When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Katulad no'ng sinabi ni Mykolas, paglabas ko sa university ay naghihintay na sa akin si Manong Abel. Actually, hindi naman niya ako kailangang ipasundo dahil may sasakyan naman kaming ginagamit ni Jaica. Pakiramdam ko tuloy ay liability ako. Baka mayroon pang mas importanteng kailangan gawin si Manong Abel kaysa ang sunduin ako. Mukha ba akong elementary? High school? Tsk. Pagsakay ko sa loob, as usual, tahimik lang ang matanda. Hindi ko na rin tinangkang magtanong-tanong pa at dinama na lang ang katahimikan hanggang sa makarating kami sa tapat ng apartment. Nagpasalamat ako sa kanya. Hihintayin ko rin muna sana na makaalis siya bago pumasok sa loob ngunit pinauna na niya ako. Umupo ako sa single-seater sofa para maglagi muna sa sala. Nanood muna ako ng mga videos sa isang app habang