อัตรารัก

Chapter 13 เถียงกันจนเส้นเสียงอักเสบ

วันต่อมา...

“อุ๊บ!!!อ้วกกกกกก!!!” ฉันตื่นมาพร้อมอาการปวดหัวก่อนจะลุกและรีบจะไปเข้าห้องน้ำเพื่ออ้วกแต่ว่ามันไม่ใช่ห้องของฉัน!! และมันทำให้ฉันอ้วกออกมากลางห้องเลยเพราะว่าหาห้องน้ำไม่เจอ

แกร๊ด!!

“เหี้ยยยย!ยัยเทียนไข!!!ทำห่าอะไรวะ?!” และจังหวะนรกก็เกิดขึ้นเมื่อธันเดอร์เปิดประตูเข้ามาแล้วฉันก็รู้แล้วว่าห้องนี้มันเป็นห้องของเขาและฉันพึ่งอ้วกใส่ไปหลักฐานยังคาปากอยู่เลย

“เอ่อ คือว่ามัน...”

“เธออ้วกใส่ห้องฉันเหรอวะ?!” เขาถามเสียงดังมากจนฉันสะดุ้งก็เข้าใจแหละว่าโกรธอะแต่คนมันแฮงค์จะให้ทำยังไงเล่า?!

“ขอโทษ!” ฉันรีบเช็ดปากและขอโทษเขาเรื่องนี้ฉันผิดจริงนิทั้งเข้ามาในห้องของเขา แถมยังอ้วกอีกแต่คนมันเมาอะทำอะไรไปโดยไม่ได้ตั้งใจนิแล้วทำไมเขาปล่อยให้ฉันนอนเล่าถึงแม้ว่าจะข้างเตียงก็เถอะแต่ช่วยลากฉันออกไปหน่อยไม่ได้หรือไง?

“ขอโทษ?”

“ขอโทษแล้วห้องฉันมันหายเหม็นอ้วกเธอไหมวะ?!” เขายังคงตะโกนเสียงดัง

“ก็คนมันไม่ได้ตั้งใจไหมแล้วนายไม่พาฉันออกไปเล่าปล่อยให้นอนอยู่ทำไมละ?! ฉันไม่คุ้นเคยก็เลยหาห้องน้ำไม่เจอสุดท้ายฉันก็เลยอ้วกออกมาเนี่ย?!” ฉันเองก็เริ่มไม่ยอมแม้ว่าตัวเองจะผิดก็ตาม

“เธอจะบอกว่าเป็นความผิดของฉันเหรอทั้งที่เมาและเข้าห้องฉันแถมยังอ้วกแตกอีก!!ที่ฉันไม่ลากเธอออกไปเพราะตัวเธอหนักอย่างกับควาย!!แบกไม่ไหวเว้ย!!” วะว่าไงนะ?! ใครตัวหนักเท่าควาย?

“นายสิควาย!!ฉันไม่ได้หนักขนาดนั้นสักหน่อยแล้วที่สำคัญแค่ปลุกฉันออกไปเนี่ยมันยากตรงไหน ถ้าไม่เมาฉันก็ไม่ได้อยากจะเข้ามาในห้องนี้หรอกเว้ย!!ไม่ได้อยากเข้ามาเลยสักนิด!!”

“อย่ามาทำโวยวายเปลี่ยนเรื่อง!!เธอต้องเช็ดอ้วกเน่า ๆ ของเธอออกไปทั้งกลิ่นทั้งเศษห่าเหวนี้!!ทั้งหมด!!อย่าให้เหลือ!!!” เขาบอกกับฉัน

“เออ!!รู้แล้วเว้ย!!!เดี๋ยวเปลี่ยนให้ทั้งพรมทั้งผ้าปูเลยแล้วเลิกบ่นนะไม่อย่างนั้นฉันจะเอากำปั้นยัดปากนาย!!!” ฉันทำท่าทางจะต่อยหน้าเขา

“ออกไป!!เหม็นอ้วก!!แล้วรีบจัดการเลยนะฉันต้องทำงาน!!!” ปัง!!แล้วเขาก็เดินออกจากห้องนอนตัวเองไปคงจะทนกลิ่นอ้วกไม่ไหวฉันก็ไม่ไหวเหมือนกัน

“อุ๊บ!!จะอ้วกกกก!!”

เวลาต่อมา...

“ถูตรงนั้นแรง ๆ ดิ”

“เศษข้าวมันติดอยู่น่ะ!”

“แรงมีแค่นั้นเหรอวะแล้วเอาอะไรมาฉีดหน่อยดิเหม็นไม่หายเลยเนี่ย...”

“โอ๊ยยย!!ช่วยหุบตูดหน่อยได้ไหมวะ?! คนก็กำลังทำอยู่เนี่ย!!” ได้ทีแล้วเอาใหญ่หลังจากที่ฉันไปอาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้ามา ฉันก็มาจัดการทำความสะอาดห้องของธันเดอร์ที่มันเลอะอ้วกของฉันอยู่ แต่ฉันไม่ได้ทำเงียบ ๆ นะท่านเจ้าของห้องมาสั่งการด้วยค่ะ!! ต้องตรงนั้นต้องตรงนี้ต้องถูแรง ๆ ฉันรู้แล้วเว้ย!!!

“ตูดบ้านเธอดิ!!นี่ปาก!!”

“ก็พูดมากทำไมอะหน้าต่างมันก็เปิดหมดแล้ว!!รออากาศระบายถ่ายเท่!!รอไม่ได้ก็ออกไปข้างนอกนู้น!!” ฉันชี้นิ้วไปที่ประตูจะมานั่งเสวนาอยู่ทำไมก็ไม่รู้

“ฉันก็ต้องคอยมาดูเธอไงว่าทำความสะอาดไหมถ้าอ้วกเธอมาติดห้องฉันแล้วหนอนขึ้นมาจะทำไง!!คนอย่างเธอนิ่งเจ้าเล่ห์อยู่ด้วย”

“จ้า ๆ ฉันมันสกปรกพอใจยัง!!” ฉันขี้เกลียดเถียงวะแต่ว่าเรื่องนี้มันยอมไม่ได้ไงถึงเหนื่อยก็ต้องทน!!

“แล้วไม่ใช่สกปรกธรรมดานะมากกกกด้วย!!” ปึก!! ฉันเลยเอาไม้ถูพื้นที่กำลังถูอ้วกไปถูหน้าของเขา

“นี่แหนะ!!!”

“เฮ้ยย!!!ยัยสกปรก!!ทำบ้าอะไรวะ?!!”

“ก็ใครใช้ให้พูดมากละอยากพูดมากก็ต้องโดนแบบนี้แหละ!!” ฉันยังคงเอาไม้ถู ๆ หน้าเขา

หมับ!!และเขาก็จับมันเอาไว้ได้ก่อนจะกระชากออกไปจากมือของฉัน

“สกปรกมากใช่ไหม?!!” หมับ!!

“นี่!!!จะพาฉันไปไหนฮะ?!!!ปล่อยยยยย!! ไอ้ธันนน” ปัง!! เขาลากฉันเข้ามาในห้องน้ำและจากนั้นก็เปิดน้ำฝักบัวราดใส่ฉัน

“กรี๊ดดดด!!!”

“เป็นไงเจอความสะอาดเข้าไปถึงกับกรีดร้องเป็นผีเข้าเลยเหรอ???” ผีเข้าบ้านนายดิ!!!

“น้ำมันร้อน!!!ไอ้เวรเอ๊ยยย!!!!” หมับ! โป๊กกกก!!!ฉันคว้าขวดอะไรสักอย่างและปาใส่หัวของเขาอย่างแรง!!

“โอ๊ยย!!ยัยตัวแสบ!!อยากตายเหรอฮะ?!!!” เขาไม่ยอมพยายามฉีดน้ำใส่ฉันแต่ตอนนี้เขาเองก็เปียกเหมือนกันเพราะว่าฉันสะบัดไปมาไม่ยอมอยู่เฉย

“ฉันตาย!!นายก็ต้องตายไปด้วย!!!!” เราตีกันในห้องน้ำสักพักก่อนจะพักยกเพราะว่าเหนื่อยมากกกกก!!!

พรึ่บ!!!

“โอ๊ยยยย!!เมื่อยยย!!แค่ก ๆ” ฉันเดินออกมาจากห้องตัวเองก่อนจะเห็นว่าธันเดอร์กำลังยืนทำอะไรอยู่ที่ห้องครัว

“มองไร๊?” เขาถามฉันด้วยเสียงแหบแห้ง

“เปล่า แค่ก ๆ แม่งเอ๊ย!” สงสัยจะป่วยแน่เลยเพราะว่าเปียกน้ำเยอะมากวันนี้

“เพราะเธอ...ทำ...ฉันเจ็บค๊ออออ~” ไหวไหมน่ะ?

“ไม่....เกี๊ยววววว~” โอ๊ยยยย!! ไม่ไหวแล้วฉันเดินเข้าไปในเคาท์เตอร์ครัวเพื่อหาอะไรร้อน ๆ ดื่มเพราะรู้สึกว่าคอแห้งมากกกกก

“ทำ..ไร?”

“หา...ของ..ร้อนนน แค่ก ๆ” ฉันบอกก่อนจะตั้งน้ำร้อนเพื่อชงอะไรดื่มและโชคดีหรือโชคร้ายห้องธันเดอร์มันเหลือชาร้อนซองเดียว!!

“กิน...ด้วยดิ! แค่ก!!”

“....” ฉันเงียบไม่ตอบเขาแล้วรอน้ำร้อนเรื่องอะไรฉันต้องให้กินด้วยละมันมีซองเดียวนะถ้าแบ่งแล้วมันจะพอกันหรือไง? พอน้ำร้อนฉันก็ชงชาทันทีชาหอม ๆ ชวนสดชื่นชะมัดเลย

หมับ! แต่ขณะที่กำลังเอาเข้าปากธันเดอร์ก็แย่งแก้วชาออกไปจากมือของฉัน

“นี่!!!”

“อ่าส์!!ค่อยยังชั่วหน่อย” เขาหันมายิ้มให้ฉัน

“จะแย่งฉันกินเพื่อ?!!!แค่ก ๆ ๆ ๆ ” ฉันไอออกมาอย่างหนักเพราะว่าโวยวายใส่เขาเสียงดังเลยทำให้รู้สึกเจ็บคอมากกว่าเดิม

“เอา ๆ ไปกินเลย” หมับ! ฉันหยิบแก้วชามาและดื่มทันทีแต่ลืมไปว่ามันร้อน

“ร้อน!!นายแกล้งฉันเหรอฮะ?!”

“เอ้า!!แล้วทำเธอไม่เป่าก่อนเล่า?!” เขาพูดกับฉัน

“ก็เห็นกินอยู่คิดว่าเป่าแล้ว อ่า! ปากฉัน” ฉันหากระจกส่องว่าปากฉันมันพองหรือเปล่า?

“ยัยโง่เอ๊ย!” คำก็โง่สองคำก็โง่!!

“จ้า!!พ่อคนฉลาดแดกปลาวันละสองโล!!” ฉันสะบัดหน้าเดินออกจากห้องครัวไม่กงไม่กินมันแล้ว ฉันเดินไปนั่งที่โซฟาและเปิดทีวีดูพร้อมกดโทรศัพท์เล่นไปด้วย

“จะดูทีวีก็ดูเลือกสักอย่าง...ดิ” เขาเองก็ยังไม่หายเสียงแหบ

“ยุ่ง!”

“ฉัน...จ่ายค่า....ไฟนะเว้ย!!แค่ก ๆ” พรึ่บ!! เขานั่งโซฟาข้างฉันที่มีตั้งเยอะไม่ไปนั่นวะ -.-

นั่งไปนั่งมาเราทั้งคู่ก็เงียบสนิทเพราะว่ารู้สึกคัน ๆ คออะ

“ง่วงไปนอนนะ” ฉันบอกกับเขาเนื่องจากรู้สึกปวดหัวมึน ๆ หรือว่ายังแฮงค์จากเหล้าเมื่อคืนนี้??

“บอกเพื่อ?” ตุบ! ฉันเลยยกตีนถีบเขาไปทีก่อนเดินเข้าห้องไป

วันต่อมา...

แกร๊ด!!

ฉันเปิดประตูห้องนอนมาก็พบว่าธันเดอร์กำลังออกไปไหนสภาพเหมือนคนป่วยเลย เหมือนฉันตอนนี้ไม่มีผิด

“ไป....ไหน?” เสียงของฉันหายเกือบสนิทและเจ็บคอมากธันเดอร์ไม่ตอบฉันแต่หยิบโทรศัพท์และพิมพ์อะไรบางอย่างก่อนจะให้ฉันดู

“ไปหาหมอเจ็บคอ” อ่อ เหมือนกันเลย

“ไปด้วย” ฉันไม่ได้พูดออกเสียงนะทำปากเอาเจ็บคอไม่ไหวแล้วตอนนี้

“ทางใครทางมัน” ปัง! มันทำปากใส่ฉันก่อนจะปิดประตูออกไปเลย เออ!! ไปเองก็ได้ว่ะไม่ง้อหรอกฉันเดินไปใส่รองเท้าเพื่อไปหาหมอบ้าง ถ้าไม่ได้ไปฉันต้องเป็นใบ้ตายอยู่ห้องแน่

แกร๊ด!!

“อ้าว!!คุณเทียนหอมจะไปไหนเหรอครับ?” เมื่อเดินออกมาก็เจอบีกันที่ออกมาพอดี

“เอ่อ...” ฉันพูดไม่ได้เลยจะเอาโทรศัพท์มาพิมพ์บอกเขาแต่ว่า

หมับ!!!ฉันโดนกระชากคอค่ะทุกคนนน!!

ติ๊ง!! ปึก! และฉันก็โดนคนกระชาดโยนเข้าลิฟท์ไปอย่างรวดเร็วก่อนพบว่าเป็นธันเดอร์นั่นเองคิดว่าไปก่อนแล้วนะเนี่ย

“ทำ...บ้า...อะไร?” ฉันทำปากพูดช้า ๆ ถามเขา อยู่ ๆ ก็ลากออกมาไม่มีมารยาท

“อย่า...แรด!” เขาเองก็ทำปากเหมือนกัน แบบเมื่อกี้ยังไม่เรียกว่าแรดเลยย่ะ!!

“ถ้า...ฉัน...แรด...นาย...ก็...ควาย...เผือก!!”