CHAPTER 6

1018 Words
Chapter 6   I'm currently knocking on the door of the demon. "Sir! Open up!" I shouted and still knocking.   "WHAT?!"   "Ay demonyo!"   I confidently stared back at him and shrugged my shoulder disregarding how good he looks even though he just woke up. "We'll go to the mall." I said calmly but he just slammed the door on my face.   Tumitig muna ko ng halos isang minute sa pinto habang inis na inis. At saktong tatalikod na sana ako pero agad bumukas yung pinto at lumabas ang demonyo. Nag t-shirt lang ata at nagsuot ng sapatos. Ang bilis huh.   At inunahan pa talaga ako ng gago. I smirked. Bahala siya do’n na maghintay. Aayusin ko pa ang pouch ko.     …       Inilock ko muna yung bahay saka pumunta sa garahe.   “Bakit ba napakatagal mo?”   Agad akong napatingin sa demonyo. Aba, marunong palang mag Tagalog ng maayos.   He stood away from the car he was leaning on and raised a brow. "Where's the key?"   "Well I guess, hindi mo pa tinawagan ang mommy mo." I said coldly. "Get in. I'll drive."   Sasakay na sana ako sa driver's seat pero hinawakan niya ‘ko sa braso.   "It's my car." Mahina niyang sabi.   Nginitian ko siya.  "Ask your mom." I opened the door and got in.   Nakita ko namang may tinawagan siya at napatawa lang ako. Hindi ko naman naririnig so I just let him pero nakakatuwa ang itsura niya.   Nagulat nalang ako nang pumasok siya ng padabog.   “Easy dude.” I smiled at him and he glared.    "So... let's go sir?"   "f**k you."       …         He's about to get out of the car when I grabbed his shirt that made him glare at me.   "You will wait for me... bacause you don't have any money." Nakangisi kong sabi.   Napakamot naman siya sa ulo niya. "What the?! Dad is a major stock holder in this mall."   "Then go." Binitiwan ko siya. "Tignan natin kung sino’ng mapapahiya." Dagdag ko habang inaalis ang seatbelt.   "I really hate you!" Sigaw niya na parang bata at padambog na lumabas.   Napatawa nalang ako lumabas na rin. Sumunod nalang ako sa kanya. Hindi naman ako ang walang pera at sasakyan eh kaya bakit ako mababagot?   Bahala siya! Magmumukha lang siyang ta- aray!!! Nabangnga ako sa matigas na... LIKOD.   "Bakit ka tumigil?! Animal ka naman eh. Ang sakit ng ilong ko!" Reklamo ko pero hindi pa din siya humaharap.   Ang tigas ng likod niya.   "Tsk! It's not my fault if you don't know how look where you're going! Stupid!" Agad niyang hinablot yung kamay ko at hinila paloob ng mall.   "Good afternoon sir and ma'am." Magalang na sabi ng guard.   Nginitian ko nalang.   "Hoy demonyo. Yung kamay ko! Hindi ko makuha yung cell phone ko." Binitiwan naman niya pero umirap muna siya.   Ang dami namang nagtitinginan sa isang ‘to. Siya na... siya na gwapo.   Agad siyang pumasok sa mamahaling stall pero agad kong hinila yung shirt niya kahit nasakal na siya.   "What the f**k?!" Sigaw niya kaya napatingin pa sa amin yung ibang naglalakad.   "Stop cursing! Sa baba tayo. ‘Wag kang epal!" I rolled my eyes at him saka pumunta sa escalator.       …         Kumuha agad ako ng cart since walang balak ang kasama ko. Sayang lang na lalaki ang kasama ko.   I started to pick some canned goods, cup noodles, breads, and other food supplies. Nakasunod lang naman ang demonyo.   "I bet my dad gave you a lot of money. Why are you getting these like we're just millionaire. We're fuckin’ billionaire." Reklamo niya.   Hinarap ko naman siya. "Sir, it doesn't mean that if you have a lot of bucks, you'll just go buy and buy and buy. We just have to get or buy what we need. That's life." Paliwanag ko saka tumalikod.   "Be practical! That's life."   Hinarap ko ulit siya. "Sir paano naman kung hindi maubos at masira lang. May mga nangangailangan din po ng mga ito. Parang sa pagkain. Kuha ka ng kuha kahit hindi mo kayang ubusin. Tapos yung iba wala nang makain. Kung ipipilit mo namang kainin ‘yon, baka mabilaukan kapa at ‘yon ang ikamatay mo. ‘Wag garapal." Inirapan ko to at nagpatuloy sa pagpili ng mga kailangan namin.   “I don’t really give a damn about your words of wisdom.”   “So? Ikaw naman ang talo sa huli.”     Napadako kami sa sanitary napkin part. Nasa taas yung pad na gusto ko at hindi ko abot. Bakit ba kasi ubos na ‘yong mga nasa ibaba?   I faced the demon and stared at him.   He raised an eyebrow. "What?"   "I want that pad." Turo ko sa taas.   "I'm not a sales lady." Bored niyang sagot.   "Eh walang nagbabantay dito eh."   "Tsk. Do you need that thing? You're not even a lady."    Aba! Aalis na sana siya pero hinila ko yung damit niya.   "The f**k! Just say if you really want me naked!" Sigaw niya at napatingin pa yung ibang mga tao.    Binatukan ko siya at inirapan. "Animal ka." Pinanlakihan ko siya ng mata. "Re-wrestling-in kita dito o aabutin mo ‘yon?”   Mas sumingkit yung mga mata niya. "Damn it." Agad niyang inabot yung pad at saktong may mga nagsidatingan na teen girls.   Nakita tuloy na hawak niya yung pad. Agad silang nagbulungan pero rinig naman.   "Ay sayang. Mukhang hindi pure guy. Super gwapo pa naman."   I chuckled at that that made him throw the pad on me.   Hindi pa gano’n kalayo yung mga babae kaya narinig ko pa ang ilang sinabi nila.   "Oo nga eh. Ang hot."   "Huy. Baka naman inabutan lang yung girlfriend. Ang sweet nga eh."   Beast looked at me with that. “That’s disgusting.” I said and walked to the counter.   Nauna lang siyang lumabas ng supermarket kaya inirapan ko nalang.   "Ate." Kalabit ng isang sales lady. "Ano’ng pangalan ng alaga mo?" Nakangiti niyang tanong sabay turo sa demonyo.   Gano’n ba kahalata ng yaya niya ‘ko?   "AC." Tipid kong tanong.   Tumili naman sila ng kasama niya. I just left. Nagpa-assist nalang ako na dalhin ang mga nabili sa sasakyan.   Hindi ko na nakita sa si AC kaya naman bumalik din ako sa loob para hanapin siya. God! Paano ko siya hahanapin ngayon?   "Oh my God!"   "Ang swerte ni girl!"   "Ang gwapo ni kuya."   "Ang hot pa!"   Narinig ko ‘yon sa mga babaeng nakasalubong ko. Kaya naman agad akong pumunta kung nasaan yung kumpulan na parang may gulo na.   Oh, ano namang meron dito sa stall eh mga damit lang naman tsaka naghahalikan?   Wait... WHAT?!   Biglang nagsiakyat sa mukha ko yung dugo ko dahil sa kahihiyan. Oo kahihiyan! Guess what... si MR ALEXANDER CODY MENDOZA lang naman ang nakikipaghalikan!   Wala na ba siyang natirang kahihiyan?!               …                                
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD