แล้วพอผมอุ้มดวงใจขึ้นไปนอนข้างบนแล้วผมก็ออกมาจากบ้านทันทีโดยล็อกทั้งประตูหน้าบ้านและหลังบ้าน ถึงแม้ดวงใจจะหลับแต่ผมก็ยังไม่ไว้ใจอยู่ดี แล้วหลังจากนั้นผมก็ตรงไปหาพี่วิที่ซ่องของเจ๊เล้งที่ตอนนี้มีพวกการ์ดอยู่กันเต็มไปหมด แต่ผมไม่สนนะ ผมค่อยๆเดินเข้าไปในร้านแล้วก็เห็นว่าพ่อของดวงใจกำลังนั่งหน้าเครียดอยู่ ผมบอกแล้วว่านายพฤกษาเก่ง หรือไม่เขาก็สืบมาแล้วว่าผมเป็นใครและอยู่ที่ไหน
“อ้าวอาไวย มาแล้วเหรอ นี่คุณพฤกษอีมารอลื้อนานแล้วนะ”เจ๊เล้งรีบบอกผมท่าทางเจ๊ก็เครียดไม่น้อย เพราะนายพฤกษามีอิทธิพลมากเลยหละ
“สวัสดีครับคุณพฤกษาไม่ทราบมีอะไรรึเปล่าครับถึงได้มาหาผมถึงที่นี่”
“มีซิ นายเอาลูกสาวฉันไปไว้ไหน”
“ลูกสาวคุณเหรอครับ ดวงใจนะเหรอครับ ผมจะไปรู้ได้ยังไง”
“ฉันให้โอกาสนายพูดแล้วนะ บอกฉันมาว่าลูกสาวฉันอยู่ที่ไหน”
“เอาจริงๆนะครับ ดวงใจนะลูกสาวคุณ แล้วคุณก็เป็นพ่อ ในเมื่อคุณยังไม่รู้
