THE DESSERT BOY (TAGALOG)

CHAPTER FIVE

THE DESSERT BOY

BY : SHERYL FEE

CHAPTER 5

Nagulat ang lahat sa flat o apartment nina Chester ng may sumabog dahil sa naglalagablab na apoy.

"Hey Chester where are you going?" tanung ng isa sa kasamahan nito.

"Let's go and help them." sagot naman ng binata.

"No let them be Chester! We are out of it." aniya ng isa.

"Sa kampo ni sir Rabago iyon tol hayaan mo sila." sabi naman ng isa.

"Hindi puwedi pare apoy iyan eh. Baka kumalat at madamay pa tayo dito." sagot ni Chester at nagpatuloy.

Wala na ring nagawa ang mga ito kundi ang sumunod na ang tanging naiwan ay si tata Elmo na siyang pinakamaganda sa lahat.

Sa tulong ng kampo o sa grupo nina Chester ay naagapan ang paglalablab ng apoy at hindi na ito kumalat sa buong paligid pero may ilang mga nasugatan.

Chester was about to step out from the door while carrying one of the Indian workers when engineer Rabago came with the motowa o policemen.

"Take all the wounded men and take them to the hospital." utos ng hepe ng mga ito.

"What are you doing here you?" baling nito kay Chester.

"I came here to help sir." sagot ng binata.

"Help? But why engineer Rabago said that you're here already before the fire." sagot ng police.

At sa sulok ng kanyang mga mata, kitang kita niya ang pagailay ng ngiting nakakaloko sa ng binanggit nitong pangalan.

"No! That's not true sir! We are all at the other flat when we heard a sound from here." the Indian boy protested.

"Even we were eating at that time when the accident had happened." aniya naman isang nepali.

"Okey let's go to the police station and tell your statements over there." the motowa said.

"Why should I sir? Is there's something wrong in helping our neighbours? Why should I go with you at the police station?" maang na tanung ni Chester.

"Ito na nga ba ang sinasabi ko anak, tutulong na nga tayo eh tayo pa ang masama." hindi napigilang sambit ni Mang Elmo.

"Don't worry my friend we will seek for help at the Philippine Embassy to advocate you. The truth will set you free my friend." aniya ng isa.

"Let's pray Chester . GOD IS WATCHING US. He will not forsake you." sabi naman ng isang kasama nila Chester.

Dahil sa mga narinig ng mga motowa ay hinarap nila si Chester.

"They are all right Mr. Just come with us to have your statement. Don't worry you will not stay inside the jail if you're not guilty." sabi nito.

Muli, nakita na naman ni Chester ng pagtiim ng bagang ni Engineer Rabago.

" Kayo na po muna bahala sa mga gamit ko tata Elmo. Wala po akong kasalanan alam niyo po iyan." sabi ni Chester.

Hindi nga nagtagal ay tinahak na ng mga motowa ang daan patungo sa presento kasama si Chester. Hindi na rin pinansin ng mga kapwa niya labourer ang kanilang engineer bagkos ay iniwan nila ito at bumalik sa kanilang flat.

Baguio City, Philippines

"Mama tulong! Tulungan niyo po ako." nagmamakaawang tinig na narinig ni Lampa.

"Ha! Asaan ka? Anung nangyayari sa iyo?" sagot niya kahit hindi niya ito nakikita ay kilalang kilala niya ito. Ang isa sa kambal nila.

"Wala akong kasalan mama! Wala po bakit nila ako ikinulong! Tulongan niyo po ako mama parang awa mo na!" muli ay pagmamakaawa ni Chester.

"Anak hindi kita makita paanu kita matutulungan? Tell me son where are you?" tanung ni Lampa.

"Aaaaaahhhhhh! Huwaaaaaggggg!! Maaaaamaa!!! Help! Help me mama! !!" sigaw ng anak nila.

"Hhmmm....hmmmm....hmmmmm..."

"Mahal gising nanaginip ka." panggigising ni Sablay sa asawa niya. It was just three a.m. in the morning when he was awakened by the murmurs if his wife.

"Anung ginawa nila sa iyo anak. Asaan ka bakit 'di kita makita?" ungol pa nito.

Muli sanang tatapikin ni Sablay ang asawa para magising ito pero bigla itong sumigaw.

"Aaaaaaannnnaaakkkkk!!!!"

Dito hindi nakatiis ang padre de familia, naupo ito at tinapik tapik sa mukha ang asawang sumigaw at hindi nga siya nagkamali nagising ito at agad yumakap sa asawang si Sablay Dulay.

Hinaplos-haplos naman ni Sablay ang asawa sa likod pero nabahala siya ng humikbi ito.

"Mahal bakit ka umiiyak? Anu ba ang napanaginipan mo at gano'n ka na lamang makasigaw?" nababahalang tanung niya dito.

"Si Chester mahal ko nakita ko sa panaginip ko." humihikbing sagot nito.

"Ha? Nasa Saudi ang anak natin ah, anung nangyari sa kanya sa panaginip ni?" nagtatakang tanung ni Sablay.

"Tawagan mo anak natin mahal. Hindi ko alam pero nagmamakaawa siyang tulungan ko siya. Sabi nga niya wala kasalanan bakit daw siya ikinulong samantalang wala siyang kasalanan. Tawagan mo na mahal hindi ako mapakali hangga't hindi natin siya nakakausap." aniya ni Lampa.

"Sandali at kunin ko ang celphone ko." tugon ni Sablay at inabot ang celphone niyanh nasa side table.

Agad niyang idinayal ang number ng anak nila pero hindi ito sumasagot. Ring lamang ito ng ring.

"Wala namang sumasagot mahal. Baka tulog na siya alasnuebe na ss gitnang silangan." sabi ni Sablay makaraan ng ilang minutong pag attempt nitong pagtawag kay Chester.

"Si Luciana ang tawagan mo mahal baka sakaling alam niya. Kung bakit kasi naisipan pa nilang mag Saudi hindi na lang umuwi sa Harvard eh." ayun ang nguso ng reyna ng mga lampa tumulis na naman.

"Nguso mo mahal sasayad na oh." biro pa ni Sablay na mas kinanguso nito.

"Akin na nga ang celphone mo at ako ang tatawag huwag iyung kung anu-anu pa sinasabi mo diyan!" iritableng aniya nito.

Pero as usual tinawanan lamang ito ni Sablay at ninakawan ito ng halik sa labi ng asawa at isinunod ang number ng pamangkin na tinawagan.

Matutulog na sana si Lucy dahil natapos na ang report niya ng nakatanggap ng long distance call galing sa Pilipinas.

"Hello." sagot niya.

"Anak musta ka na diyan?" agad na tanung ni Sablay sa pamangkin.

"Okey naman po tito. Mukhang importante ang sasabihin mo ah at anung oras pa po lamang diyan." sagot naman ni Lucy.

" Nanaginip kasi ang tita mo anak na nagmamakaawa ang pinsan mo na tulungan siya pero hindi naman ito makita. Baka kako may balita ka sa kanya." tugon ni Sablay.

"Ho? Okey pa naman siya -----

"Sandali tito huwag mong ibaba.

"Yes what can I do for you?" tanung ni Lucy sa nangangatok sa kuwarto niya.

"He's your cousin right? " sagot ng isa sa kasamahan nila sa apartment habang ang palad at nakaturo sa pinsan niyang akay akay ng mga motowa.

"Yes----

"s**t! Anung kasalanan niya at bakit siya dinala ng mga motowa?" hindi napigilang sambit ni Lucy.

"Boss ang sabi ng isa sa motowa siya daw ang nagpasimuno sa sunog sa kabilang flat sa dormitory ng superior nila." sabad ng kapwa niya engineer na babae.

"Hindi magagawa ni insan iyan sis! Thank you sa impormasyun kayo na muna ang bahala dito at pupuntahan ko." sagot ni Lucy at agad binalingan ang celphone.

"Tito andiyan ka pa po ba?" tanung niya.

Isang mapagmahal at ulirang ama't kapatid o kaibigan. Hindi namalayan ni Sablay ang pagtulo ng luha dahil sa narinig sa linya sa usapan nila ni Lucy. Wala siyang pakialam kong maubos at malaki ang bill niya sa telepono pero ang isiping makukulong ang isa sa kapmilya niya ay hindi niya kakayanin.

"Mahal anung sabi ni Lucy?" tinig ng kanyang asawa na nagpabalik sa kanyang kamalayan este sa realidad.

"Ang anak natin mahal napagbintangang nagpasimuno ng sunog sa apartment daw ng boss nila." wala sa loob na sagot ni Sablay.

"Anu!!! Ayusin mo nga ang pananalita mo Sablay Dulay! Akin na nga ang celphone mo at ako ang kakausap kay Lucy." talak ni Lampa sa asawa at kinuha nga ito sa kamay ng nito.

" Hello Lucy anu bang kalokohan ang pinagsasabi ng tito mo?" agad niyang tanung dito.

" The truth tita is hindi ko po alam, ibaba ko na po ang celphone at makapunta ako sa presento at makausap si insan." sagot ni Lucy.

" Do your best anak para hindi makulong ang pinsan mo. We will send money para may magamit kayo diyan. Kung anu kasi naisipan ninyong magpinsan at nag Saudi pa kayo ayan tuloy. " boooooommmm nakiusap na nanermun pa!

Napakamot na lamang si Luciana dito. Ang machine gun ng tita niya umariba na naman.

"Sige na tita at mapuntahan ko si insan. Huwag na po kayong mag abala sa pera mayroon pa naman ako dito. Balitaan ko na lamang po kayo." aniya ni Lucy at pinatay na ang celphone.

Kinuha niya jacket at pera niya saka nagpaalam sa mga kasamahan niya sa floor at lumabas na para pumunta pinsan niya.

"Huuh at this time papasok tayo?" maang na tanung ni Jorelyn ng sinalihan siya ng kasama niya.

"Kailangan daw nila sis ang extra nurses dagsa nga daw ang pasyente sa ngayun lalo at may mga bagong dating . Tinupok daw yata ng apoy ang apartments ng mga ito pero naagapan." sagot ng isa habang naglalagay ng damit sa bag or bad pack.

"And take note girls may nasagap ako. May fafables ako sa na iyun itik nga lamang. Ang guwapong mama daw na isa sa mga tumulong ay dinampot pa daw ng mga motowa. Hmmmm... Anu na ba ang pangalan no'n." animo'y nag iisip na aniya nito.

Sa hindi malamang dahilan nakaramdam ng kaba si Jorelyn.

"Ahah! Alam ko na Chester daw pala pangalan nito huwag ni'yo ng alamin apelyido niya dahil bumaon na sa utak ko hihihi." hagikhik nito.

"Kaya pala ako biglang kinabahan. Sana Lord walang masamang mangyari sa kanya." isip isip ng dalaga habang papalakad silang tatlo para pumuntang hospital.

Pero hindi pa nakasakay ang tatlo ng namataan ni Jorelyn ang pinsan ni Chester. She want to be sure!

"Arellano May du-----

Hindi natuloy ng kaibigan ni Jorelyn ang sinasabi dahil tinakbo nito ang pagitan nila.

"Late na Lyn bakit pa kayo lumabas?" agad salubong ni Lucy dito.

"Pinagduty kami sis. Kailangan daw nila ang extra nurses marami daw ang mga pasyente. Ikaw saan ka pupunta?" tanung din ni Jorelyn.

"Pupuntahan ko si insan sa presento. Pinagbintangan nilang pasimuno ng pagsabog sa kabilang flat. Kaya ayun sila na nga ang tumulong sila pa ang masama." sagot ni Lucy.

Para namang pagsisihan ng dalaga ang pagtatanong dahil aminado siyang wala siyang karapatang masaktan para sa binata pero parang may kung anung matulis na bagay tumusok sa kanyang puso sa narinig.

"Gusto kitang samahan sis pero nagpatawag ang hospital na pinagtratrabahuan namin. Next time ko na lang siya kakausapin. Ingat kayo ha." malungkot na sagot ni Jorelyn.

"Sure Lyn makakarating. Ingat din kayo ng mga kaibigan mo." tugon ni Lucy.

"Inlove sa pinsan mo." bulong ng isipan niya kaya't hindi niya napigilang nakangiti.

Ilang sandali pa nasa presinto na ang dalagang si Lucy.

Andoon nga ang pinsan niya. Kasalukuyang nahaharap sa interrogation.

And as those who knows the truth:

" THE TRUTH WILL SET YOU FREE"

The motowa set him free! They found out that it's an accident and the group of Chester went there to help.

"Thank you Lord for not forsaking me." Chester uttered before they left the place.

.

.

.

.

.

.

ITUTULOY