Ep.9 เธอต้องชดใช้
2028 Words
_________________
"ถ้าอย่างงั้นฉันไม่ขอทำค่ะ" ฉันตอบไปทั้งๆ ที่ยังวิงเวียนหัวจากการดื่มแอลกอฮอล์ไปสองแก้วเพียงๆ นั้น
"เพราะฉันไม่ขายตัวหรือใช้ร่างกายเพื่อแลกเงิน"
"ฉันต้องการทำงานที่ใช้สมอง" ฉันตอบไปเสียงเบาๆ อย่างเสียความรู้สึกมากๆ แต่ก็พยายามจะสุภาพกับคนตรงหน้า
"สมองงั้นเหรอ? " เขามองมาที่ฉันอย่างแสยะยิ้มเชิงประชดๆ
"งั้นก็จ่ายเงินค่ารักษาคืนฉันมาสิ" เขาขยับมาใกล้กับฉันและแบมือท้วงเงินต่อหน้า
"ฉัน..."ฉันหน้าเสียทันทีที่เขาพูดออกมาแบบนั้น
"ครั้งที่แล้วเธอก็ทำงานพลาด ครั้งนี้ก็พังอีก"
"ฉันต้องเป็นฝ่ายเสียเงินและเสียเปรียบเธอตลอดงั้นเหรอ? " พี่ลูคัสพูดกดเสียงต่ำแววตาดุดันนั้นจ้องมาที่ฉันอย่างเอาเรื่อง
"เรื่องเงินฉันจะหามาคืนให้ แต่ฉันไม่ขอทำงานนี้นะคะ"ฉันพยายามต่อรองไปมือยังคงกุมขมับอย่างเริ่มมึนๆ และเซๆ
"ถ้าทำไม่ได้ไม่ควรรับปากอย่างหนักแน่นตั้งแต่แรกว่าทำได้ทุกอย่าง! "เขาสวนกลับมาอย่างใส่อารมณ์
ฉันถอนหายใจอย่างเหนื่อยใจที่จะพูดกับเขาจริงๆ ในตอนนี้
"คำพูดผล่อยๆ มันออกจากปากของเธอสองครั้งสองคราวแล้วนะ เธอคิดว่าจะพูดเล่นอะไรกับฉันก็ได้งั้นเหรอ? "เขาไม่พูดปากเปล่าแต่เอามือที่แบทวงเงินจากฉันนั้น เลื่อนขึ้นมาบีบที่หน้าของฉันอย่างเริ่มแรงขึ้น..แรงขึ้น
"ฉันเจ็บนะ"ฉันพยายามงัดมือของเขาออกจากใบหน้าของตัวเอง
"อย่างน้อยคุณควรจะบอกรายละเอียดงานให้ชัดเจนก่อนนิคะ"ฉันเถียงกลับไปอย่างไม่ พอใจเช่นกัน
"ไม่ใช่ผู้หญิงทุกคนจะยอมเอาตัวเข้าแลกเพื่อเงิน"ฉันมองเขานิ่งๆ แม้ว่าปากจะแทบพูดอย่างฝืนๆ เพราะเขายังบีบริมฝีปากของฉันแน่นขึ้นจนแทบพูดไม่ออก
ฟุ๊บ! คนตรงหน้ายอมปล่อยมือที่บีบคางของฉันออก
"ถ้าเงินซื้อไม่ได้แล้วอะไรซื้อเธอได้ละ? "เขาเลิกคิ้วถามกลับมาอย่างมองเหยียด
เขาพ่นลมหายใจกลิ่นกรุ่นๆ ของเหล้าเข้มๆ ใส่ใบหน้าของฉัน
"ความรักเหรอ? "เขาเหยียดมุมปากและมองฉันอย่างพิจารณา
"มันไม่เกี่ยวหรอกนะคะ ฉันแค่ไม่ยินดีที่จะขายร่างกายและศักดิ์ศรีให้กับใครทั้งนั้น"ฉันตอบไปอย่างกัดฟัน ยอมรับว่าโกรธเขามาก โกรธจนพูดอะไรไม่ออกเลยทั้งเมาทั้งปวดหัวและยังต้องมาถูกตวาดใส่หน้าแบบนี้อีก
ฉันก็คนเหมือนกันนะ..
"งั้นเอาเงินมาสิ สามหมื่นแปด"
"ตอนนี้!! "เขาชี้ลงพื้นใบหน้ามองตรงมาที่ฉัน
"เดี๋ยวนี้"คนตรงหน้าขึ้นเสียงราวกับสะใจ
"แล้วฉันจะปล่อยเธอไป"เขาพูดและมองลงต่ำไปยังหน้าอกของฉันอย่างตั้งใจ
ฉันเมมปากแน่นและกำหมัดยอมรับว่าเขาเริ่มกดดันฉันมากขึ้นทุกที
ฉันตัวสั่นๆ จ้องมองกลับไปทั้งน้ำตาคลอ
"ถ้าไม่มี!!! "สายตาที่มองหน้าอกค่อยๆ เลื่อยกลับขึ้นมาสบสายตากับฉันนิ่งๆ
"กลับไปขอโทษลูกค้า และทำทุกอย่างที่ลูกค้าคนนั้นมันต้องการ! "
"เพราะ..สิ่งที่ฉันต้องการคือเงินหลักล้านจากไอ้ลูกค้าเวรนั้น และเธอมีหน้าที่ทำทุกอย่างที่มันต้องการเพื่อแลกเงินก้อนนั้นมา"เขาลูบที่ต้นแขนของฉัน ด้วยท่าทีแปลกๆ
" ไม่ว่าจะนอนกับมันกี่ท่าเธอก็ต้องทำ! "เขาพูดอย่างเผยธาตุแท้จริงๆ ออกมาจนหมด ธาตุแท้ความชั่วและความคิดอันโสมมที่ฉันไม่เคยได้ยินจากปากของพี่ลูคัสมาก่อนเลยจริงๆ
เขาคือพี่ชายที่ดีของอลิเซีย แต่เขาคือผู้ชายสารเลวที่ไร้ที่ติสำหรับผู้หญิงคนอื่นๆ
ฉันปาดน้ำตาบนใบหน้าอย่างลวกๆ
"ที่ฉันนับถือคุณ เพราะคุณเป็นพี่ชายของเพื่อนฉัน"ฉันพูดออกไปแบบกำหมัดแน่นน้ำตาไหลอาบสองแก้มอย่างเจ็บปวด
"และอย่างน้อยๆ คุณเองก็มีน้องสาวรุ่นราวคราวเดียวกับฉัน"
คนตรงหน้าไม่สนใจในสิ่งที่ฉันพูดแต่หยิบขวดเหล้าที่วางอยู่บนโต๊ะในห้องของเขาเท ใส่แก้วและกระดกดื่มไปแบบเพียวๆ ก่อนจะปรายตากลับมามองที่ฉันอีกครั้ง
"ถ้ามีคนมาทำแบบนี้กับอลิเซียบ้างคุณจะว่ายังไงคะ? "ฉันถามสวนกลับ
"ถ้ามีคนบังคับให้น้องสาวคุณไปนอนกับลูกค้าพวกนั้น คุณจะ..."ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบดี
ฟุ๊บ!!! ฉันถูกคนตรงหน้าผลักชนกับผนังทันที
"อย่ามาพูดถึงน้องฉัน"เขาขยับใบหน้าเข้ามาพูดใส่หน้าของฉันอย่างไม่พอใจมือสองข้าง บีบไหล่ของฉันเอาไว้อย่างแรงจนแทบจะแหลกละเอียดคาฝ่ามือของเขา
"หรือว่าคุณก็เคยบังคับให้น้องสาวคุณทำอะไรแบบนี้เหมือนกันค่ะ"ฉันถามออกไปอย่าง ไม่มีอะไรจะเสียแล้วจริงๆ
" นี่เธอ! "เขาชี้หน้าของฉันอีกครั้งและขยับเข้ามาใกล้กว่าเดิม
"รู้ตัวรึเปล่าว่าเธอพูดกับใครอยู่? "เขาถามขึ้นด้วยเสียงที่หนักแน่น
"กลับไปทำงานซะ ก่อนที่ฉันจะหมดความอดทน"เขาพูดกลับมาอย่างพยายามข่มอารมณ์ของตัวเองเช่นกัน
"ไม่"ฉันส่ายหน้าอย่างไม่ยอมรับ
"ฉันจะไม่ทำงานต่ำๆ นั้นเพื่อแลกเงินเด็ดขาด"ฉันผลักตัวของเขาออกไปสุดแรง
"ส่วนหนี้นั้น ถึงฉันไม่ค*****นให้คุณในวันนี้ "
"คุณก็คงไม่ล้มละลายหรอกมั้งค่ะ! "ฉันสวนกลับไปก่อนจะปลีกตัวออกมาจากเขา
ยันไม่ทันที่ฉันจะบิดลูกบิดเปิดประตูออกไปได้ คนตัวสูงก็เดินมาขว้างซะก่อน
"หึ ไม่ขายตัวแลกเงิน? "เขาแสยะยิ้มชั่วๆ ออกมาอีกครั้ง
"แล้วถ้าขอฟรีละ? "เขามองฉันอย่างดูถูก
"พูดเรื่องอะไรของคุณ? "ฉันถามกลับอย่างกุมขมับอย่างรู้สึกหัวมันหนักๆ ไปหมด
ฟุ๊บ!! คนตรงหน้ากระชากแขนของฉันและดึงฉันเข้าไปปะทะกับแผ่นอกแกร่งของเขา
"สาบานสิ ว่าเธอไม่ได้หวั่นไหวกับฉัน? "เขาขยับเข้ามาใกล้พร้อมกับปลดกระดุมเสื้อตัวเองออก
ซอกคอที่มีคราบรอยลิปสติกสีแดงติดอยู่ก่อนแล้ว
"ฉันไม่หวั่นไหวอะไรกับคุณ"ฉันยืนยันออกไปอย่างหลบสายตาคู่นั้น
"อ่อเหรอ"เขากระดกปลายลิ้นก่อนจะเสียริมฝีปากตัวเองเล็กน้อย
เพียงแค่ฉันอยู่กับเขาไม่นาน มันทำให้ฉันรู้ว่าคนตัวสูงตรงหน้าเป็นคนที่ฉลาดแกมโกงและเจ้าเล่ห์ แค่เพียงมองเขาก็พอจะคาดเดาได้แล้วจริงๆ ว่าฉันคิดอะไรการที่ฉันแอบมองเขามาตลอด เขาเองก็น่าจะรู้ตัวแล้วเช่นกัน
"ปากดีอีกแล้วนะ"เขาพูดเสียงแข็งและจับหน้าของฉันให้เงยขึ้น
"เอาจริงๆ ถ้าเธอขาย..ของ..ไม่เป็น"เขาพูดและมองต่ำลงไปที่ของสงวนของฉันอย่างโจ่งแจ้ง
"ให้ฉันสอนให้ก็ได้นะ ถือว่าเทรนงานให้ก็ได้"คนตัวสูงร่างกำยำไม่ได้พูดเปล่าแต่เขาใช้มือเพียงข้างเดียวของเขา ปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออกหมดทุกเม็ดจนถึงเม็ดสุดท้าย
"ปล่อยฉันไปเดี๋ยวนี้นะ"ฉันเริ่มรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยและพยายามจะดึงในหลุดจาก พันธนาการของเขา
"ปล่อย! "ฉันเสียงแข็งอย่างไม่ยอม
"ถ้าไม่ปล่อยฉันจะร้องให้คนช่วย ว่าคนอย่างคุณจะทำมิดีมิร้ายฉัน"ฉันขึ้นเสียงกลับไปและพยายามดันตัวของเขาออกไป
"ร้องสิ เพราะถึงมีใครได้ยิน"
"ก็ไม่มีใครกล้าเข้ามาเหยียบในห้องส่วนตัวของฉันหรอก! "เขายักไหล่อย่างไม่สนไม่แคร์ใดๆ และยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้ๆ จนปลายจมูกโด่งคมสันนั้นชนเข้ากับแก้มของฉัน
"ฉันไม่ปล่อยให้เธอออกไปง่ายๆ หรอกนะ ถ้าเธอไม่มีเงินมาคืนให้ฉัน"คนตัวสูงไม่เพียงกระซิบพูดที่ข้างใบหูแต่เขาใช้มือหนาๆ ลูบคลำเรือนร่างของฉันอย่างถือวิสาสะ ฉันพยายามขัดขืนและผลักเขาออก ดิ้นรนเพื่อวิ่งหนีออกมาจนเกือบเดินไปถึงประตู แต่ก็ถูกคนสารเลวอย่างเขา กระชากเอาไว้จากทางด้านหลัง
"เธอก็ต้องชดใช้ด้วยอะไรสักอย่างที่ฉันพึ่งพอใจ"เขาไม่เพียงพูด แต่เขาใช้ฝ่ามือล้วงลึกเข้าไปในเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาดของฉัน
"ปล่อยนะ ปล่อยนะ!! "ฉันยังคงดีดดิ้นสูงแรงนั้น ทั้งที่มึนหัวและตาพร่า ยืนเองก็ยังแทบจะทรงตัวไม่อยู่ ด้วยฤทธิ์ของเหล้าเพียวๆ 2แก้วนั้น ...แต่ก็ยังพอมีสติอยู่
ฟุ๊บบ หมับ
มือสอดล้วงลึกเข้าไปถึงบราชั้นในก่อนที่ฝ่ามือของคนสารเลวจะล้วงลึกเข้าไปในบราชั้น ในสีขาวเพื่อที่จะขยำหน้าอกของฉันด้วยใบหน้าที่เรียบนิ่ง
"ลูคัส มันจะมากไปแล้วนะ"ฉันพยายามจะผลักมือของเขาออกจากอก และนั้นทำให้เขาเอามืออีกข้างเปิดเข้าไปใต้กระโปรงพร้อมกับ
แคว๊ก!!! กระชากกางเกงชั้นในของฉันขาดจนหล่นลงไปถึงข้อเท้า
"โอ้ยฉันเจ็บ! อย่ามาแตะต้องตัวฉัน!! "ฉันตวาดลั่นเมื่อทั้งหน้าอกและของสงวนถูกมือของคนใจร้าย บดขยี้และขยำบีบอย่างเร้าใจ
"ปล่อยฉัน!!! "ฉันพยายามวีดร้องออกไปสุดเสียง
กระดุมเสื้อของฉันกระเด็นหลุดออกมาทันที เผยให้เต้าอวบๆ สองเต้าที่ถูกบีบเค้นจนแดงเป็นรอยช้ำ
"ฉันจะสอนให้ ว่าการที่จะขายของ"
"มันต้องทำยังไง!! "เขาพูดขึ้นก่อนจะสอดนิ้วกลางลึกเข้าไปในร่องสวาทที่แห้งสนิทของฉัน โดยที่ฉันไม่ทันได้ตั้งตัวดี
"ฉันเจ็บ! "ฉันร้องกรี้ดออกไปทั้งน้ำตา
"แน่นดีนิ ไม่ค่อยได้ใช้งั้นเหรอ? "เขากระซิบบ้างหูด้วยน้ำเสียงกระเส่าๆ
"ทุเรศ! หยุดทำอะไรบ้าๆ นะ"ฉันยังคงพยายามดึงให้หลุดแต่มันไม่มีทางเลย
"อย่างน้อยผู้หญิงไร้รสนิยมแบบเธอ"
"ก็คงพอมีราคาขึ้นมาบ้าง"
ตุ๊บ! เขาจับตัวของฉันกดนอนลงกับพื้นอย่างทารุณ
"พี่ลูคัส! หยุด ได้โปรด"ฉันพยายามขัดขืน ใช้ทั้งไม้อ่อนไม้แข็ง
ทั้งๆ ที่มันไร้ประโยชน์ที่จะอ้อนวอนต่อคนไร้หัวใจ ไร้ความเมตตาปราณีเช่นเขา
ฟุ๊บ! เขาจับตัวของฉันให้พลิกนอนหงายภายใต้ร่างสูงใหญ่ที่ขึ้นคร่อมตัวของฉันเอาไว้อยู่นั้น
เข็ดขัดแบรนด์ตัวH ถูกกระชากหลุดออกจากกางเกงพร้อมๆ กับดึงกางเกงลงอย่างรวดเร็ว
"ไม่นะ อย่าทำฉัน"ฉันพยายามที่จะขยับหนี ทั้งๆ ที่เวียนหัวหนักมากขึ้นเพราะถูกคนตรงหน้าจับดึงไปโยกมา
ทั้งที่เมาจนแมบไม่มีแรง แต่ยังมีสติดีอยู่ทุกอย่าง
คนตรงหน้าก็กระชากเอวของฉันเอาไว้ได้ทัน
และลากตัวกลับมาพร้อมๆ จับขาสองข้างอ้าออกจากกันเพื่อแทรกตัวเองเข้ามาตรงกลาง
"ไม่ๆๆๆ "ฉันส่ายหน้าไปร้องไห้ไป
"ลูกค้าคือพระเจ้า และถ้าพวกมันต้องอะไร"
"เธอก็ต้องยอม "ลูคัสพูดขณะที่ขยับตัวขึ้นมาหาฉันแบบตาต่อตา เขาใช้ปากฉีกซองอะไรสักอย่าง
และมันคือถุงยางอนามัย ฉันมึนๆเบลอๆพยายามดันแผ่นอกนั้นออกไป
"เพราะฉันจ้างเธอมาบำเรอความสุขให้พวกมันแลกกับเงินมหาศาล!! " มือของเขายังคงบีบขยำหน้าอกเล่น ก่อนจะแสยะยิ้มชั่วออกอีกครั้ง
"ไม่ว่าเธอจะเต็มใจ หรือไม่ก็ตาม.."
"เธอต้องทำ! "
สวบ!!!!
- Writer
