บทที่ 30
เซร์คิโอในสภาพที่มีเสื้อคลุมอาบน้ำคลุมกายเพียงตัวเดียวยืนกอดอกจ้องมองแม่บ้านร่างท้วมที่กำลังตัวสั่นระริกด้วยสายตาเย็นเยียบ กรามกระด้างที่มีไรหนวดสีเข้มขึ้นประปรายขบกันแน่นราวกับต้องการข่มโทสะร้ายเอาไว้ ดวงตาสีน้ำเงินจัดวาววับด้วยความเดือดดาล เขาอยากจะระเบิดออกไปให้บ้านแตก แต่ก็สำนึกได้ว่าหญิงต่างวัยที่ตัวสั่นเทาตรงหน้านั้นไม่ใช่ต้นเหตุ จึงได้แต่พยายามอดทนอดกลั้นเอาไว้เท่าที่ตัวเองจะสามารถทำได้ ขณะเค้นเสียงลอดไรฟันขาวสะอาดออกไปอย่างดุดัน
“เหตุผลที่แม่นั่นไม่ยอมย้ายมาคืออะไร”
ซินเทียร์เงยหน้าซีดเผือดที่กำลังจ้องปลายเท้าของตัวเองอยู่ขึ้นสบตากับเจ้านายหนุ่มแสนหล่อด้วยท่าทางขลาดกลัวสุดขีด
“เอ่อ... คือว่า...”
“ฉันไม่ต้องการคำตอบคือ... คือว่า... บอกมาไม่อย่างนั้นได้เห็นดีกันแน่” ไม่ใช่แค่น้ำเสียงเท่านั้นที่คุกคามแต่เป็นทั้งหมดของเซร์คิโอที่กำลังคุกคามซินเทียร์อยู่ และก่อนที่นายน้อย
