บ่าวไพร่ต่างพากันกระซิบกระซาบถามหาคุณหนูเถียนเถียน ด้วยตลอดห้าปีที่ผ่านมา ไม่มีวันใดที่สะใภ้สกุลหยางตื่นสาย จนไม่ได้เข้าครัวเตรียมอาหารเช้าให้ท่านแม่สามี ทว่าเสี่ยวเหมยกล่าวว่าเรื่องที่คุณหนูไม่ออกจากห้องนอนเร็วนั้นเป็นเรื่องดี เพราะนั่นแปลว่าไม่ช้าไม่นานนี้ บ้านเหลียนซานอาจจะมีสมาชิกตัวน้อย ๆ เพิ่มมาอีกก็เป็นได้
เช้าวันนี้ท่านแม่ทัพหยางเหวินเย่ตื่นก่อนภรรยา ทว่ามิยอมขยับตัวเพราะกลัวว่านางจะตื่น ยามลอบมองดวงหน้าหวานผ่านแสงตะเกียงยามค่ำคืนว่างามมากแล้ว แต่เทียบมิได้กับการจ้องมองความงามในยามกลางวัน ขนตาของเถียนเถียนเรียงตัวเป็นแพสวย จมูกโด่งรั้นขึ้นน้อย ๆ บ่งบอกถึงความดื้อด้านของนาง ส่วนริมฝีปากบางซับสีแดงระเรื่อนั่นก็ช่วงยั่วยวนให้เขาอยากจะมอบจูบอีกสักหลายครั้ง
จนใจที่ว่ามันยังบวมเจ่อจนหยางเหวินเย่มิกล้ารังแก เขาจึงทำได้เพียงแตะริมฝีปากของตนลงไปเบา ๆ
ทว่าเบา ๆ เท่านั้นก็ทำให้เจ้าของดวงตา
