ไม่อาจฝืนใจไม่ให้รัก(อีกครั้ง)

ตอนที่9

เกือบสองอาทิตย์แล้วที่ฉันชนิตมาทำงานกับแดนดินทุกอย่างดูเหมือนจะราบรื่นไปด้วยดี ฉันชนิตย้ายเข้ามาอยู่คอนโดที่แดนดินจัดหาไว้ให้เพื่อความปลอดภัยของเธอ ส่วนอัญญานั้นรับรู้เรื่องราวทุกเรื่องที่เกิดขึ้น

ออกจะเชียร์ฉันชนิตกับแดนดินด้วยซ้ำ แต่ทว่า ฉันชนิตไม่กล้าคิดเกินเลยในเรื่องนี้ เพราะเธอรู้ดีว่าเจ้านายหนุ่มหล่อของเธอนั้นอยู่ไกลเกินเอื้อมจริงๆ และฉันชนิตก็ไม่อาจที่จะคิดเรื่องรักๆใคร่ๆอีกแล้วยังเจ็บไม่หายจากรักร้ายเมื่อวันก่อน

ข่าวงานแต่งงานระหว่างธันว์กับเขมจิราจัดขึ้นอย่างใหญ่โต รูปแต่งงานโชว์หราเต็มโซเชียล ฉันชนิตเปิดดูภาพเหล่านั้นด้วยหัวใจที่บอบช้ำวันนั้นทั้งวันเธอแทบจะไม่กล้าเปิดโทรศัพท์ดูอะไรเลยด้วยซ้ำ

ซึ่ง แดนดินก็สังเกตุได้ว่าวันนี้ฉันชนิตดูเหม่อๆไป แต่เขาก็เข้าใจดีและไม่อยากจะถามอะไรหญิงสาวเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพราะจะเป็นการไปสะกิดแผลใจของเธอให้ต้องเจ็บปวดเปล่าๆ

"คุณนิตครับ"

"คะ"

"เอ่อ คอนโดเป็นอย่างไรบ้างครับ ย้ายไปอยู่แล้วมีอะไรขาดตกบกพร่องบ้างหรือเปล่า?"

"ไม่มีเลยค่ะ สบายกว่าห้องเก่าของนิตซะอีกขอบคุณนะคะ"

"ถ้ามีอะไรเสียก็เรียกห้องข้างๆได้เลยนะไม่ต้องเกรงใจ"

"ช่างเหรอคะ ห้องข้างๆ "

"ห้องผมเองครับ"

"เอ๊ะ! ไม่ยักจะรู้ว่าคุณอยู่ห้องข้างๆนิต"

ฉันชนิตรู้สึกแปลกใจอดรู้สึกเข้าข้างตัวเองไม่ได้ว่าเขาอยากจะอยู่ข้างเธอหรือเปล่า แต่ก็ต้องสลัดความคิดนี้ทิ้งไปอย่างไว เพราะรู้สึกว่าตัวเองนั้นเริ่มจะเพ้อเจ้อแล้ว

"ปกติผมกลับแล้วก็หลับเป็นตายทุกวันเลยครับไม่ค่อยออกไปไหน คงไม่แปลกถ้าใครจะไม่ค่อยเห็นผม"

"ดีจังค่ะ วันหลังนิตทำขนมจะได้มีคนชิมแล้ว"

"ยินดีเลยครับ"

ฉันชนิตยิ้มอ่อนหวานให้แดนดิน ตอนนี้ทั้งคู่สนิทกันมากขึ้นกว่าเดิม แต่ ต่อให้ฉันชนิตจะแอบรู้สึกสงสัยเขาแค่ไหนที่เขานั้นดูจะอบอุ่นแสนดีกับเธอมากเท่าไหร่ แต่ทว่าเขาไม่เคยแสดงทีท่าว่าพึงใจเธอเลยแม้แต่นิด

'คิดมากไปแล้วยัยนิต เขาออกจะหล่อ รวย เก่ง นิสัยดีขนาดนั้น เขาจะมาชอบหล่อนได้อย่างไร'

เพราะคำยุยงของอัญญาแท้ๆทำให้หญิงสาวอดที่จะเผลอคิดไปไกลไม่ได้ ตอนนี้ฉันชนิตนั้นปรับปรุงลุคการแต่งตัวของตัวเองใหม่ จากสาวเฉิ่มไม่ค่อยแต่งตัวแต่งหน้า ตอนนี้เธอต้องหัดแต่งตัวที่ดูทันสมัยขึ้น เพราะต้องเคียงคู่กับท่านประธานไปออกงานบ่อยๆ

ไม่ว่าจะเป็นทรงผมที่ย้อมสีอ่อนดัดลอนเกาหลี ใบหน้าที่บรรจงแต่งอย่างดี เสื้อผ้าที่ดูทันสมัยยี่ห้อที่ใครมองแล้วต้องร้อง อ๋อ ใครๆก็ต้องรู้จักแบรนด์นี้ ไม่ใช่เธอฟุ่มเฟือยอะไรหรอกนะ แต่ บอสสุดหล่อของเธอยัดเยียดให้มาต่างหาก

พอคิดถึงคนที่นั่งห่างกันไม่กี่เมตร ฉันชนิตก็ลืมเรื่องเศร้าไปหมด เธอแอบมองสำรวจไปที่หน้าหล่อเหลามองบ่อยๆใจก็แทบจะละลาย ถึงแม้ตอนนี้เขาจะดูเคร่งเครียดกับงานที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ แต่ความหล่อก็ไม่ได้ลดน้อยลงไปเลย ฉันชนิตเผลอยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว เมื่อได้แอบชื่นชมความหล่อของเขาเงียบๆ

'มีเจ้านายหล่อมันก็ดีต่อใจแบบนี้นี่เอง'

ดูเหมือนหญิงสาวจะมองเพลินไป จนหน้าหล่อของเขาหันมาหยุดกึกจ้องเธอกลับบ้าง สายตาปานเหยี่ยวของเขาที่จับจ้องมองมาที่เธอนิ่ง หญิงสาวรีบหุบยิ้มและก้มลงตั้งใจทำงานแทบไม่ทัน

แดนดินยิ้มออกมาอย่างเอ็นดูและขำขันเมื่อจับได้ว่าถูกอีกฝ่ายแอบมองอยู่ตลอดเวลา ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าเธอกำลังแอบมองเขา ก็แอบเป็นห่วงเธออยู่เหมือนกันเพราะวันนี้คือวันแต่งงานของคู่นั้นพอดี

แดนดินเปิดดูรูปแต่งงานของทั้งคู่ รอยยิ้มของเจ้าสาวที่เขาคุ้นเคย ก็ทำเอาเขาเศร้าไม่ต่างไปจากฉันชนิตเท่าไหร่นัก

ใช่แล้วล่ะ เจ้าสาวของธันว์อดีตก็คือคนรักเก่าของเขา และรู้ว่าเขมจิรานั้นรักธันว์มากแค่ไหน

หลังจากที่เขมจิรามาบอกความจริงว่ามีคู่หมั้นแล้ว แดนดินก็ปลีกตัวออกมาจากชีวิตของเขมจิราทันทีอย่างไม่รีรอและยืดยื้อ

ต่อให้เธอจะพยายามที่จะติดต่อมา แต่แดนดินก็ไม่เปิดโอกาสให้เธอติดต่อมาหาเขาอีกในเมื่อเขมจิราเลือกแล้ว สำหรับเขาแล้วโอกาสแก้ตัว เขามีให้ครั้งเดียวเท่านั้นจบคือจบ แต่..แดนดินก็เพิ่งจะรู้ความจริงเมื่อไม่นานนี้เองว่าคู่หมั้นของเขมจิราคือ ธันว์

เหตุที่เขมจิรานั้นเลือกธันว์ เพราะว่าธันว์นั้นดีกว่าเขามาก แดนดินที่มีดีแค่เป็นนักเรียนนอก แต่ไม่มีทรัพย์สมบัติอะไรเลย ซึ่ง แดนดินไม่เคยเปิดเผยตัวเองให้เขมจิราได้รับรู้ว่าแท้จริงแล้วเขาคือใคร เพราะแดนดินเองก็ไม่เคยคาดคิดว่าจะกลับมารับตำแหน่งและหวนคืนสู่ตระกูลปรีดาโสภณอีกครั้ง

แต่ไม่ว่าเขาจะเป็นใครก็ตามแดนดินคิดเสมอว่า ถ้าเขมจิรารักเขาจริง จะไม่เลือกแต่งงานกับคนอื่นอย่างแน่นอน

'ก็ดูเหมาะสมกันดีนะ มีความสุขมากๆนะเขม สุข สมหวัง กับหนทางที่คุณเลือก'

สายตาของแดนดินหม่นๆลง แต่เมื่อปรายตาไปมองโต๊ะข้างๆเขากลับเห็นเธอเป็นแสงสว่างที่เจิดจ้าอยู่รอบตัว เผลอยิ้มทุกครั้งที่เห็นหน้าสวยคมหวานกำลังนั่งทำงานอย่างตั้งใจ ไม่รู้และไม่เข้าใจความรู้สึกนี้ว่าเพราะอะไร รู้แค่เพียงอยากรีบมาทำงานในทุกๆวันเพื่อเจอหน้าฉันชนิต

ต่างคนต่างก็แอบมองไปมากันอยู่ตลอดเวลา ต่างไม่รู้ว่าในใจนั้นกลับเริ่มพิเศษต่อกันทีละนิดๆอย่างไม่รู้ตัว บางครั้งการไม่รู้ตัวนี่แหละอาจจะทำให้คนอย่างเราๆ ตัดสินใจอะไรพลาดกันมาเยอะมากแล้ว