หนี้รักคุณแสนร้าย (ปลัดดนย์:ดาหวัน)

ตอนที่ 4 นิ้วเดียว NC+

ดาหวันพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะเดินไปขึ้นรถ นั่งเบาะข้างคนขับ ถึงไม่รู้ว่าเขาจะพาไปไหนก็ตาม

ธีรดนย์เดินอ้อมไปอีกทาง ขึ้นมาอยู่ตำแหน่งคนขับหลังพวงมาลัย เปิดแอร์เย็นฉ่ำ บังคับรถให้ค่อยๆ เคลื่อนตัวออกจากที่ว่าการอำเภอ

เลี้ยวมาจอดที่ปั๊มบริการน้ำมันขนาดใหญ่ก่อนจะเดินลงรถ ท่ามกลางดาหวันที่มองตามหลังอย่างแปลกใจ เขาคงเข้าไปซื้ออะไรกินละมั้งเธอจึงนั่งรอ กวาดสายตามองไปรอบๆ มองผู้คนมาใช้บริการที่ปั๊มน้ำมันแห่งนี้อยู่ไม่ขาด

ไม่นานก็ได้ยินเสียงเปิดประตูจากฝั่งคนขับทำให้เธอดึงความสนใจกลับมา ทว่าอะไรบางอย่างที่ติดมือเขามาด้วยถูกวางลงในช่องเก็บของ ดาหวันกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอเมื่อพบว่ามันคือถุงยางอนามัยหนึ่งกล่อง เม้มปากแล้วเมินหน้าไปทางอื่น ไม่ต้องถามแล้วว่าเขาตกลงจะช่วยไหมในเมื่ออีกฝ่ายซื้อถุงยางอนามัยมาซะขนาดนี้

รถออกจากปั๊มน้ำมัน ดาหวันมองหนทางที่เขาขับมาเรื่อยๆ ก่อนรถจะถูกเลี้ยวเข้าซอยขนาดเล็ก สองข้างทางมีแต่ป่า กายสาวหนาวๆ ร้อนๆ ทั้งบรรยากาศเริ่มเย็น

กระทั่งรถมาหยุดลงในสถานที่แห่งหนึ่ง ไม่ต้องดูป้ายจากทางเข้าก็พอจะเดาได้แล้วว่าคืออะไร คันคายรีสอร์ต ตั้งอยู่ติดทุ่งนา มีกว่าสิบหลัง และหลายหลังมีรถจอดอยู่ด้านข้าง

หันไปมองคุณปลัดเขาลงจากรถ เดินไปเคลียร์อะไรสักอย่างที่เคาน์เตอร์บริการ ไม่นานเห็นเขาเดินกลับมาที่รถแล้วขับเข้าไปจอดหลังสุดท้าย เครื่องยนต์ดับลงไปพร้อมกับใจที่เต้นเร็ว

เขาเปิดประตูลงจากรถเธอเปิดตาม ไปยืนอยู่ด้านหลังของคนที่กำลังไขประตูห้องเข้าไป เขาหลีกทางให้เธอเดินเข้าก่อน แล้วเขาตามเข้ามาพร้อมกับประตูที่ถูกปิดลง

ดาหวันมองเตียงนอนสีขาวขนาดหกฟุต บานหน้าต่างถูกปิดด้วยม่านลวดลายสวยงาม ถ้าคิดในแง่ดีก็คือที่พักของคนเดินทางเท่านั้น ทว่าตัวเธอรู้ที่คุณปลัดพามามันไม่ใช่

"อาบน้ำก่อน" เสียงที่ดังขึ้นจากทางด้านหลังฉุดคนที่กำลังคิดอะไรบางอย่างให้ได้สติกลับมา

"ทะ..ทำเลยหรือจ๊ะ?"

ธีรดนย์พยักหน้ามองคนตื่นกลัว มาหาเขาเพราะเรื่องอย่างว่าจะให้เขารออะไร รีบทำสิจะได้รีบเอาเงินไปใช้หนี้

ดาหวันเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวสีขาวผืนโตเดินเข้าไปในห้องน้ำ พักหนึ่งหิ้วกระโจมอกเดินออกมา สบตากับคนที่เวลานี้ไม่ได้สวมชุดข้าราชการแล้ว มีเพียงผ้าขนหนูสีขาวผืนเดียวพันเอว

ธีรดนย์เดินมาหยุดอยู่คนหน้าคนตัวเล็ก สำรวจดาหวันตั้งแต่หัวจรดเท้าทำเอาเขาพึงพอใจ ผิวสาวดูขาวนุ่มนิ่มอิ่มน้ำ กลิ่นหอมอ่อนๆ ที่ออกมาจากร่างกายทำให้เขารู้สึกว่าไม่อยากเสียเวลานานจึงเดินผ่านอีกคนเข้าไปในห้องน้ำ

ดาหวันถอนหายใจออกมาเบาๆ แล้วไปนั่งลงบนเตียง กังวลไปหมดทุกอย่าง ยกมือสองข้างปิดหน้าฟุบลงไปกับตักตัวเอง

แล้วมันจะผ่านไปดาหวัน แล้วมันจะผ่านไป

แอรด..

เสียงเปิดประตูห้องน้ำทำให้หญิงสาวค่อยๆ ยืดตัวขึ้น เป็นจังหวะที่เขาเดินเข้ามาหาเธอเช่นกัน โน้มใบหน้าลงต่ำ เชยคางเธอขึ้น ส่วนมืออีกข้างเขาวางบนที่นอน

"พร้อมนะ"

ดาหวันเม้มปากเบาๆ ก่อนจะพยักหน้าออกมา มาถึงขนาดนี้แล้ว

เขาดันตัวเธอให้นอนราบลงไปกับเตียงนอน มือหนาแกะปมผ้าเช็ดตัวออกจากกัน

สวย.. เขาเอ่ยคำนี้ในใจ ยอดอกสีชมพูเม็ดเล็กๆ ถูกห้อมล้อมด้วยความอวบใหญ่

ลูบไล้ทั่วหน้าอกทั้งสองข้างเนียนมือ สัมผัสได้จากความประหม่าในตัวดาหวัน ไล้ลงไปยังด้านล่างกุมเนินสามเหลี่ยม ทำเอาร่างเล็กสะดุ้งหุบขาเข้าหากัน

กระนั้นท้องนิ้วยังคงลากขึ้นลงตามรอยแยก สัมผัสได้ถึงน้ำหวานติดมือออกมา

ดาหวันเครื่องติดไวมาก มองลงไปยังด้านล่าง ยืดตัวเองขึ้นเพื่อดูความชุ่มฉ่ำของน้ำหวาน แต่ที่น่าสนใจกว่าเห็นจะเป็นกลีบกุหลาบงาม สวยซะจนเขาไม่กล้าแตะแรง ไม่แน่ใจว่าตรงนี้ผ่านการใช้งานมามากน้อยแค่ไหนทำไมถึงยังสวยน่าทะนุถนอมได้ขนาดนี้

ท้องนิ้วค่อยๆ ลากขึ้นลากลงอีกที กายสาวบิดเร้าไปมา ธีรดนย์มองหน้าคนตัวเล็กไปด้วย ดาหวันกัดปากตัวเองเพื่อควบคุมอะไรบางอย่าง

นิ้วกลางชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำหวานดันมันเข้าไปได้เพียงข้อนิ้วเดียวดาหวันก็ถอยหนีแล้ว เขาจึงหยุดไว้ตรงนั้นแล้วถามออกมา

"ทำไม"

"จะ..เจ็บจ้ะ" ดาหวันมีสีหน้าเหยเก เคยได้ยินว่าครั้งแรกเจ็บแต่ไม่คิดว่าจะเจ็บขนาดนี้

"แค่นิ้วเองนะ ถ้าเจอเอ็นของฉันไม่ป่วยไปสามวันเลยเหรอ"

"ขนาดนั้นเลยหรือจ๊ะ" ใบหน้าสวยเกิดลำบากใจขึ้นมา ขนาดนิ้วของเขาเธอยังเจ็บมากเลย

"มีวิธีอื่นให้เจ็บน้อยกว่านี้มั้ยจ๊ะ"

"ไม่มี"

เด็กสาวกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก แล้วเธอเลือกอะไรได้ไหมล่ะ

"ซิงหรือไง" ถามเพราะลังเล ไม่แน่ใจที่เจ็บเพราะห่างหายเรื่องแบบนี้นานหรือไม่เคยเอากับใครกันแน่

เด็กสมัยนี้

"ถ้าบอกว่าไม่เคยเชื่อไหมจ๊ะ ดาหวันยังไม่เคยนอนกับใคร"

ธีรดนย์มองใบหน้าสวยอย่างลังเล ครุ่นคิดอะไรบางอย่าง ก่อนจะดันนิ้วเข้าไปลึกอีก ดาหวันยิ่งถดถอยหนี

"จะ..เจ็บจ้ะคุณปลัด"

"มันก็ต้องเจ็บอยู่แล้ว ครั้งแรกใครๆ ก็เจ็บกัน" หากดาหวันบอกว่าเธอยังซิงเขาก็ไม่รู้จะช่วยยังไงให้ไม่เจ็บดี

"งั้นทำเบาๆ ได้ไหมจ๊ะ"

"จะพยายามแล้วกัน" เห็นแก่เด็กมัน ยังไงเขามีเวลาตั้งหนึ่งเดือน ปานนั้นดาหวันคงหายเจ็บแล้ว

ธีรดนย์ดันนิ้วเข้าเบิกทางช้าๆ ดาหวันก็ถดถอยหนี ซี้ดปาก ทำคนที่แข็งแล้วแข็งอีกแทบแตกออกมาเองเพราะเสียงครางของเธอ

เอื้อมมือหยิบกล่องถุงยางอนามัย รั้งผ้าเช็ดตัวออกจากเอวสอบ การกระทำทั้งหมดตกอยู่ในสายตาของดาหวัน

ท่อนเอ็นอันใหญ่นั้นใหญ่เท่าลำแขนเรียวของเธอก็ไม่ปาน หญิงสาวเสมองไปทางอื่นด้วยความหวาดหวั่น สะดุ้งอีกครั้งเมื่อมันแตะลงมาโดนน้องสาวของเธอ