang Female Lead ko. Not all bisaya ay matigas magbigkas o magsalita. Pero dahil ako ang author.. gusto ko matigas ang pagkakabigkas kapag nagsasalita ang female lead. Para feel na feel niyong basahin.
Hindi po lahat ng chapter ay magbibisaya ang female lead ha! Matututo po siyang magtagalog kaya sa una lang po talaga dahil taga bundok siya na napadpad ng Manila at first time. Hayaan niyo ang takbo ng story dahil si Kakai ay matututo mag tagalog. Marami kasing nag re-reklamo na hindi daw nila magets kahit sa mga chapter 1 to up ay may translation naman sana na tagalog. 🤣 Hindi ko alam kung binabasa ba talaga o bulag na hindi makita ang naka ganito ().
Note: Female lead muna ang pov ko panghuli ang male lead kapag malapit ng matapos ang story. Kung walang reklamo hala sige magbasa na.
Kakai’s Pov
PANAY ang kamot ko sa likod ng ulo ko dahil sa boss kong napaka sungit. Wala pa ako ginagawa nagagalit na agad. Akala mo’y dragon na bubuga ng apoy uy na unsa na ni ron.
Isa akong probinsyana na laking bisaya talaga ba. Taga Ormoc City ako na napadpad dito sa Manila. Hindi ako masyadong magaling mag tagalog kaya yung boss ko kapag may utos puro tango lang talaga ginagawa ko dahil panay english. Sinabi ko naman sa kanya na mahihirapan ako makasabot ng english kaya tagalog nalang para hindi dumugo ilong ko. Pero hindi talaga siya naawa
sa ‘kin at panay parin ang english niya.
Mabuti nga kahit papano ay natututo na ako mag tagalog. First time kaayo na ko makarating sa Manila uy! Akala ko dati sa ibang bansa ‘to. Pilipinas parin pala. Pataka lang talaga yung tiyuhin ko magkwento. Kailangan ko talaga matuto sa mga bagay-bagay dahil hindi talaga kami magkaintindihan ng bossing ko.
Nakayuko lang ako habang nasa harapan ko ang boss ko na nasuko na naman sa ‘kin. Palagi man talaga yan siya suko sa ‘kin, wala pa man akong ginagawa. Hindi na talaga bago sa ‘kin ang batasan sa boss ko. Mahadlok ako sa kanya pero wala man ako choice uy! Alangan naman kasi bumalik ako sa kalsada mamalimos. Paeta aning kinabuhia.
“Didn't I tell you that you can't leave my house without telling me?” Galit na galit niyang sabi kahit hindi ko naman maintindihan. Sa tagalog nga nagkalisod na ako og intindi sa english pa kaha. Botangee gyud!
“Gwapo kong bossing.. Wag ka po mag english uy! Sinabi ko naman na hindi ako makaintindi.” Sabi ko habang nakangiwi sa harap niya.
Nakita kong napahilot siya sa noo niya. G atay na g highblood na tingali ni. “Kailangan mo po ba ng losartan, bossing?” Inosente kong tanong sa kanya. Tinigil niya ang paghilot sa noo niya at tumingin sa ‘kin. Agoy, ginoo ko! Masama siyang nakatingin sa ‘kin. Ako na nga yung nagmamalasakit sa kanya. Ka bad gyud aning bossing uy!
“Shut up!” Sigaw niya habang masamang nakatingin. Nanlilisik pa ang mata niya.
“Wag po ganyan mata mo, bossing. Sige ka baka mahanginan yan at di na mubalik. Agoy jud, bossing.. Tawag ko na talaga sa’yo.. bossing libat na.” Sabi ko habang pinipigilang tumawa.
“Anong libat?” Masungit niyang tanong.
“Libat ba sir ba.. yung ganito ang mata ohh..” sabi ko sabay naglibat-libatan sa harap niya. Ang sakit tuloy sa mata mag duling-dulingan.
“You look stupid!” Sabi ni boss kaya natigil ako sa ginagawa ko.
“Stupid love, yeah! yeah!” Sabi ko na parang nag ra-rap sa harap niya.
Napabuga naman ng hangin si bossing ko na halatang stress na pud sa ‘kin. Ako nga stress na sa kanya eh, hindi lang halata kasi stress naman talaga ang mukha ko simula pa dati.
“Bakit ka lumabas ng bahay na hindi nagpapaalam sa ‘kin?” Seryoso niyang tanong.
Nagkamot ako sa likod ng ulo ko at napangiwi. “Kanang kuan man gud, bossing..” sabi ko na hindi ko matuloy-tuloy ang sasabihin ko.
“Anong kuan?” Masungit na naman niyang tanong.
“Kanang kuan, bossing ba.. Kanang bumili kasi ako ng pang tapal ko sa ako puday, bossing.” Saad ko na nahihiya pa dahil lalaki siya siyempre. Nakakahiya magsabi tungkol do’n. Boang din kasi ‘to si bossing eh.. pati pagbili ko ng pang tapal sa bilat ay tatanungin pa.
“Pang tapal? What's that?” Sabi na naman niya kaya napakamot nalang talaga ako sa singit ko. Pastilan gyud ni si bossing uy!
“Kanang ikuan gud sa panty, bossing uy! Naunsa na ni ron.. unsaon pag pasabot ani uy!” Saad ko pa na nahihirapan talaga sa kinabuhi uy! Dito talaga ako nahihirapan ba kay lisod magpaliwanag. Kamot ulo nalang talaga ako nito.
“Anong kuan na naman ba? Pwede bang ayusin mo ang pagsasalita mo.” Sabi niya sa ‘kin na para bang gusto na akong tirisin.
“Tanong-tanong ka pa kasi, bossing uy! Kana bang ibutang sa panty ba.. Yung may dugo, bossing. Kapag meron ako, yun ang panangga ko.” Paliwanag ko na talagang may action pa akong ginagawa para ma gets niya agad. Loading kaayo ni si bossing uy!
Mukhang na gets niya kaya umiwas siya ng tingin sa ‘kin. Tumikhim pa siya at parang nahiya ba. Siya pa talaga nahiya eh dapat nga ako ang mahiya.
“So, may dalaw ka ngayon?” Tanong niya sa ‘kin kaya umiling ako dahil wala naman talaga akong dalaw.
“Wala pa naman, bossing. Pero malapit na po kasi kuan.. Ahh basta.. malapit na po. Nararamdaman ko ng malapit na.” Sabi ko na lang para matapos na ang tanong niya.
“Sa susunod.. magsabi ka kung lalabas ka ng bahay ko. Paano kong naligaw ka at hindi mo na alam pauwi.” Sabi niya na halatang nag-aalala.
“Sus.. si bossing pud uy! Kirig man lang pud ako bilat ana sa ka kilig. Wag ka mag-alala, bossing dahil hindi man ako maliligaw. Baliktarin ko lang ang suot ko mahahanap ko agad bahay mo.” Sabi ko kaya kumunot na naman ang noo niya.
“What do you mean? Pwede bang umayos ka sa pinagsasabi mo.” Sabi na naman niya sa galit na boses.
“Hindi ako maliligaw, sir ba! Por-bida uy! Pag tuon daw og bisaya, sir. Nahihirapan na po ako dito ba. Pati singit ko g paningot na twn.” ( Hindi ako maliligaw, sir ba! porbida uy! Mag-aral ka nga ng bisaya, sir. Nahihirapan na po ako dito. Pati singit ko pinagpawisan na.) Sabi ko nalang. Problemado na talaga ako dito sa bossing ko uy! Lami baya gayud si bossing. Nakita ko na katawan niya agoy.. makasulirat talaga ng mata. Yung katawan niya kasi may monay. Kaya pag nagkape ako ay titingin lang ako kay bossing.
Para tuloy akong tanga na nakangisi at ini-imagine ang monay ni bossing. Ka bad na talaga nako.
“Bakit ka nakangisi diyan?” Biglang tanong ni bossing.
“Ah kasi.. kuan po, bossing.. iniisip ko ang monay mo ba. Yummy man ka og lawas, bossing.” Saad ko sa kanya kaya pinukol niya ako ng masamang tingin.
“Pinagnanasahan mo ba ako?” Tanong niya sa ‘kin. Hindi ako nakasagot dahil iniisip ko ang sinabi niya. Baka magkamali ako ng sagot.
“Hindi man, bossing uy! Nasilip lang po ako pero hindi ko po pinagnasahan. Nakaganito lang po ako oh..” sabi ko sa kanya saka pinakita kung paano ko siya silipan.
“So, sinisilipan mo ako?” Tanong niya habang nakataas ang isang kilay. “Ano bang gusto mong makita sa katawan ko?” Tanong niya ulit sa ‘kin kaya nanlaki ang mata ko.
“Hala, grabe ka naman sa ‘kin, bossing uy! Kahit yung itlog mo nalang po, bossing. Okay lang po ba?” Tanong ko sa kanya. Syempre joke ko lang yun, hindi naman talaga ako titingin sa itlog niya. Basin makuyapan ko.
“Do you really want to see my balls?” Tanong niya sa ‘kin at nakangisi pa. Ngayon ko lang yata siya nakitang nakangisi dahil palaging masungit at napaka suplado pa niya.
“Nag ngisi man ka, bossing uy! Kung pangit ka pa, bossing.. baka mukha kang adik ba, pero gwapo man ka aw.. yummy kaayo!” Saad ko habang nagkakamot sa likod ng ulo ko. (Nakangisi ka man, bossing uy!)
“So, yummy ako para sa’yo?” Tanong niya sa ‘kin kaya napanguso ako. Nahuli na yata niya ako na pinagnanasahan ko siya ba.
“Gwapo ka man gud, bossing uy! Kaya yummy ka talaga. Sorry na gyud, bossing.” Sabi ko at baka pagalitan niya ako na pinagpapantasyahan ko siya. Crush ko lang naman si bossing Thanatos uy. Pangalan pa lang niya ba makaguba nag kinabuhi. Agoy! (Pangalan pa lang niya nakakasira na ng buhay. Agoy!)
Narinig ko ang mahina niyang tawa kaya nagulat talaga ako. Halos hindi ako kumurap kasi kuan ba.. baka mawala sa paningin ko ang bossing ko na nakatawa.
“Ang gwapo mo pala lalo, bossing. Wag ka kasi sumimangot-simangot, boss.” Sabi ko para naman mawala na ang lagi niyang mukha na nakasimangot na para bang kaaway niya lahat.
Tumigil naman siya sa pagtawa at sumeryoso na naman ang mukha niya. Ayan na naman siya.
“Kanang kuan, bossing ba.. mo adto na ako sa kwarto ko.” (Kanang kuan, bossing ba.. pupunta na po ako sa kwarto ko.) Pagpapaalam ko dahil hindi naman yata na siya galit. Hindi na magkasalubong ang makakapal niyang kilay eh.
“Wait! Akala ko ba gusto mong makita ang balls ko?” Tanong niya sa ‘kin. Hindi naman ako nakasagot agad dahil nagulat ako sa tanong niya. Hindi pa pala niya nakalimutan ang itlog. Ma prito ko talaga ang itlog niya ng wala sa oras.
Napasunod ang tingin ko sa kamay ni bossing ng luwagan niya ang necktie niya. Hinubad din niya ang suot niya na dati ay hindi ko alam ang tawag. Pero ngayon ay alam ko na dahil sinabi yun
sa ‘kin ni bossing. Inilapag niya ang kanyang itim na suit sa upuan habang nakatitig sa ‘kin.
Napalunok ako ng ilang beses ng biglang baklasin ni bossing ang suot niyang sinturon. Umiwas ako ng tingin kaya hindi ko na alam ang ginagawa niya.
“Look at me, Kakai.” Saad niya ngunit hindi ko man alam ang sinasabi niya. Look at me yata ay tumingin sa kanya kung tama ang hula ko. Kaya sinubukan kong lumingon sa kanya at halos manlaki ang mata ko ng makita ko ang malaki at mataba niyang alaga.
“Haruuhh diosmiyo! Ka dako ba ana, bossing uy! Nahubag naman tingali na.” (Haruuhh diosmiyo! Ang laki naman po niyan, bossing uy! Namamaga naman po yata yan.) Natataranta kong sabi sabay takip sa mga mata ko gamit ang dalawa kong kamay.
Na boang naman ni si bossing uy! Naghubo naman. Ka dako ba ato uy! (Nabaliw na si bossing uy! Naghubad naman. Ang laki naman no'n!)
“Wag mong takpan ang mata mo, Kakai. Akala ko ba gusto mong makita ang balls ko.” Dinig kong sabi ni boss.
“Makakurat (Nakakagulat) man yang malaki mong alaga, bossing uy! Itago mo na po yan.” Sabi ko pa habang nakatakip parin ang mata ko. Joke ko lang naman kasi yun tapos tinotoo ni bossing. Hindi naman siya mabiro. Katakot pala itsura ng mga alaga ng lalaki.
“Akala ko ba titignan mo ang balls ko.” Sabi pa niya. Hindi ko alam kung seryoso ba siya o hindi.
“Natatakot po ako, bossing uy! Malooy pud ka na ko.” (Natatakot po ako' bossing uy! Maawa ka naman sa 'kin.) Sabi ko sa kanya habang nagtatakip parin ng mata.
“Lumapit ka dito sa ‘kin, Kakai. Gusto kong makita mo ng malapitan kung anong tinatago ko.” Sabi niya sa ‘kin kaya nanlaki ang mata ko.
“Seryoso, bossing?” Gulat na gulat ko pang tanong at baka nag j-joke lang siya. Naka inom man yata siya kaya ganito ang pinagsasabi niya sa ‘kin. “Nah! Di ko, bossing uy! Mapagalitan mo pa ako tapos palayasin mo ako sa bahay mo kapag lumapit ako sa’yo.” Sabi ko habang nakangiwi. Hindi talaga ako tumingin ulit kay bossing at baka makita ko na naman ang ahas na may kakaibang ulo. Ga sinaw baya!
“Mas lalo kitang palalayasin kapag hindi ka pa lumapit sa ‘kin, Kakai. Ayaw mo naman siguro matulog sa labas katulad ng dati.” Sabi niya kaya nanlaki ang mata ko at napakagat nalang sa ibabang labi ko. Kasalanan ko kasi ‘to eh.. may pasabi-sabi pa kasi akong makita. Pastilan gyud na ko.
Wala na akong nagawa kundi tanggalin ang nakatakip sa mata ko at nagdadalawang isip ako na lumapit sa kanya. Pero kailangan man jud kay baka paalisin niya ako dito. Kawawa naman ako kung sa kalsada na naman ako matutulog.
Naglakad ako papunta kay bossing at tinignan ko ang nakatayo niyang sandata. Ang sarap sakalin no’n dahil ang taba.
“Tignan mo na..” sabi pa niya sa ‘kin kaya napalunok ako ng ilang beses.
“Agoy, diosmiyo! Nag bitay mana imo itlog, bossing uy!” Naiiyak kong sabi dahil hindi ko talaga kaya uy! Animales baya ani.
“Nag bitay? Ano yun?” Tanong pa talaga niya sa ‘kin pero hindi ko na sinagot pa at mahirapan na naman ako mag paliwanag. Ka kapoy baya ani ni bossing, daghay pangutana.
Sumenyas siya na lumuhod daw ako kaya ako naman na masunurin lumuhod din. Natitigan ko tuloy ng malapitan ang sausage niya. Kaso sobrang laking sausage naman ‘to. Pag pinasok ko ‘to sa bibig agoy.
Nakita ko ng malapitan ang sinasabi niyang balls kaya napangiwi ako dahil parang ang sarap pisilin no’n. Hindi ko mapigilan ang sarili ko kaya napisil ko ang itlog niya. Napadaing naman si bossing ko kaya agad kong g buhian ang itlog niya. “Sorry, bossing. Hindi ko mapigilan pisilin po eh,” nakangiwi kong sabi. “Ang lambot po pala..” dagdag ko pang sabi habang pinipilit tumawa.
Kitang-kita ko ang galit sa mukha ni bossing kaya napatigil ako sa pagatawa. Lagot talaga ako nito. Pinindot-pindot ko pa kasi ang itlog niya.
“Hindi ko nagustuhan ang ginawa mo, Kakai.” Galit na sabi ni bossing kaya napanguso ako. Nag sorry naman kasi ako eh.
“Sorry, boss. Ang sarap po kasing pisilin.” Sabi ko pa kaya masama niya akong tinignan.
“Masakit kaya gamutin mo. Gamutin mo gamit ang ‘yong dila.” Sabi niya kaya nanlaki ang mata ko.
“Po? Dilaan? Yung itlog mo, bossing? Naku po! Baka naman maalat yan, parang itlog maalat.” Sabi ko kaya pinukol niya ako ng masamang tingin. Sabi ko nga dilaan. Ginoo ko, tabang!
“Saan uunahin kong dilaan, bossing? Sa kaliwa o kanan? Teka bakit hindi po pantay?” Tanong ko habang sinipat-sipat ang itlog niya.
Narinig ko ang daing ni bossing kaya akala ko nagalit na naman. Sa taranta ko ay nahawakan ko ang sandata ni bossing kaya nanlaki ang mata ko. Hindi talaga nag abot ang dulo ng daliri ko sa taba ng alaga niya.
“Igalaw mo ang kamay mo, Kakai. Pataas at pababa.” Utos niya sa ‘kin ngunit hindi ako nakinig. Natatakot ako at baka masaktan ko ang alaga ni boss Thanatos.
“Bakit hindi ka pa gumalaw? Gumalaw ka na, Kakai!” Sabi ulit ni bossing kaya gumalaw ako na para bang niyuyugyog ang katawan ko.
“Anong ginagawa mo?” Kunot noo na tanong ni boss Thanatos.
“Gumagalaw po, bossing. Sabi mo po gumalaw eh,” sagot ko habang niyuyugyog parin ang katawan.
Napahilot nalang talaga sa sintido si bossing Thanatos sa sagot ko at hindi ko alam kung bakit. Galit na naman yata sa sinabi ko eh siya ‘tong nagsabi na gumalaw ako. Magulo kausap!
- Writer
