ทีเร็กซ์อย่าดุน้อง

ตอนที่ 9

เวลาผ่านไปประมาณสิบนาทีทีเร็กซ์ถึงขยับตัวขึ้นด้วยความเสียดายแล้วถอดรองเท้าสีฟ้าพาสเทลออกวางลงที่พื้นจากนั้นก็ขยับตัวเธอให้หลับสบายมากขึ้นถึงได้ห่มผ้าให้จะปิดไฟทั้งหมดเหลือเพียงหัวเตียงเอาไว้

เขาเดินลงไปที่ห้องครัวดื่มน้ำแก้กระหายแล้วหยิบไปเพิ่มอีกขวดพร้อมกับค้นหายาบรรเทาอาการเมาค้างติดมือไปด้วยเพราะดูจากท่าทางและประสบการณ์ที่มีแล้วทำให้รู้ว่าพรุ่งนี้คงเป็นนรกสำหรับยัยเด็กซื่อบื้อแน่นอน เขาก็ไม่รู้สิว่าทำไมถึงต้องทำแบบนี้แต่รู้สึกดีที่ได้ทำลงไปอย่างไม่น่าเชื่อเลย

"ถ้าเราหมั้นกันจริงจะเป็นยังไงกันนะน้องส้ม?" เขาเองก็ยังไม่รู้จักเธอดีเลยแต่นี่เป็นการเข้าห้องนอนเธอครั้งแรกทำให้ค่อนข้างทึ้งกับกองหนังสือมากมายที่วางเอาไว้นะ

นมกับขนมที่ซื้อให้วันก่อนมีการแกะกินบ้างเพราะเธอน่าจะปั่นงานดึกแล้วหิว เขาเองก็เคยผ่านจุดนี้มาเรียกได้ว่าสาหัสพอตัวเลยแต่ก็ภูมิใจนะที่ผ่านมาได้ ก่อนจะก้าวเท้าพ้นประตูไปก็หยุดนิ่งชะงักหันกลับไปมองคนหลับสนิทอีกครั้งแล้วส่ายหน้าเบาๆในเรื่องที่ตัดสินใจทำต่อจากนี้

"ฝันดีนะน้องส้ม"

เช้าวันต่อมาส้มตื่นสายกว่าปรกติเล็กน้อยแล้วรีบแต่งตัวก่อนจะหยิบยากับน้ำที่มีโน๊ตแปะไว้ให้รู้ว่าช่วยเรื่องอะไร เธอหยิบมากินอย่างไม่ลังเลแล้วรีบคว้ากระเป๋าใบใหญ่เดินออกจากห้องนอนด้วยความเร่งรีบและปะทะกับสามตาที่มองอยู่

พี่ไดโนกับลุงมังกรยิ้มให้ตลอดเลย

อีกคนน่ะผีเข้า!

"กินข้าวด้วยกันก่อนสิน้องส้ม"

"ไม่ทันแล้วค่ะลุงมังกรพอดีส้มนัดเพื่อนเอาไว้ด้วยเดี๋ยวจะสายเอา เอ่อ...ยืมรถได้ไหมคะพอดีเมื่อคืนจอดไว้หอเพื่อน"

"เดี๋ยวพี่ไปส่งเองดีกว่า งั้นไปก่อนนะครับพ่อ" ไดโนบอกพ่อแล้วยิ้มอ่อนให้น้องชายที่ทำหน้าบูดบึ้งทั้งที่ก่อนน้องส้มจะลงมายังอารมณ์ดีมากอยู่เลย

"เดี๋ยวกูไปส่งเองไดโน" ทีเร็กซ์จับแขนพี่ชายเอาไว้ก่อนแต่มันกลับยิ้มหวานและแกะมือเขาออกแทนคำตอบซะงั้น

"กูไปส่งน่ะดีแล้ว" ไม่ใช่ว่าไม่ไว้ใจหรอกนะแต่ว่ากลัวทีเร็กซ์จะหาเรื่องแกล้งน้องส้มไงแล้วอีกอย่างเขาก็พยายามช่วยอยู่ด้วย

ต้องย้อนกลับไปวันก่อนที่น้องส้มจะย้ายมาอยู่ที่นี่แล้วทีเร็กซ์หวั่นใจว่าพ่อจะจับหมั้นอีกครั้งเลยขอให้พี่ชายที่แสนดีอย่างเขาช่วยเหลือในครั้งนี้ เขาก็สัญญาว่าจะทำตัวเป็นไม้กันหมาที่ดีแล้วคอยกันซีนทุกอย่างไม่ให้น้องชายต้องกังวลไป

เขารักษาสัญญาเสมอ!

ทีเร็กซ์ยกกาแฟขึ้นมาดื่มด้วยความไม่ชอบใจมากยิ่งขึ้นแต่จะเดินตามไปก็ไม่ได้เพราะว่าพ่อนั่งหัวโด่อยู่ตรงนี้จะด่าว่าเอาได้เพราะคิดว่าเขาจะแกล้งน้องส้ม เขาแค่อยากจะถามว่าเธอเป็นไงบ้าง ยาที่วางไว้ให้กินรึยังแล้วยังมีอาการเมาค้างมากเกินไปรึเปล่าแต่ก็ทำตัวไม่ถูกคล้ายว่ากำลังประหม่าจนต้องตีสีหน้าบึ้งตึงกลบเกลือน

ให้ตายสิ! ไม่ได้คุยกันหนึ่งวันเต็มๆแล้วนะ

...ไม่ชอบใจเลยอะ!!

"ผีเข้ารึไงห่ะทีเร็กซ์?" เดี๋ยวทำหน้ายิ้มแล้วเดี๋ยวก็ทำหน้าบูดบึ้งแบบนี้ใครมันจะไปตามอารมณ์ทัน

"พ่ออะ!!" เขาปรายตามองแล้วยกกาแฟดื่มอีกครั้งด้วยความหงุดหงิดมาก

"อะไรอีก!?" ไอ้ลูกชายคนนี้มันเอาใจยากจริงเลยแล้วดูทำหน้าซังกะตายแบบนั้นทั้งที่ก่อนหน้านี้ยังดีอยู่เลย เขาไม่รู้นะว่าทีเร็กซ์คิดอะไรอยู่แต่หวังว่าจะเป็นเรื่องดีๆบ้างเถอะนะ

ทีเร็กซ์กรอกตามองพ่อที่ตีสีหน้าเซ็งใส่ก่อนจะคว้ากุญแจรถแล้วออกไปทำงานเหมือนทุกวัน เขาต้องทบทวนความคิดของตัวเองแล้วว่าเกิดอะไรกันแน่และช่วงนี้คงจะหลบหน้าน้องส้มไปสักอาทิตย์จะได้ไม่มีอะไรมารบกวนจิตใจอันเข้มแข็ง

แต่เขาจะทนไหวไหมวะ?

เวลาแต่ละวันผ่านไปอย่างช้าๆทุกอย่างดำเนินการไปอย่างปรกติในความไม่ปรกติที่ไม่มีใครรู้สึกนอกจากเขาคนเดียว

ทีเร็กซ์ทำงานเช้ากลับค่ำแล้วออกไปเที่ยวกับเพื่อนเหมือนที่เคยเป็นแต่ภายในใจคล้ายว่ามีช่องโหวที่ไม่ได้รับการเติมเต็มเหมือนที่ผ่านมาและยิ่งผ่านไปนานวันยิ่งรู้สึกว่าพลังในการใช้ชีวิตหร่อยหร่อลงอย่างน่าใจหาย

น้ำเสียงหวานใสของน้องส้มดังเข้ามารบกวนประสาทจนแทบบ้าอยู่หลายครั้งในขณะที่แอบมองเธอคุยกับพี่ชายที่น่าตบให้กระโหลกสั่นสักที ไดโนสนิทกับน้องส้มมากขึ้นจนถึงขนาดพูดคุยหัวเราะกันเสียงใสในขณะที่เธอไม่เคยหัวเราะกับเขาเลยสักครั้ง

ยิ่งคิดยิ่งไม่ชอบใจ!

กิจวัตรประจำวันของน้องส้มก็ไม่ได้มีอะไรมากมายไปกว่าตื่นเข้าไปทำงานกับเพื่อนที่มหาลัยแล้วค่ำก็ขับรถกลับมาหรือบางวันก็กลับดึกเพราะเที่ยว

เขาไม่ได้แอบขับรถตามไปดูทั้งวันส่วนใหญ่จะขับตามเงียบๆในตอนเช้ามากกว่าเลยไม่รู้ว่าเธอแอบไปเมาที่ไหนรึเปล่า

น้องส้มไม่รู้หรอกว่าชีวิตประจำวันของเธอทำเอาเขาแทบคลั่งเมื่อเผลอกดเข้าดูสตอรี่ที่อัปลงเฟสบุ๊ค ภาพเธอหยอกเย้ากับเพื่อนแบบถึงเนื้อถึงตัวมากเกินไปเล่นเอาหงุดหงิดคุมตัวเองไม่ไหวเควี้ยงโทรศัพท์ทิ้งจนมันหน้าจอแตกแล้วต้องไปซื้อเครื่องใหม่มาใช้

เหมือนว่าเธอเป็นหนอนชอนไชในสมองเขา!

...บ้าจริง!!

น้องส้มไม่เคยถามถึงเขาเลยทั้งที่เราไม่ได้เจอกันมาตั้งหนึ่งอาทิตย์แล้วนะ เธอควรจะมองหาคนร่วมชายคาบ้างสิไม่ใช่เอาแต่สนใจคนอื่นมากกว่าเขาแบบนี้มันไม่น่ารักเลยรู้ตัวบ้างไหม

สนใจพี่มากกว่าคนอื่นบ้างเถอะ!

เมื่อวันก่อนเธอก็หอบกระเป๋าโดเรมอนใบใหญ่เกินตัวจนน่าสงสารแล้วยังถือหนังสือเล่มหนาอีกสองเล่มเดินเข้าห้องนอนไป เขาอยากจะเข้าไปช่วยแต่ไม่ทันจริงๆแล้วเราก็ไม่เจอกันอีกเลยจนกระทั่งวันนี้

นี่ก็สองทุ่มแล้วนะที่เขายังนั่งอยู่ภายในรถเฝ้ารอการกลับมาของเธอจนเห็นรถคันคุ้นเคยขับเข้ามาจอดแล้วเจ้าของรถตัวเล็กก็ไม่รู้อะไรเลยว่ามีคนนั่งคอยอยู่ตรงนี้

"น้องส้ม"

"ตกใจหมด!!"

"พี่ไม่ใช่ผีนะ!"

"มาอยู่มืดๆแบบนี้ต่อให้ไม่ใช่ผีก็ตกใจค่ะ ว่าแต่มีอะไรคะ?"

"นี่จะไม่ถามหน่อยเหรอว่าพี่หายไปไหนมาตั้งอาทิตย์หนึ่ง?"

"มันก็เรื่องของพี่ทีเร็กซ์สิคะส้มจะต้องอยากรู้ทำไม?"

"จริงเหรอ!?"

"แค่ปั่นงานก็เหนื่อยมากแล้วนะส้มจะไปอยากรู้เรื่องคนอื่นทำไมละคะ"

"นี่น้องส้มเรียกพี่ว่าคนอื่นงั้นเหรอ!?"

"ก็เราไม่ได้เป็นอะไรกัน"

"แล้วสรุปไม่อยากรู้จริงๆเหรอว่าพี่หายไปไหนมา นี่ไม่สงสัยหน่อยเหรอว่าพี่จะเป็นตายร้ายดียังไงหรือทำไมพี่ถึงต้องซื้อโทรศัพท์ใหม่!" เขาไม่พูดเปล่าแต่หยิบโทรศัพท์เครื่องใหม่ขึ้นมาให้ดูจะได้สงสัยแล้วเริ่มต้นพูดคุยก่อนบ้าง

"ส้มต้องอยากรู้ด้วยจริงๆเหรอคะ?"

"เห็นไหมละเราก็สนใจพี่ มาขึ้นรถเลยเดี๋ยวเล่าให้ฟังระหว่างกินข้าวข้างนอก"

"เอ๊ะ!!"

"เอ้า! ก็อยากรู้ไม่ใช่เหรอพี่จะเล่าให้ฟังนี่ไง"