หญิงสาวพยักหน้าอย่างพาซื่อ
“ ใช่สิ นอนเฉย ๆ อย่าดิ้นนะ เดี๋ยวเลือดจะยิ่งไหล ” เธอว่าก่อนจะหันไปง่วนอยู่กับถ้วยยา แล้วหันมาโปะยากับพันแผลให้เขาอีกครั้ง
“ เดี๋ยวเทียนต้องลงไปต้มยามาให้ใหม่ เพราะถ้าพิษแผลโดนน้ำแบบนี้ต้องใช้สมุนไพรเพิ่มอีก ”
“ ไปต้มที่ไหน ”
“ ครัวด้านล่าง ”
“ ถ้าอย่างนั้นผมย้ายลงไปพักด้านล่างเลยก็ได้ เห็น พ่อนายว่าเรือนแขกอยู่ข้างล่าง เทียนจะได้ไม่ต้องเดินขึ้นเดินลงลำบาก ” แปลกนัก คำพูดแสดงความห่วงใยของเขาแทรกซึมเข้าไปในหัวใจดวงน้อย ๆ โดยที่ไม่รู้ตัว ความเป็นห่วงเป็นใยแบบนี้เธอไม่ได้รับมานานแล้วหลังจากที่แม่ตาย
“ อย่างนั้นก็ได้จ้ะ ” เธอตอบสั้น ๆ ก่อนจะหันกลับไปเก็บข้าวของ การขยับไปมาของเธอทำให้เขาเห็นรอยช้ำที่ ไหปลาร้า รอยคล้ายฟันกัด ชายหนุ่มเอื้อมไปคว้าแขนเธอไว้แล้วเอ่ยถาม
“ เทียน นั่นไปโดนอ
