บรรยากาศในช่วงบ่ายปลายฤดูหนาวก้าวเข้าสู่ฤดูร้อนของประเทศไทย อากาศเย็นสบายเสียจนคนเป็นยายนึกครึ้มพาหลานสาวเพียงคนเดียวออกมาเที่ยวที่สวนสาธารณะหน้าหมู่บ้าน
“ยายจ๋า”
ดวงตาใสแป๋วมองไปที่รถขายไอติม
“จ๋า ใบบัวอยากกินเหรอคะ”
“อยากกินจ้า” ปากเล็กฉีกยิ้มแฉ่ง
“เดี๋ยวยายพาไปซื้อ”
วันวิสาจูงแขนหลานไปที่รถขายไอติมซึ่งอยู่ไม่ไกลจากจุดที่ทั้งคู่นั่งปิกนิก
“กินอะไรดีแม่หนู” ลุงขายไอติมเอ่ยถามหนูน้อย
“ไอติม”
“มีหลายรสเลยนะ ชอบกินอะไรล่ะ”
เด็กหญิงผู้ไม่รู้ว่ารสชาติของไอติมมีอะไรบ้าง ได้แต่จ้องตากับคุณลุง ทว่าไม่ได้ตอบคำถาม
“ไอติมถังนี้เท่าไหร่ครับ”
ทั้งสามหันไปมองผู้มาใหม่ ชายหนุ่มรูปร่างสูงกำยำ หน้าตาท่าทางดูดีและมีภูมิฐานจนสาวๆ ที่อยู่แถวนี้แอบมองตามกันเป็นแถว
“หมายถึงทั้งถังเลยเหรอพ่อหนุ่ม”
อธิวรรธน์พยักหน้าพลางส่งยิ้มให้คนถาม
“ครับผม”
“เหลือให้แม่หนูคนนี้สักแท่งได้ไหมคุณ”
คนขายนึกสงสารเ
