ตอนที่ 3
1115 Words
ไอ้เดชถามเสียงหวาน มะลิอึกอัก
“ฉัน… เอ่อ… ”
มะลิสูดหายใจแรง สิ่งที่เห็นเมื่อครู่ ทำเอาหล่อนลืมไปเลยว่าจะมาทำอะไร กระทั่งนึกได้จึงรีบบอก
“เสี่ยสั่งให้ฉันมาจ่ายค่าแรง… ก็เห็นว่าไม่มีใคร เลยเดินอ้อมมาทางด้านหลัง”
มะลิรีบบอกธุระของหล่อน สีหน้ากังวลว่านายเข้มจะรู้ว่าหล่อนแอบดู
“งั้นเชิญข้างในครับ”
นายเดชผายมือไปยังตู้คอนเทนเนอร์ เหลือบมองเมฆฝนกลุ่มใหญ่ที่เริ่มโปรยเม็ดลงมา
“ข้างใน… ทำไมต้องเข้าไปข้างใน”
“ก็จะได้นั่งคุยกันสะดวกครับ… ฝนกำลังจะตกแล้วด้วย เข้ามาหลบฝนก่อนนะครับ”
“คุย… เอ่อฉันไม่มีอะไรจะคุย”
มะลิกลัว
“แต่ผมมีบางอย่างสงสัยเกี่ยวกับงาน”
ไอ้เดชไม่ยอมปล่อยให้หล่อนกลับง่ายๆ
“ไว้รอถามเสี่ยดีกว่า… เรื่องงานของผู้ชายฉันไม่รู้อะไรทั้งนั้น”
มะลิรีบปฏิเสธ
“โถ… ผมน่ากลัวขนาดนั้นเชียวหรือ… ทำไมคุณมะลิกลัวผม?”
ไอ้เดชหันมามองมะลิ หล่อนมองสู้ตา เกิดอาการท้าทายกันอยู่ในที
“ทำไมฉันจะต้องกลัวนาย”
มะลิเชิดหน้าถาม
“ถ้าไม่กลัว… งั้นก็เข้ามาสิครับ”
ไอ้เดชผลักประตู เดินนำเข้าไปในตู้คอนเทนเนอร์ ไม่รู้อะไรดลใจให้มะลิก้าวตามเข้าไป
“นั่งก่อนสิครับ”
นายเดชผายมือไปยังโซฟา มะลิทรุดร่างลงนั่งบนโซฟาตามคำเชิญ
สภาพภายในของตู้คอนเทนเนอร์ไม่ได้แย่อย่างที่หล่อนนึกเอาไว้ เพราะว่ามีทั้งเครื่องปรับอากาศและตู้เย็นเล็กๆ ตั้งอยู่มุมห้อง ด้านหลังเป็นเตียงนอนเล็กๆ สำหรับคนงานที่ตอนนี้ลากลับบ้านกันหมด
“ดื่มอะไรเย็นๆ ไหมครับ”
นายเดชเดินไปที่ตู้เย็น คว้าเบียร์ออกมาสองกระป๋อง เปิดแล้วยื่นให้มะลิกระป๋องหนึ่ง โดยไม่ถามความสมัครใจของหล่อน
“ฉันไม่ดื่มเบียร์”
มะลิส่ายหน้า
“ไม่เมาหรอกครับ… กระป๋องเดียวเท่านั้น พอให้เลือดสูบฉีด”
ท่าทางคะยั้นคะยอของนายเดช ทำให้มะลิจำต้องรับเบียร์มาดื่ม
พอน้ำสีอำพันถูกกรอกลงคอ มะลิก็หน้าแดงเรื่อ เริ่มมีความกล้าที่จะพูดคุยกับเขามากขึ้น
“เสี่ยฝากเงินค่าแรงมาให้นาย”
มะลิวางเงินลงบนโต๊ะเตี้ยๆ ตรงหน้า
“ขอบคุณครับ”
นายเดชรับเงินมาใส่กระเป๋ากางเกงโดยไม่ต้องนับ จากนั้นก็ยกเบียร์กระป๋องขึ้นดื่ม ทั้งที่สายตายังจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าสะสวยของหญิงสาว แล้วเผลอตวัดลิ้นเลียคราบเบียร์ที่ติดอยู่บริเวณแพหนวดสีดำดกหนาเหนือริมฝีปาก กวาดสายตาลงมาที่ทรวงอกอวบใหญ่ของมะลิ มองแล้วกลืนน้ำลายลงคอด้วยความลืมตัว
“เสี่ยกลับวันไหนครับ”
นายเดชชวนคุย
“วันมะรืน”
มะลิตอบ
“เสี่ยก็ไม่อยู่… แล้ววันนี้ลูกจ้างในร้านก็ไม่อยู่เสียด้วย คุณมะลิอยู่คนเดียวคงเหงาแย่”
คำพูดที่ได้ยินทำเอามะลิตกใจ นายเดชกล่าวเหมือนรู้ความเคลื่อนไหวทุกอย่างของผู้คนในบ้านหลังนี้ เพราะว่าเมื่อเย็นลูกจ้างพม่าสองคนที่จ้างเอาไว้ช่วยงานขายของหน้าร้าน เพิ่งขอลากลับบ้านไปเมื่อตอนเย็น
“ก็ไม่เชิงว่าเหงา… แล้วนายล่ะ คนงานไปไหนหมด”
มะลิสงสัย เพราะว่าตอนนี้ที่ไซต์งานเหลือนายเดชอยู่คนเดียวเท่านั้น
“ช่างบังเอิญ… ลูกน้องผมลากลับบ้านเหมือนกัน พอดีเป็นวันหยุดก็เลยให้พวกมันกลับบ้านไปเจอลูกเมียบ้าง”
นายเดชตอบพลางจ้องมองหน้ามะลิด้วยแววตาเจ้าชู้ หล่อนเห็นประกายความหื่น วาววาบขึ้นในดวงตาของนายเดช
ผ่านไปครู่ใหญ่ๆ มะลิยังคงนั่งดื่มเบียร์กับนายเดชและคุยกันไปพลาง
“เอาเบียร์อีกสักกระป๋องไหมครับ”
นายเดชคะยั้นคะยอ
“พอแล้วจ้ะ… กระป๋องเดียวฉันก็เมาแล้ว”
มะลิส่ายหน้า จากนั้นก็ลุกขึ้นยืน เหลือบมองนายเดชแวบหนึ่ง ในสภาพที่เขานุ่งผ้าขาวม้าผืนเดียว ทำให้เห็นเรือนร่างกำยำไปด้วยมัดกล้าม ที่ปั้นไหล่ซ้ายมีลายสักดูเซ็กซี่สมชายชาตรี รูปร่างของนายเดชสูงใหญ่ต่างไปจากคนไทย อีกทั้งดวงตาก็เป็นสีน้ำตาล
“นายเดชมีเชื้อฝรั่งหรือเปล่า?”
ความสงสัยทำให้มะลิถาม
“ใช่ครับ… ผมเป็นลูกครึ่งสเปน พ่อผมเป็นคนสเปน แม่เป็นคนไทย หลังจากแม่คลอดผมได้ไม่นานพ่อก็ทิ้งผมไป”
นายเดชไขข้อสงสัยของมะลิ สายตาจับจ้องเรือนร่างของหล่อนไม่วางตา มะลิช่างเป็นผู้หญิงที่เซ็กซี่นัก ผิวพรรณขาวผ่อง สองเต้าเต่งตึงสะดุดตา ทรวงอกของมะลิใหญ่มาก ดันล้นอยู่ภายใต้เสื้อจนแลดูน่าอึดอัด ผ้าถุงลายดอกเนื้อบางแนบเน้นสะโพกกลมกลึงจนแลเห็นกลีบก้นเป็นร่องรัดรึง เอวคอดโค้งรับกับทรวงอก ทรวดทรงของมะลิเซ็กซี่จนนายเดชเผลอกลืนน้ำลายลงคอหลายๆ ครั้ง
“ค่ำแล้ว… ฉันคงต้องขอตัวกลับ”
มะลิยกเบียร์ที่เหลือในกระป๋องขึ้นกระดกดื่มจนหมด จากนั้นก็ลุกขึ้นจากโซฟา
และพลันนั้นเองที่สายลมวูบหนึ่งสาดเข้ามากระทบร่างเรือนร่างเอิ่มอิ่มของมะลิ ทำให้ผ้าถุงลายดอกบางๆ แนบเน้นเข้ากับสะโพกของหล่อนจนเห็นกลีบก้นรัดรึง กลมกลึงตึงเต็มอยู่ภายใต้ร่มผ้า ที่นายเดชมองเห็นชัดเจนก็เพราะว่ามะลิชอบโนบราทั้งบนและล่างจนติดเป็นนิสัย หล่อนไม่ชอบใส่ชั้นในมาแต่ไหนแต่ไร
“จะกลับแล้วหรือครับ… ดื่มให้หมดนะครับ เสียดายเบียร์”
นายเดชยื่นเบียร์ที่เหลืออยู่ในกระป๋องให้คนที่กำลังจะไป มะลิรับมาดื่มอย่างขัดไม่ได้ รีบร้อนจนเบียร์หกราดหลังมือ
“อุ๊ย…”
มะลิตกใจ นายเดชเห็นเข้าก็รีบบอก
“ข้างในมีอ่างล้างมือครับคุณมะลิ”
มะลิเดินลึกเข้ามาด้านในของตู้คอนเทนเนอร์ที่ถูกดัดแปลงสภาพเป็นห้องพักคนงาน เพื่อที่จะล้างมือก่อนกลับ
ครั้นแล้วจู่ๆ ก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน เมื่อนายเดชสืบเท้าตรงเข้ามาประชิดร่างของหล่อน สองแขนสวมกอดหญิงสาวจากทางด้านหลัง
“ว้าย… นะ… นายเดชอย่า”
เสียงมะลิร้องตกใจ
“มะลิจ๋า คุณสวยเซ็กซี่ถูกใจผมเหลือเกิน ผมขอสารภาพตรงๆ ว่าแอบชอบคุณมานานแล้ว อยากเอาคุณมานานแล้ว… ทุกครั้งที่ผมมาซื้อของที่ร้านแล้วเจอคุณมะลิ… ผมแอบเอาคุณไปจินตนาการช่วยตัวเองบ่อยๆ”
“ไอ้เดชบอกอย่างไม่อาย
- Writer
