“น้องแดน แม่กลับมาแล้วลูก” มัลลิการู้สึกผิดไม่น้อยที่ให้ลูกชายกลับจากโรงเรียนตามลำพัง แล้วไหนจะยังปล่อยให้แดนไทยอยู่บ้านคนเดียวนานเกินควร ปกติเธอจะหอบงานที่คั่งค้างกลับมาสะสางที่บ้าน แต่วันนี้ติดประชุมสำคัญของทางแผนกจึงไม่อาจเลี่ยง ถึงได้โทรศัพท์ไปบอกคุณครูที่โรงเรียนว่าให้แดนไทยกลับบ้านก่อน ซึ่งคุณครูมารีญาก็ไม่ได้มาส่งพ่อหนุ่มน้อยเหมือนอย่างเช่นเคย เพราะลูกสาวของนางเกิดไม่สบายกะทันหัน
“เอ๋…ลูกชายสุดหล่อของแม่ไปไหนนะ” น้ำเสียงสดใสเอ่ยพลางสอดส่ายสายตาไปทั่วโถงกลางบ้านหลังน้อย ท่าทีแสดงออกถึงความห่วงใยทำให้คนแอบฟังต้องอมยิ้มน้อยๆ
“สวัสดีครับ หวานใจจ๋า” เปิดประตูห้องนอนให้กว้างออก แล้วยื่นใบหน้าหล่อเหลามาทักทายด้วยน้ำเสียงหวานหยด เท่านั้นไม่พอพ่อหนุ่มฮอตจอมกะล่อนแห่งยุคยังค้อมหัวประกอบคำทักทายได้อย่างน่าหมั่นไส้ โดยไม่สนใจอาการตกตะลึงของเจ้าบ้านคนสวย
“คุณ!” เสียงหวานหลุดอุทานออกมา ดวงตากล
