ตัดใจยังเหลือรัก

ตอนที่3 เจ็บปวดหัวใจ

อรสาเดินออกมาจากอพาร์ทเม้นต์แห่งนั้นด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย แล้วเธอควรจะทำยังไงต่อไปดี เงียบเพื่อให้ครอบครัวสุขสงบ หรือโวยวายทำตัวเป็นนางมารร้ายที่ตามหึงหวงสามีต่อไปแบบนี้

“อร อร มาทำอะไรแถวนี้?”

ก้องเกียรติเพื่อนชายคนสนิทของสามี ที่บังเอิญผ่านมาเจออรสากำลังยืนอยู่หน้าอพาร์ทเมนต์ต้องรีบถามขึ้น ถ้าให้เดาอรสาคงรู้เรื่องราวฉาวโฉ่ของสามีเข้าแล้วสินะ

“พี่ก้อง”

อรสาไหว้ทักทายอย่างเป็นมิตร ถึงแม้ว่านานทีจะมีโอกาสได้เจอกันก็ตาม

“พี่ก้อง อรขอคุยด้วยได้ไหมคะ?”

“ได้สิ ไปทานข้าวเที่ยงกันไหม นี่ก็ใกล้เที่ยงแล้วนะ”

อรสาพยักหน้ารับ ก่อนที่จะเดินตามก้องเกียรติไปยังร้านอาหารเล็ก ๆ ที่อยู่ไม่ไกลจากตรงนั้นมากนัก

“อรคงรู้เรื่องนั้นแล้วสินะ”

“พี่ก้องรู้มานานแล้วหรือยังคะ ทำไมไม่กระซิบบอกอรบ้าง อรเหมือนอีโง่ที่โดนสามีสวมเขาให้มานาน”

อรสาถึงกับต้องปล่อยโฮต่อหน้าเพื่อนสนิทของสามี คนที่เธอก็คุ้นเคยกับเขามานาน ตั้งแต่ที่ฐานะทางบ้านไม่ได้ดีขนาดนี้เลยด้วยซ้ำ ก้องเกียรติจึงเป็นเหมือนพี่ชายอีกคนที่คอยให้คำปรึกษาได้ดีในทุกเรื่อง

“พี่ขอโทษนะอร แต่เรื่องแบบนี้พี่ก็ไม่ควรจะเข้าไปยุ่ง นั่นก็เพื่อนส่วนอรก็เหมือนน้องสาว แต่พี่สาบานได้ว่าพี่พึ่งจะรู้เรื่องได้ไม่นาน”

“ทำไมพี่ภพเขาทำกับอรแบบนี้นะพี่ก้อง อรไม่ดีหรือไง อรทำหน้าที่บกพร่องตรงไหน เขาถึงนอกกายนอกใจอรแบบนี้”

ก้องเกียรติมองหญิงสาวตรงหน้าอย่างรู้สึกเห็นใจ อรสาเป็นผู้หญิงที่ดีมาก ควรค่าแก่การเอามาเป็นเมียยิ่งนัก แต่ก็อย่างว่าอยู่กันนานปีเข้า อะไรมันก็อาจจะจืดจางลงไปบ้าง ยิ่งทวิภพมีสังคมใหม่ที่รายล้อมด้วยผู้ชายที่ชอบทำตัวอวดรวย ป๋าเปย์เหมือนพวกอาเสี่ยที่ชอบเลี้ยงดูเด็กสาว เวลาเที่ยวสังสรรค์ต้องมีผู้หญิงสาวสวยมาแนบชิดอยู่ข้างกาย อาจจะทำให้สามีของอรสาหลงระเริงขึ้นมาบ้าง แต่เขาเชื่อว่าทวิภพรักภรรยา ถึงจะนอกกายบ้างแต่ก็เป็นธรรมดาของผู้ชาย ทวิภพอาจจะไม่จริงจังขนาดเลี้ยงดูปูเสื่อ สนุกแค่ชั่วครั้งชั่วคราว หรืออาจจะแค่ชั่วอารมณ์เพียงเท่านั้น

“ผู้ชายมันเลวแบบนี้กันทุกคนหรือเปล่านะพี่ก้อง?”

“เฮ้ย! เว้นพี่ไว้คนหนึ่งนะ พี่ไม่เคยเป็น”

ถึงกับต้องรีบปฏิเสธอย่างไม่ต้องคิด เพราะก้องเกียรติไม่ใช่คนเจ้าชู้ แต่ชีวิตคู่ของเขาก็จบลงไม่สวยเช่นกัน เพราะภรรยาที่คิดว่ารักกันมากเธอก็แอบไปมีชู้ ก้องเกียรติถึงได้เข้าใจหัวอกของอรสาดี

“อรไม่เปิดอกคุยกับไอ้ภพมันล่ะ อรมาคอยตามดูแบบนี้มันไม่มีอะไรดีขึ้นมาหรอกนะ ถึงอรจะมาโวยวายผู้หญิงคนนั้นแบบนี้ มันก็ไม่ได้แก้ปัญหา อรรู้ใช่ไหมว่าตบมือข้างเดียวมันไม่มีทางดังได้หรอกนะ”

“อรเพิ่งจะรู้พี่ก้อง อรเพิ่งมาสังเกตดูพี่ภพว่าเขาเปลี่ยนไปมากแค่ไหน อรไม่โทษว่าเป็นความผิดของผู้หญิงคนนั้น ถ้าสามีของอรดีเรื่องแบบนี้มันก็คงไม่เกิดขึ้น”

“กลับบ้านไปแล้วคุยกันให้เข้าใจซะนะอร บางทีถ้าอรพูดขึ้นมาไอ้ภพมันอาจจะหยุดตอนนี้ พี่เชื่อว่ามันรักอรกับลูกมาก เราเห็นกันมานานแล้วนะอร ตั้งแต่สมัยพักอยู่ห้องเช่าด้วยกัน จนวันนี้ไอ้ภพมันร่ำรวยมากจนไม่น่าเชื่อ พี่ไม่อยากเห็นเราสองคนต้องมีชีวิตคู่ที่หย่าร้างกันแบบพี่หรอกนะ”

“ขอบคุณนะพี่ก้อง อย่างน้อยทุกครั้งที่อรไม่มีที่ปรึกษา พี่ก้องก็ยังเป็นพี่ชายที่พูดเตือนสติอรได้ดีเสมอ แล้วนี่พี่ก้องมาทำอะไรแถวนี้คะ?”

ก้องเกียรติยิ้มส่งให้ จะให้บอกยังไงว่าเขาก็มีกิ๊กกั๊กอยู่แถวนี้เช่นกัน

“อย่ามาสนใจเรื่องของพี่เลย แล้วอรจะกลับยังไง มารถอะไรล่ะเนี่ย”

“แท็กซี่ค่ะ รถอรเข้าศูนย์อยู่ยังไม่ได้ออกมาเลย”

“งั้นให้พี่ขับรถไปส่งที่บ้านเอาไหม”

อรสาจึงพยักหน้ารับ เธออยากคุยกับก้องเกียรติต่อ เพราะชายหนุ่มตรงหน้าทำให้เธอรู้สึกดีและผ่อนคลายที่ได้พูดคุยปรับทุกข์ด้วย

ใช้เวลาแค่ไม่ถึงยี่สิบนาที ทั้งก้องเกียรติและอรสาก็กลับมาถึงหมู่บ้านที่อรสาและสามีย้ายมาอยู่ได้ไม่ถึงสี่ปี รถยนต์ของทวิภพจอดอยู่ทางเข้าบ้าน วันนี้เขากลับบ้านเร็วจนไม่น่าเชื่อ เหมือนว่ามีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้น

“พี่ส่งแค่นี้นะอร ไอ้ภพมันอยู่พี่ไม่อยากเข้าไป”

“ขอบคุณนะคะที่มาส่งอร”

“มีอะไรก็คุยกับไอ้ภพดี ๆ อรอย่าใช้อารมณ์นะ”

คนที่มีประสบการณ์ชีวิตมากกว่าบอกขึ้นอย่างนึกเป็นห่วง เขารู้ดีว่าการมีบ้านเล็กบ้านน้อยย่อมไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ เขากับอดีตภรรยาเลิกรากันง่าย เพราะไม่ได้มีพันธะผูกความสัมพันธ์เหมือนกับอรสา

อรสาก้าวลงจากรถ พร้อมกับที่รถคันใหญ่สีขาวของก้องเกียรติขับออกจากหมู่บ้านนั้นไปช้า ๆ หญิงสาวจึงเดินเข้าบ้านไปเงียบ ๆ สามียืนกอดอกจ้องมองหน้า เหมือนกับว่ามีเรื่องหนักใจมากมายที่อยากจะพูดคุยด้วย อรสาแทบไม่อยากจะมองหน้าสามีคนที่ไม่มีความซื่อสัตย์ต่อกันอีก

“อรรู้ได้ยังไงว่าพี่ไปที่นั่นมา?”

คงไม่ต้องบอกว่าเขาพูดถึงเรื่องอะไรกัน เพราะเขาคงรู้แล้วว่าเธอไปหาเรื่องผู้หญิงคนนั้นมา

“ทำไมเหรอคะ อรจะไปดูหน้าผู้หญิงที่พี่ภพเอาเวลาไปกกกอดมาไม่ได้หรือไง อรแค่อยากไปเห็นกับตาตัวเอง เพราะพี่ภพไม่คิดจะบอก ไม่เคยคิดจะบอกอรเลยสักนิด พี่คิดว่าอรโง่ไหมคะ พี่ถึงกล้าหักหลังกันแบบนี้”

น้ำเสียงที่สั่นเครือของภรรยา ทำให้ทวิภพรู้สึกผิดอยู่ไม่น้อย สายตาที่ภรรยาจับจ้องมองกัน มันแปรเปลี่ยนจนเขารู้สึกได้ ความไว้เนื้อเชื่อใจที่อรสาเคยมีให้ ต่อไปนี้เธอคงไม่เชื่ออะไรเขาอีกแล้วสินะ

“พี่ขอโทษ พี่ไม่ขอแก้ตัวนะอร ก็แค่สนุกตามประสาผู้ชาย”

“สนุกตามประสาผู้ชายเหรอคะ ถ้าอรทำขึ้นมาบ้าง อรจะสนุกตามประสาผู้หญิงได้ไหม?”

“อย่าแม้แต่จะคิดนะอร มันไม่เหมือนกัน”

“ไม่เหมือนยังไงคะ ผู้ชายที่มีเมียแล้วไปยุ่งกับผู้หญิงอื่น มันเป็นเรื่องที่ไม่ผิดงั้นเหรอ มันคือสิ่งที่ควรทำงั้นสิ?”

“ไม่ใช่นะอร พี่ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น ให้โอกาสพี่เถอะนะอร พี่รู้ตัวว่าทำผิดกับอรและลูก”

ทวิภพรีบเดินเข้าไปสวมกอดภรรยาอย่างเอาอกเอาใจ อรสาเป็นคนที่พูดน้อย ความที่เธอพูดน้อยอยู่แล้วทวิภพจึงไม่อาจล่วงรู้ได้ว่าเมียรักกำลังคิดอะไรอยู่

“อรเห็นแก่เจ้าขานะพี่ภพ อรจะยอมให้โอกาสพี่อีกครั้ง ไม่ว่าพี่จะตั้งใจทำเรื่องนี้ลงไปหรือเปล่า แต่อรถือว่ามันเป็นความผิดครั้งแรก อรอาจบกพร่องกับหน้าที่ จนพี่ต้องออกไปหาเศษหาเลยนอกบ้าน แต่พี่รู้ใช่ไหมว่าอรไม่ได้ใจดีมากขนาดต้องแบ่งสามีให้ผู้หญิงอื่นใช้ร่วมกัน”

อรสาจ้องมองหน้าสามี ดวงตาที่เอ่อคลอเบ้าด้วยน้ำใสไหลจนล้น เธออยากให้เขารับรู้ว่าเธอเจ็บและผิดหวังมากแค่ไหนที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น

“ไม่ มันจะไม่มีอีกแล้วอร มันจะไม่เกิดขึ้นอีก พี่สัญญา ขอบคุณอรนะที่ยอมให้โอกาสพี่อีกครั้ง”

ทวิภพไม่คิดว่าอรสาจะเข้าใจอะไรง่ายขนาดนี้ เขาคิดว่าพอกลับมาถึงบ้าน ภรรยาคงโวยวายบ้านแทบแตกอย่างแน่นอน แต่มันกลับไม่เป็นอย่างที่คิดเลยสักนิด