ตัดใจยังเหลือรัก

ตอนที่2 ความจริงที่หวาดกลัว

“อรก็ไม่ได้เชื่อเขาหรอกค่ะ แค่รับฟังเขามาเฉย ๆ”

“อย่าระแวงพี่เลย พี่รักอรกับลูกมากที่สุด อรจะไม่เสียใจเพราะพี่อย่างแน่นอน สบายใจได้เลยนะเพราะพี่ไม่เคยโกหกอรสักครั้ง”

อรสายิ้มให้เหมือนว่าเธอเชื่อใจกับเรื่องที่สามีพูด แต่รอให้ถึงวันพรุ่งนี้เช้าก่อน แล้วเธอจะพิสูจน์ให้ได้รู้ความจริงที่กำลังสงสัยอยู่ว่าทวิภพจะรักและซื่อสัตย์กับเธอจริงหรือไม่ อย่างว่าล่ะเพราะผู้หญิงมีเซ้นจ์ที่แรงมาก เรื่องบางอย่างเราก็ต้องสืบจนได้รู้ จะให้คนทำผิดยอมสารภาพบาปด้วยตัวเองก็คงจะไม่มีวันรู้ความจริงที่อยากจะรู้ได้หรอก

“พรุ่งนี้วันเกิดเจ้าขา พี่ภพพาลูกไปเที่ยวทะเลหน่อยนะคะ ลูกบอกว่าอยากไป เราไม่ได้ไปไหนด้วยกันมานานแล้วนะ”

“วันเกิดลูกเหรออร ตายจริงพี่นี่ลืมไปเลย แย่จังของขวัญวันเกิดก็ยังไม่ได้เตรียมให้”

อรสาแทบไม่อยากจะเชื่อหู ทวิภพที่ไม่เคยลืมวันสำคัญของคนในครอบครัวเลยสักครั้ง แต่วันนี้เขาบอกว่าลืมวันเกิดลูกสาว มันคงจะมีอะไรที่สำคัญมากกว่าสินะ สามีที่น่ารักถึงได้เริ่มไม่เหมือนเดิมเลย

“เดี๋ยวยังไงพรุ่งนี้เช้า พี่จะรีบออกไปหาซื้อมาแต่เช้าเลย แล้วเราไปฉลองวันเกิดลูกที่พัทยาด้วยกันนะอร”

อรสายังคงนอนยิ้มหวานส่งให้สามี แต่ภายในหัวใจเริ่มกลัวอะไรบางอย่างขึ้นอย่างแปลกประหลาด ก่อนหน้านี้เธอไม่เคยสังเกตเลยว่าสามีเปลี่ยนไปมากแค่ไหน เพราะชีวิตประจำวันก็ยุ่งวุ่นวายอยู่กับลูกและงานบ้านที่ต้องคอยดูแล

ถ้าวันนี้ไม่บังเอิญได้เห็นกับตาตัวเอง เธอจะไม่มีวันเชื่อคำพูดของพัสสนเพื่อนสนิทของสามีเป็นอันขาด หลายครั้งหลายหนที่พัสสนบอกกับเธอ ว่าเห็นสามีของเธอไปอพาร์ทเมนต์แห่งหนึ่ง ที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านบ่อยครั้งมาก หรือจะจริงอย่างที่กำลังสงสัย สามีแอบไปมีอีหนูพักอยู่ที่นั่นหรือเปล่านะ?

“พี่ภพนอนเถอะค่ะ ดึกมากแล้ว”

“จ้ะ อรก็หลับเถอะ”

ทวิภพไม่เซ้าซี้ที่จะหลับนอนกับเธอเหมือนแต่ก่อน อรสาก็ยิ่งแปลกใจเข้าไปใหญ่ เพราะสามีเป็นคนที่มีความต้องการเรื่องอย่างว่าอยู่มาก แม้ว่าจะกลับบ้านดึกดื่นแค่ไหน เขาก็ยังก่อกวนเธอจนไม่ได้นอนหลับดีเสมอ แต่นี่อะไรหลายอาทิตย์มาแล้ว ที่เขาไม่ยุ่งเกี่ยวทางกายกับเธอเลยแม้แต่นิด มันผิดวิสัยหลายอย่างจนอยากจะรู้ให้ได้ และไม่มีวันปล่อยผ่านเรื่องนี้ไปได้เลยจริง ๆ มันต้องมีอะไรสักอย่างที่สามีกำลังปกปิดและไม่อยากให้เธอรับรู้

เช้าวันรุ่งขึ้น

ทวิภพยังคงแต่งตัวดีเตรียมออกจากบ้านตั้งแต่เช้าตรู่เช่นเคย สมัยตอนที่ยังไม่มีเงินมากเขาก็แต่งตัวดีแบบนี้ แต่ยิ่งตอนนี้ทางบ้านเริ่มมีฐานะดี ข้าวของเครื่องใช้ก็เริ่มจะมีราคาที่แพงขึ้น และเสริมสร้างความดูดีมีภูมิฐานให้เขาอีกเท่าตัว

ทวิภพเป็นคนที่หน้าตาดีมาตั้งแต่เป็นหนุ่ม อรสารู้ว่าสมัยตอนเป็นวัยรุ่นเขาเปลี่ยนแฟนบ่อยแทบจะไม่ซ้ำหน้า แต่พอมาคบกับเธอทวิภพก็เปลี่ยนแปลงตัวเองจนหมด ไม่ชอบเที่ยว ไม่เจ้าชู้ จนกระทั่งแต่งงานกัน และตกลงมีโซ่ทองคล้องใจอย่างจันทร์เจ้าขาเพื่อมาเติมเต็มชีวิตคู่ให้สมบูรณ์ สามีก็ยังคงทำตัวน่ารักและดีไม่เคยมีที่ติ

“อร เดี๋ยวพี่รีบออกไปหาของขวัญให้ลูก และขากลับจะแวะตลาดซื้อปาท่องโก๋ร้านโปรดมาฝากนะจ๊ะ อรจะเอาอะไรอีกหรือเปล่า”

ทวิภพเข้าไปสวมกอดภรรยา ที่กำลังจัดเตรียมทำเค้กเซอร์ไพรส์วันเกิดลูกสาวอยู่ในครัวอย่างออดอ้อนเอาใจเช่นทุกวันที่เคยทำ

“ค่ะ รีบไปรีบกลับนะเดี๋ยวลูกจะรอนาน”

อรสาหันไปมองหน้าสามีพร้อมกับยิ้มให้อย่างอ่อนหวาน ทวิภพก้มลงหอมแก้มภรรยาหนึ่งฟอดใหญ่ ก่อนจะเดินออกจากบ้านไปขึ้นรถแล้วรีบขับออกไปทันที

“เมฆ พี่ภพออกจากบ้านแล้วแกตามเขาไปอย่าให้จับได้เชียวนะ” หญิงสาวจ้างวานให้น้องชายของเพื่อนสนิทช่วยตามสืบเรื่องนี้ให้แทน

“ได้พี่อร ผมจอดรถรอพี่ภพอยู่หน้าหมู่บ้านแล้ว” เมฆาตอบกลับมาอย่างไม่รอช้า เรื่องตามจับผิดคนอื่นเขาถนัดนักล่ะ

“ถ่ายรูปส่งมาให้พี่ด้วยนะ”

อรสาวางสายโทรศัพท์ลง ภายในจิตใจยังคงว้าวุ่น แต่เธอก็ยังให้ความสำคัญกับลูกน้อยก่อนเสมอ เค้กวันเกิดที่ตั้งใจทำให้ ถูกปรุงแต่งด้วยความรักและความใส่ใจที่แม่มีให้กับลูกสาวคนเดียว

แค่เพียงไม่ถึงครึ่งชั่วโมงต่อมา ไลน์ส่วนตัวที่ข้อความส่งมาจากเมฆมาก็ดัง ปิ๊ง! ปิ๊ง! ปิ๊ง! อย่างระรัว

รูปภาพนับสิบที่ถูกส่งมาให้ ทำให้หัวใจของอรสาถึงกับร้อนรุ่มดั่งไฟเผาได้อีกครั้ง ทวิภพนอกกายนอกใจเธอมันคือเรื่องจริง ถ้าดูจากในภาพหล่อนคนนั้นก็คงอายุไม่ห่างจากเธอมากนัก

ความเจ็บช้ำถูกเก็บงำเอาไว้อยู่เป็นอาทิตย์ ทวิภพยังคงทำตัวปกติ และอรสาเองก็ยังคงทำตัวไม่ให้มีพิรุธ

อรสาเริ่มสะกดรอยตามสามีมาสามวันติด เรื่องที่ไม่เคยอยากรับรู้ก็ต้องมาได้รู้ หลังจากสามีออกจากที่พักของผู้หญิงคนนั้นไป อรสาก็ขึ้นไปเคาะห้องของหล่อนคนนั้น หญิงสาวที่อยู่ในชุดผ้าขนหนูพันกายจ้องมองหน้า พร้อมกับยิ้มเยาะอรสาอย่างตั้งใจ

“มาหาผัวเหรอคะ เขากลับไปแล้ว”

เพราะหล่อนรู้ว่าคนตรงหน้าคือภรรยาของทวิภพ รูปครอบครัวที่เขาใช้เป็นภาพพักหน้าจอโชว์เด่นอยู่ออกปานนั้น ทำไมหล่อนจะไม่รู้ว่าเขามีครอบครัวอยู่แล้ว แต่ใครจะแคร์ล่ะในเมื่อใจดี สปอร์ต ใจถึงพึ่งพาได้ขนาดนั้น เรียกได้ว่าทวิภพคือบ่อเงินบ่อทองที่จุนเจือชีวิตให้สุขสบายขึ้นกว่าเดิมหลายสิบเท่า

“หน้าด้าน ทำไมกล้ามายุ่งกับผัวฉันอีกนะ”

อรสาจ้องมองหล่อนคนนั้นอย่างชิงชัง ทำไมผู้หญิงทุกวันนี้ถึงได้ไม่รู้จักยางอายนะ รู้ทั้งรู้ว่าเขามีครอบครัวก็ยังจะเข้ามาแทรกแซงอยู่ได้

“ก็ผัวพี่มายุ่งกับหนูเองนี่นา พี่ไม่ไปบอกพี่ภพล่ะว่าอย่ามายุ่งกับหนู”

หน้าตาก็ไม่ใช่ขี้เหร่ ทำไมถึงชอบทำตัวเป็นเมียน้อยชาวบ้านกันนะ

“เธอต่างหากที่ควรจะมีสำนึก รู้ว่าเขามีเมียทำไมเธอไม่เลิก เธอไม่สงสารฉัน เธอก็ควรสงสารลูกฉันบ้างนะรุจิรา”

“อุ๊ยตายจริง! รู้จักชื่อจริงหนูด้วย”

หน้าตาที่ไม่สะทกสะท้านของหล่อนคนนั้น ยิ่งทำให้อรสานึกโมโห ยางอายของหล่อนคนนี้ไม่มีอยู่เลยจริง ๆ

“อีเมียน้อย อีไม่มียางอาย แกมันดีแต่ชอบแย่งผัวชาวบ้าน เลิกยุ่งกับผัวฉันซะถ้าแกไม่อยากตาย”

เสียงเอะอะโวยวายที่อรสาด่าทอ ไม่ได้ทำให้หล่อนคนนั้นรู้สำนึกเลยสักนิด แต่กลับยืนยิ้มยกไหล่ส่งให้ด้วยซ้ำ เหมือนเป็นการบอกกับอรสาว่าฉันไม่เคยจะแคร์อะไรสักอย่างหรอก

“กลัวมากเลยค่ะ หนูกลัวพี่จนตัวสั่นไปหมดแล้ว หมดธุระแล้วใช่ไหมคะ หนูจะได้กลับไปนอน ขย่มพี่ภพจนเหนื่อยจะแย่ พี่ควรจะทำให้สามีอิ่มบ้างนะคะ จะได้ไม่ต้องออกมาหากินนอกบ้านทุกวันนี้แบบนี้”

ประตูห้องพักถูกปิดใส่หน้าอรสาอีกครั้ง หญิงสาวได้แต่ยืนอึ้งกับคำพูดคำจาของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเมียน้อยของสามี ความสำนึกผิดชอบชั่วดีไม่ได้มีอยู่ในสามัญสำนึกเลยสักนิดสินะ อรสายังคงยืนทุบประตูห้องอยู่นานจนเจ็บมือ ปัง! ปัง! ปัง!

“เปิดสิ แน่จริงเปิดออกมาคุยกันเลย จะหนีหน้าทำไมนะรุจิรา เปิด ฉันบอกให้เปิดไง!”

ปัง! ปัง! ปัง! แต่อีกคนไม่มีทีท่าจะเปิดให้เลยสักนิด...