บทที่ 16
“ขอบคุณมากพี่แก้ว และถ้าติดขัดเรื่องอย่างว่าอีกล่ะก็ถามฉันนะ ฉันยินดีจะสอนพี่ทุกอย่าง ขอแค่เงินถึงเท่านั้นก็พอแล้ว”
แก้วกัลยาเลือกที่จะไม่พูดอะไรออกมาอีก นิ้วเรียวกดตัดสายสนทนา ขณะที่ใบหน้ายังแดงก่ำ ช่องท้องบีบเกร็งอย่างรุนแรงจนรู้สึกปวดร้าว นี่หล่อนเป็นอะไรไปนะ ทำไมแค่ได้ฟังคำพูดของเอมอร กายสาวถึงได้ร้อนฉ่าเดือดพล่านมากมายถึงเพียงนี้
ไม่เอาแล้ว... ไม่คิดถึงมันแล้ว...
หญิงสาวเดินเร็วๆ กลับเข้ามาในตึกใหญ่และก็ต้องหน้าแดงก่ำขึ้นมาอีกครั้งเมื่อพบเซร์คิโอกำลังยืนกอดอกรออยู่ในห้องโถง ชายหนุ่มสมบูรณ์แบบตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าด้วยชุดทำงานราคาแพงระยับ ใบหน้าของเขาบูดบึ้งแต่ก็ยังคงหล่อระเบิดไม่หยุดหย่อน แก้วกัลยาผ่อนลมหายใจให้เป็นปกติหลังจากที่เต้นคร่อมจังหวะมาตั้งแต่แรกเห็นเขา ก่อนจะรวบรวมความกล้าเอ่ยทักทายออกไป
“นึกว่าวันนี้จะไม่ได้พบคุณเสียแล้ว”
“จะอ่อยฉันอีกหรือไง” เขาว่าตรงๆ อย
