CHAPTER THREE

1017 Words
Nang matapos ang surgery kaagad naman nailipat ng VIP room si Mr. Miranda. "Austin, please be advised after 8hours pa pwede gumalaw at tumagilid si Mr. Miranda. No water and food until I said so. The antibiotics and pain reliever paki advise sa attending nurse sa VIP floor. Thank you" wika niya habang nagpapalit ng PPE' suit. "Yes, Doc. Noted." tumango na lang sya at nag pirma saka sya lumabas ng OR at dumiretso sya office nya para naman sa mga out patient consultation. Buti na lang kakaunti lang ang mga out patient niya na nag aantay usually yun iba follow up check up na lang. After ng mga consultation, pinatawag siya ng director ng hospital para umakyat sa VIP floor kaya kaagad naman siya umakyat. Nang makarating sa VIP floor sinalubong sya ng mga nurse. "Doc Coffee--" parang nag-aalin-langan wika ng isang Nurse. "Bakit? May nangyari ba sa VIP patient?"  medyo nakaramdam siya ng kaba. "Nagwawala po si Sir Noriko, kayo daw po ang gusto nya mag asikaso sa kanya" sagot naman ng isang lalaking Nurse. Napataas ang kilay nya. Ano akala niya sa akin, personal nurse niya??? Nagmamadali siya pumasok ng VIP room. Dinig agad niya ang pag bulyaw ng binata sa kung sino man ang kausap nito. "I hate Hospital and you know that! Can't I be in my condo? I don't like being bed ridden here." galit na wika ng binata. "I know son, you'll be staying here until you fully recover. If you don't want to be hospitalized then take good care of yourself." marahan sabi ng ama nito na si Mr. Noel Miranda. Pero imbes sumagot si Noriko, napatitig ito sakanya at kunot noo nagsalita at dinuro sya. "You! I told you you're my doctor, bakit ngayon ikaw lang?" Inismiran nya lang ito at bumati muna kay Sir Noel. "Hello po Mr. Miranda." Ngumiti lang ang matanda. "Thank you for your job well done Doctor Coffee -- inilapit nito ang mukha sa may tenga nya at bumulong "--ikaw na bahala sa anak ko, wag mo palalabasin ng hospital yan hanggat di pa magaling." "yes po don't worry po." nahihiyang ani nya at mabilis na ito lumabas na ng VIP room. "I'm talking to you--hello!" pang-uuyam na sabe ni Noriko. Huminga muna sya bago lumingon sa binata. "May sinasabe ka?" wala siya sa mood makipag'feeling polite sa harapan nito. "Jeez..Your not just beautiful, your deaf too.Is it hard?" another sarcasm. "Wala ako panahon makipag-sarsactic convo sayo-- Hindi ka pa pwede uminom ng tubig!!" napasigaw siya ng makita niya tinungga nito ang isang baso tubig sa side table ng kama nito. "What are you saying?" pa-inosenteng tanong nito then he smirk. "sabi ko sana hindi kana nagpaopera. nag request ka na lang sana ng table sa morge. gago!" naiinis na sigaw nya rito at lumabas na ng VIP room, padabog pa ang pagsara nya ng pinto dahil sa inis na nararamdaman niya. Buset! Wala siya pakialam kung sumisigaw ito sa pagtawag sa pangalan niya. Lumingon siya sa dalawang nurse na naka duty sa VIP floor. "Wag ninyo bibigyan ng tubig yun patient okay?Kahit magalit siya o mag suicide. Nakautot na ba siya at naka ihi?" tumango naman agad ang dalawang nurse. "Yes, Doc." "Tomorrow morning 6am. Pwede na siya mag crackers. Hindi pa ang rice. Crackers and water only. Pag nakadumi na sya saka lang siya pwede kumaen. Kindly update me okay?" "Yes po, Doc Coffee"  "Okay. I'll go ahead. Dadaan pa ako sa mother and child hospital." Drained ang katawan niya pero kailangan pa niya magpunta sa kabilang hospital upang puntahan ang kapatid niya na si Cream dahil doon ito nag practicum.  Nang makarating sa mother and child hospital kaagad niya hinanap ang kapatid. "Ate!" Nasa ward ito ng makita nya, kumukuha ng blood pressure ng mga patients. Kaagad naman siya nito tinawag ng mapansin siya. "Ayos ba ang first day mo?" nakangiti siya ng makalapit sa kapatid. "Oo ate. Medyo tiring pero super worthy." masayang sagot ni Cream sakanya. At masaya din siya makita ito na masaya sa napili nito profession. Hindi siya nagkulang kakasabe na mahalaga na gusto mo ang ginagawa mo hindi dahil sa sweldo o anu pa man kundi mahal mo ang trabaho ginagawa mo. Ang pagtrabaho sa medical fields ay isang passion. Hindi pwedeng basta matalino ka lang, dapat may puso ka para sa mga tao kailangan ng medical attention. "Dumaan lang talaga ako dito, para makita ka. So proud of you. Konting konti lang magiging licensed nurse ka na, kaya galingan mo hmm" sabay pisil sa palad nito. "Oo ate. Wala ng atrasan to'--salamat ate sa support ah. Pag may licensed na ako, pwede ka na mag asawa ate." Cream giggled. Ngumuso lang siya sa biro nito. "Hindi ba pwede boyfriend muna hanapin ko bago asawa? excited ka masyado" Patapos na si Cream sa paglilista ng mga temperatures at BP's bago ito naglakad palabas ng ward. "Super late ka na ate. Dapat asawa na. Para may aalagaang apo na si Papa. Naiinip na yun mag isa sa bahay." Natawa siya ng marahan. "Sige. Tutal mapilit ka, mukhang may irereto ka na naman sakin nuh?" Bigla ito ngumiti at tumili sabay hawak sa dalawang kamay nya. "Gosh ate. Doctor siya dito, at super hot nya. Bagay na bagay kayo. Kaya pinakita ko sa kanya yun picture mo and guess what---kinukuha niya ang number mo!!" kinikilig na sabi nito. "Hulaan ko. Binigay mo na sakanya number ko nuh?" pinagsiklop niya ang mga braso sa dibdib. "Well...hindi. Pero binigay ko sakanya messenger mo-- natatawang wika nito sabay takbo papunta sa nurse station. --Love you ate, update mo ko pag kayo na" sabay kindat pa. Napailing na lamang siya at humalik sa pisngi nito at nagpaalam na aalis. "Susunduin ka ni Papa mamaya pag out mo ng 2am, antayin mo si Papa okay?" Tumango ito at nag flying kiss pa. Nakasakay na siya sa kotse ng tumunog ang cellphone nya. Isang request message from -- Taner Rugger ?? (  IS YOUR NAME WI-FI? BECAUSE I’M REALLY FEELING A CONNECTION. ) Hmmm...not so bad for flirting 101.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD