Miru’s Point of View
“Bakit mo sinsabi ito sa akin? Hindi ba ayaw mong magkita kami ni Kaisler?” Nakakacurious lang na pabor siya ngayon na pasalamatan ko si Kaisler.
“Wala lang. I owe him for saving you. This is the least I can do.” Matapos niyang sabihin iyon ay pumasok na siya sa kwarto niya. Ang dami ko pa namang gustong itanong sa kanya kaya lang huwag nalang siguro muna. Pero paano ko pasasalamatan si Kaisler? Hindi ko nga alam kung nasaan siya ngayon.
Napabuntong hininga nalang ako at nagdesisyon na rin na pumasok sa kwarto ko para makapagpahinga. Halo halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon. May parte sa pagkatao ko na masaya dahil iniligtas ako ni Kaisler at walang nangyaring masama sa akin pero natatakot din ako sa kung ano pa ang pwedeng mangyari sa amin.
Nang makapasok ak
