“เป็นยังไงบ้างอาเฟย?” ฉันเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงร้อนรนพร้อมกับสีหน้าตื่นตระหนกเมื่อนั่งลงที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับเฟยในร้านอาหาร เมื่อได้รับข่าวสารจากอาตงเมื่อเช้าที่ผ่านมานี้
หลังจากที่ฉันได้ยินว่าอาเฟยพบตัวคนร้ายและกำลังวางแผนที่จะลงมือจับ ฉันก็รีบแต่งตัวและออกมาในทันทีโดยไม่ทันได้เอ่ยลาคนที่กำลังนอนหลับใหลอยู่บนเตียงนอนเลย
เพราะฉันคิดว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือการจับตัวของไอฆาตกร ซึ่งฉันก็จะลงโทษมันอย่างสาสมที่กล้ามาสังหารป๊าของฉันถึงถิ่นของเนตรมังกร และรวมไปถึงบังอาจคิดที่จะฆ่าฉันในวันนั้นด้วย
“เรากำลังรอเวลาที่เหมาะสมอยู่...คนของอั๊วที่เฝ้าอยู่ที่นี่ตลอดหลายวันที่ผ่านมาบอกว่ามันจะออกไปข้างนอกในช่วงเวลาใกล้มืด และจะกลับเข้ามาเกือบ ๆ ฟ้าสาง ซึ่งเวลานั้นผู้คนยังไม่ค่อยพลุกพล่านมากนัก เหมาะกับการออกไปข้างนอกไม่ให้ผู้คนพบเห็นเป็นอย่างยิ่ง” เฟยตอบรับ ซึ่งฉันก็พยักหน้าตอบรับอย่างเข้าใจในท
