We use cookies
When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Your cookies settings
Strictly cookie settingsAlways Active
ตอนที่ 11 เจ็บนิดเดียว แต่เสี.ย.วกว่าเยอะ NC+++
"คุณปลัด.." คนตัวเล็กหน้าแดง สุดท้ายก็ต้องยอมให้เขาเพราะเจ้าตัวดึงดันจะเอาให้ได้ เธอได้กลิ่นแอลกอฮอล์ออกจากตัวของเขาด้วยพูดไปก็เหนื่อยเปล่า "เจ็บมากไหม" เขาหมายถึงหน้า แตะแค่คางแต่ไม่กล้าสัมผัสแก้มบวมแดง ดาหวันพยักหน้า ขยับปากพูดทีเจ็บไปหมด ธีรดนย์โน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ข้างแก้ม เป่าเบาๆ ทำข้างซ้าย ย้ายมาข้างขวาทำเหมือนกัน ทำเอาดาหวันใจเต้นแรงมาก "ต่อไปฉันจะไม่ยอมให้ใครมาทำแบบนี้กับเธออีก" "คุณปลัด.." ไม่รู้จะใจเต้นแรงกับการกระทำหรือคำพูดเขาดี ไม่ๆ เขาคงหมายถึงจะไม่ให้มีสาเหตุมาจากเขา เขาคงไม่โอเคหากตัวเองเป็นต้นเหตุ อย่าไปหวั่นไหวนักเลย "เงยหน้าขึ้นที" บอกคนก้มหน้างุด คนพูดด้วยก็ต้องมองหน้า หากมองต่ำกว่านั้นมันจะได้มองอย่างอื่น ดาหวันเงยหน้าขึ้นสบตา ใบหน้าหล่อเขยิบเข้าหา ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดใบหน้างามทำเอาประหม่า กลิ่นแอลกอฮอล์จางๆ ยิ่งปลุกอะไรบางอย่างในตัว กายสาวหนาวๆ ร้อนๆ "แลบลิ้น
- Writer
- chap_listContents
- likeADD