ตอนที่ 7 แม่นางร้าย

1688 Words

หลังจากได้เงินพายหวานก็เลือกไปเช่าโรงแรมอยู่เป็นรายเดือนแทนเพราะทั้งสะดวกสบายและไม่ต้องมาเถียงกับพระเอกของเรื่องด้วย เธอเพิ่งจะกลับมานอนบ้านก็ตอนที่ฟ้าลดากลับจากมัลดีฟส์ สถานการณ์ของทินกรกับฟ้าลดานั้นยังไม่ถึงกับคืนดีกันแต่ก็นับว่าดีกว่าแต่ก่อนมาก พวกท่านไม่ได้เถียงกันมากแต่มีความบึ้งตึงใส่กันอยู่อย่างเห็นได้ชัด “ไปเที่ยวมาสนุกไหมคะม๊า น้องพายคิดถึงม๊าที่สุดเลย” พายหวานกอดเอวฟ้าลดาเพราะรู้ว่าผู้เป็นแม่นั้นทั้งรักและหลงลูกสาวมาก “ทะเลสวยมาก ม๊าคิดถึงน้องพายมากเลย คราวหลังเราไปด้วยกันนะคะ ป้าหทัยบ่นถึงหนูตลอดเลย” รอยยิ้มหวานประดับบนใบหน้าของภรรยาส่งผลให้ทินกรมองอย่างประหลาดใจ ต่อหน้าเขาไม่เห็นยิ้มหวานขนาดนี้เลย…. “ป๊าละคะง้อมาสำเร็จไหม” พายหวานกระซิบถามทินกรที่เอาแต่นั่งนิ่งมองภรรยาตักอาหารให้ลูกสาวแต่กลับเมินใส่เขาที่เป็นสามี “หืม เรียกพ่อว่าป๊าเหรอ” ลูกสาวเรียกแบบนี้แล้วทินกรรู้สึกไม่ค่อยชินสักเท่าไหร่ เขาเหมือนได้ลูกสาวคนใหม่อย่างไรไม่รู้ พายหวานพยักหน้ารัวพร้อมกับยิ้มหวานประจบ “ทานข้าวเถอะพายม๊าหิวแล้ว” ฟ้าลดาตัดบทด้วยไม่อยากเอ่ยถึงเรื่องที่มัลดีฟส์ ทินกรตามไปป่วนจนเธอรู้สึกรำคาญกับอารมณ์งี่เง่าของเขา “สวัสดีครับคุณอา ผมมารบกวนเวลาทานข้าวเย็นต้องขอโทษด้วย พอดีผมซื้อขนมมาฝาก” เกรย์ไหว้ผู้ใหญ่ทั้งก่อนยื่นถุงขนมให้คนใช้ “ทานข้าวด้วยกันสิเกรย์ พายตักข้าวให้พี่เขาสิลูก” ทินกรยิ้มทักทาย “ให้แอ้วตักให้เลยค่ะน้องพายกลัวทำไม่ถูกใจพี่เกรย์ ม๊าขาน้องพายอยากกินแกงส้ม” นอกจากไม่ตักยังหันไปสนใจอาหารแทนการทักทายคู่หมั้นอีกด้วย เกรย์พยายามข่มใจไม่ให้อาละวาดกลางโต๊ะอาหารเพราะความยียวนของพายหวาน “คุณท่านคะตอนนี้คุณพิไลกับคุณไผ่มาขอพบค่ะ” สมรสาวใช้สูงวัยแจ้งเจ้านายด้วยสีหน้าลำบากใจ สองแม่ลูกนั้นต้องทำให้คุณท่านทั้งสองทะเลาะกันอีกแน่ ๆ ฟ้าลดาถอนหายใจโดยไม่มองสามีเพราะรู้ว่าต้องมีปัญหากันตามมาอย่างแน่นอน คราวนี้คงต้องเคลียร์ทุกอย่างแบบจริงจัง สองแม่ลูกนั่งรอในห้องรับแขกด้วยสีหน้าเศร้าหมอง พายหวานรู้เลยว่าเรื่องนี้นางร้ายต้องมีเอี่ยวด้วยอย่างแน่นอนเพราะสัญชาตญาณมันบอก เกรย์ที่เดินตามหลังมาติด ๆ ก็จ้องเธอจนน่ากลัว “บ้านฉันไม่ต้อนรับพวกเธอทำไมยังหน้าด้านมา” ฟ้าลดามองคนทั้งสองอย่างไม่สบอารมณ์ เห็นหน้าพิไลก็โกรธจนควบคุมอารมณ์ไม่ได้เมื่อนั้น ตลอดชีวิตของเธอทำไมต้องมีผู้หญิงคนนี้มาวุ่นวายอยู่ตลอด “หนูพายส่งคนไปทำร้ายพวกเราสองแม่ลูกค่ะ เรามาเพราะอยากให้คุณกับลูกหยุดระรานเราสองคน” พิไลเปิดประเด็นทันทีเมื่อเห็นว่าเจ้าของบ้านมาครบ สายตาพิไลส่งไปยังพายหวานและฟ้าลดาอย่างไม่พอใจ เชี่ย! ลืมสนิทเลยว่านางร้ายคนก่อนเคยส่งคนไปซ้อมนางเอก พายหวานลอบกลืนน้ำลายเมื่อนึกได้ว่านางร้ายจ้างคนไว้ก่อกวน ข่มขู่ นางเอกกับแม่หลายครั้งแต่ทั้งสองก็รอดปลอดภัยเพราะทินกรกับพระเอกช่วยไว้ทันทุกครั้ง “เราสองคนมาวันนี้เพราะทนไม่ไหวกับการถูกตามทำร้ายแล้วค่ะ ไผ่กลัวมากคุณลุงช่วยให้ความเป็นธรรมด้วยนะคะ” กิ่งไผ่ตัวสั่นระริกแสดงออกชัดว่าหวาดกลัวมากเพียงใด “ก่อเรื่องก่อราวได้ตลอด แกทำเรื่องร้ายแรงขนาดนี้ได้ยังไงยัยพาย!” ทินกรดุลูกสาวอย่างผิดหวัง “คุณควรจะถามลูกก่อนไม่ใช่เชื่อนังสองแม่ลูกนี่!” ฟ้าลดาเหลืออดตะคอกใส่สามีอย่างที่ตลอดชีวิตนี้ไม่เคยทำมาก่อน เธอไม่รู้หรอกว่าพายหวานนั้นกระทำเรื่องที่อีกฝ่ายกล่าวอ้างมาไหมแต่ในฐานะพ่อกับแม่ควรถามลูกก่อนไม่ใช่เมินเฉย “หยุดให้ท้ายลูกผิด ๆ ได้แล้วฟ้า ยัยพายจะกลายเป็นฆาตกรก็เพราะคุณไม่สอนลูก” เรื่องนี้มันใหญ่เกินกว่าที่คนเป็นพ่อจะรับไหว เขาไม่ได้อยากโทษลูกแต่พายหวานมีวีรกรรมมากมายเหลือเกิน “ฉันไม่ได้บอกว่าพายไม่ผิดแต่บอกให้ถามก่อน สรุปฉันกับลูกเป็นใครในชีวิตคุณคะ เวลามีปัญหาถึงได้เอาแต่เชื่ออีสองคนนี้ตลอด!” ฟ้าลดาตวาดสามีอย่างโมโหที่เขาไม่แม้แต่จะถามลูกสักคำ “แยกแยะหน่อยฟ้าไม่ใช่เอาแต่หึงหวงจนขาดสติ” ทินกรชะงักก่อนจะพยายามปรามภรรยา “พายทำหรือเปล่าบอกม๊ามาตามความจริง” เธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะถามลูกสาวด้วยใจหวาดหวั่น หากพายหวานทำแบบที่พิไลกล่าวหาจริงคนผิดคือเธอทั้งหมด ผิดที่อ่อนแอปล่อยให้ลูกทนเห็นพ่อแม่ทะเลาะกันจนกลายเป็นเด็กขี้อิจฉา หากเธอเลือกแต่งงานกับผู้ชายคนอื่นก็คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้ ถ้าเธอไม่บังคับให้ทินกรรับผิดชอบแล้วยอมแต่งงานกับไรวัติ บางทีลูกอาจจะไม่ต้องเป็นแบบนี้ ถ้าเธอให้โอกาสไรวัติครั้งนั้นแม้ลูกจะไม่ได้อยู่กับพ่อแท้ ๆ แต่มันอาจจะดีกว่าที่เป็นอยู่ ทุกอย่างเกิดจากตัวเธออ่อนแอและดูด้อยกว่าพิไลตลอดในสายตาสามี อีกฝ่ายทำงานเก่งแต่เธอเป็นเพียงแม่บ้านเท่านั้น ความอิจฉาที่ตัวเองมีจึงส่งไปถึงลูกสาว “ม๊าขาน้องพายขอโทษ ครั้งนี้พายทำผิดเอง น้องพายไม่ได้ตั้งใจ น้องพายไม่รู้ว่าคนพวกนั้นไปทำร้ายสองคนนี้ไหม” เธอไม่รู้จริง ๆ ว่านางร้ายสั่งให้ลูกน้องทำอะไรนางเอกกับแม่บ้าง ซีรีส์ก็ลงรายละเอียดไม่มาก “พาย! หนูทำแบบนี้ทำไมลูก” ฟ้าลดามองลูกสาวด้วยน้ำตาที่เริ่มไหลอาบใบหน้า “ทำเพราะกลัวเราสองแม่ลูกจะแย่งทินกับคุณเกรย์ไปจากพวกคุณไง ทั้งที่เราสองคนไม่เคยคิดทำแบบนั้นเลย” พิไลสวนกลับทันทีเมื่อทุกอย่างเป็นไปตามคาดการณ์ “ไม่คิดหรือแค่ตอนนี้ยังทำไม่สำเร็จละ เรื่องลูกสาวฉันพวกคุณต้องการแบบไหน แจ้งความ เงินหรืออะไรดี” ฟ้าลดากุมมือลูกสาวแน่นขณะที่ถามอีกฝ่ายอย่างไม่หวั่นเกรง หากพายหวานผิดเธอจะยอมให้ลูกสาวรับโทษในสิ่งที่ก่อ ไม่ใช่ไม่รักแต่นี่คือสิ่งที่แม่ควรทำมาตั้งนานแล้ว บางเรื่องเธอก็รู้แต่พยายามปิดหูปิดตาเพราะคิดว่ามันไม่ร้ายแรงแต่วันนี้ไม่ใช่ การไม่สอนลูกนำพาหายนะมาสู่พายหวานแล้ว… แต่หากไม่ใช่ก็เตรียมตัวรับโทษได้เลย! ระหว่างรอคำตอบฟ้าลดากดส่งข้อความหาลูกน้องที่ให้ติดตามพายหวานพร้อมกับเค้นความจริงและคำตอบที่ได้ก็ทำให้ฟ้าลดารู้สึกโล่งอก “คุกเข่าขอโทษพวกเราด้วยใจจริงและห้ามยุ่งเกี่ยวกับเราอีก พวกคุณสองแม่ลูกทำได้หรือเปล่า” พิไลต่อรองอย่างเป็นต่อ “คุณอาไม่ได้ผิดทำไมต้องคุกเข่าขอโทษด้วย” เกรย์ไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่อีกฝ่ายนั้นร้องขอ พายหวานผิดไม่เกี่ยวกับอาฟ้าลดา “ม๊าไม่ต้องทำแบบนั้นหรอกค่ะ พายจะยอมติดคุกเอง ทุกอย่างพายเป็นคนทำผิดม๊าไม่เกี่ยว” พายหวานลุกขึ้นยืนและเลือกจะยอมรับผิดคนเดียว นางร้ายเป็นคนทำผิด เธอก็ควรยอมรับผลกรรมนั้นไม่ใช่ให้ม๊ามาคุกเข่าให้คนอื่น “ฉันว่าพวกเธอเข้าใจอะไรผิดแล้วมั้ง คนที่ต้องคุกเข่ามันพวกเธอต่างหาก ลูกสาวฉันอาจจะเคยสั่งคนไปทำร้ายพวกเธอจริงแต่คนพวกนั้นไม่ได้ทำตามนี่ ยัยพายยกเลิกมันแล้ว” รอยยิ้มมุมปากฟ้าลดาทำเอาพายหวานขนลุกเกรียวจากนั้นค่อย ๆ นั่งลงกอดแขนผู้เป็นแม่ พายหวานทำหน้างงเป็นไก่ตาแตก สรุปกลายเป็นแบบนี้ได้อย่างไร “พูดอะไรของเธอฟ้าลดา ลูกเธอตั้งใจทำร้ายเราสองคน เราไม่ยอมหรอกนะทิน” พิไลไม่ยอมแพ้หันไปหาทินกร “ลงทุนจ้างคนมาทำร้ายตัวเองเพื่ออยากได้ผัวฉันเลยเหรอ คิดว่าฉันเป็นใครกันพิไลถึงได้เอาละครหลังข่าวบทซ้ำ ๆ นี้มาเล่น เตรียมถูกฟ้องข้อหาหมิ่นประมาทได้เลยเพราะฉันจะไม่ปล่อยให้พายหวานถูกใส่ร้ายฟรีแน่นอน” คนของเธอยืนยันพร้อมกับส่งหลักฐานทุกอย่างมาให้เมื่อครู่ คนที่ทำร้ายพิไลกับกิ่งไผ่ไม่ใช่คนของพายหวาน ลูกสาวเธอยกเลิกคำสั่งนั้นแล้ว “ไม่จริง” กิ่งไผ่ส่ายหน้าเพราะเธอไม่คิดว่าทุกอย่างจะออกมาเป็นแบบนี้ “ทินคะพวกเราไม่รู้เรื่อง เราจะใส่ร้ายภรรยาทินไปทำไม” พิไลปฏิเสธทันควัน เธอไม่อยากเชื่อเลยว่าคนโง่แบบฟ้าลดาจะสืบจนรู้ขนาดนี้ “ไม่ต้องอ้อนวอนผัวฉันนะเพราะเขาไม่ได้มีความสำคัญสำหรับฉัน ส่วนเกรย์อาขอถอนหมั้นให้ลูกสาวตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป” พวกผู้ชายเฮงซวยเก็บเอาไว้ใกล้ตัวก็มีแต่ปัญหา ว้าว! ม๊าสุดยอด พายหวานแอบยกนิ้วให้กับคุณแม่คนสวยที่จัดการทุกอย่างได้ภายในวันเดียวตามที่รับปากกับเธอเอาไว้ ถ้ารู้ว่ามันง่ายแบบนี้บอกแม่ว่าอยากถอนหมั้นตั้งนานก็ดี ว่าที่พ่อตากับว่าที่ลูกเขยถึงกับหันมองหน้ากันอัตโนมัติเพราะไม่รู้ว่าทำไมตัวเองถึงซวยไปด้วย

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more