ใต้เงา จอมมาร ชุด เล่ห์ร้ายจอมมาร

ตอนที่ 10

บทที่ 10

“เรียนวิชาแบบนี้มาจากที่ไหนล่ะ”

ทั้งๆ ที่เตรียมใจมาแล้วอยู่นาน แต่พอต้องเผชิญหน้ากับมันทีไร ทั้งใจ ทั้งกายสาวกลับสั่นสะท้านเสียทุกทีสิน่า แล้วนี่หล่อนจะสามารถแสร้งทำตัวเป็นผู้หญิงกร้านโลกได้สำเร็จลุล่วงไหมนะ

“ซ่อง... หรือว่ามีติดตัวมาตั้งแต่กำเนิด”

นี่เขากำลังว่าหล่อนร่านมาตั้งแต่เกิดใช่ไหม?

ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงปากร้ายนักนะ ทั้งๆ ที่ร่างกายของเขาก็ร่ำร้องว่าต้องการหล่อน... หรือว่าร่างกายของผู้ชายจะเป็นอย่างนี้กันทุกคนยามที่ถูกยั่วกันนะ แก้วกัลยาร้องถามตัวเองแต่ก็ไร้คำตอบอยู่ดี ในที่สุดก็ต้องเก็บคำถามนี้ใส่ลิ้นชักหัวใจเอาไว้เช่นเดิมและปั้นหน้าตอบเขาไปอย่างก๋ากั่นสุดขีด

“แก้วไม่สนหรอกนะคะว่าคุณจะคิดยังไง... แต่อย่าลามปามถึงตระกูลของแก้ว”

“เธอนี่เหมือนจะเป็นคนดีเลยนะ” หล่อนรู้ดีว่าถูกเขาพูดประชดประชัน

“แล้วแต่คุณจะคิดก็แล้วกัน... แต่ยังไงเสียแก้วก็ยังไม่ล้มเลิกความตั้งใจของตัวเอง แก้วจะต้องเป็นเมียคุณให้ได้ และเราจะต้องแต่งงานกันให้เร็วที่สุด...” เพื่อปลดหนี้สินให้กับครอบครัวของตนเอง สาวน้อยได้แต่ต่อประโยคหลังภายในใจ ขณะใช้มือเรียวดันคนตัวโตออกห่างสุดแรง จากนั้นกายสาวก็ขยับออกมายืนในที่ที่คิดว่าปลอดภัยที่สุด จ้องมองคู่สนทนาสุดหล่อด้วยสายตาหวาดหวั่นที่ปิดไม่มิด

“ไว้เจอกันคืนนี้นะคะ”

เซร์คิโอยืนอึ้งอยู่กับวาจาหมายมาดของแก้วกัลยา ขณะสายตาคมจ้องมองตามสะโพกกลมกลึงที่ยักย้ายเดินห่างออกไปด้วยความหิวกระหาย หากไม่ติดว่าจะต้องแต่งงานกับหล่อนแล้วล่ะก็ เขาคงจะลากแม่นี่ขึ้นไปจัดการดื่มลิ้มชิมรสบนเตียงเสียเดี๋ยวนี้ให้รู้แล้วรู้รอดเลยละ

ความอึดอัดจนปวดร้าวแผ่ซ่านไปตามกระแสเลือด หน้าขาเจ็บร้าวจนต้องกัดฟันและสบถกับตัวเองด้วยความขุ่นเคืองใจ ไม่เคยเลยสักครั้งในชีวิตหนุ่มที่จะมีผู้หญิงคนไหนทำให้โลหิตในกายร้อนระอุราวกับถูกเผาไหม้ด้วยไฟโลกันตร์อย่างที่แก้วกัลยาทำได้เลยสักคน

หญิงสาวทำให้ความเข้มแข็งของเขากระเจิดกระเจิง ความต้องการทางเพศทะยานขึ้นสูงเกินขีดความควบคุม ทั้งๆ ที่รู้ดีว่าหล่อนเป็นคนยังไง ร่านแค่ไหน แต่เขาก็ยังห้ามเจ้าความรู้สึกอยากจะกลืนกินหล่อนเข้าไปทั้งกายไม่ได้เลยแม้แต่ขณะจิตเดียว สมองของเขายังคงถูกภาพกายสาวเกลี้ยงเกลาบุกรุกอย่างบ้าคลั่งไม่ยอมหยุด แม้จะพยายามบอกตัวเองว่าความรู้สึกอยากจับหล่อนโยนขึ้นเตียงแล้วครอบครองนั้นเป็นเรื่องธรรมดา มันก็แค่ความต้องการที่จะปลดปล่อยของเพศชายก็เท่านั้น

แล้วทำไมเขาไม่ทำให้มันง่ายขึ้นล่ะ... อย่างเช่นเสนอเงินจำนวนมากให้กับหล่อนเพื่อแลกกับเซ็กส์ร้อนๆ บนเตียง และให้หล่อนลืมเรื่องการแต่งงานไปเสีย เขากับหล่อนจะสนุกกันจนกว่าจะเบื่อ จากนั้นก็ต่างคนต่างไป เขาไปหาความสำราญที่ใหม่ ขณะที่แก้วกัลยานอนยิ้มหวานอยู่กับเงินทองที่เขามอบให้

ใช่... มันเป็นความคิดที่ยอดเยี่ยมมาก แต่เขาจะทำมันก็ต่อเมื่อไม่มีทางเลือกแล้วเท่านั้น

เซร์คิโอถอนใจออกมาแรงๆ ด้วยความเคร่งเครียดทั้งทางร่างกายและสมอง ขณะก้าวยาวๆ เดินตรงไปยังเรือนกระจกมุมโปรดของตนเองอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มทิ้งกายลงนั่งบนโซฟา หยิบเอกสารสองสามอย่างที่วางบนโต๊ะขึ้นมาอ่าน แต่สมองเจ้ากรรมกลับไม่รับรู้อะไรเลยแม้แต่นิดเดียว

นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่งานตรงหน้าดูจะสำคัญน้อยกว่าเรื่องของตัณหาราคะ

ให้ตายเถอะ แก้วกัลยาใช้เสน่ห์ยาแฝดกับเขาหรือเปล่านะ ทำไมถึงทำให้เขาคิดถึงได้จนแทบคลุ้มคลั่งแบบนี้ นี่ขนาดยังไม่ได้ลิ้มลองเนื้อแท้เลยด้วยซ้ำไป เขายังแทบเป็นบ้า แล้วหากได้ครอบครองทั้งตัวของเจ้าหล่อนล่ะ เขาจะมีอาการหนักมากกว่านี้ขึ้นอีกหรือเปล่า

แต่ก็เห็นชัดๆ ว่าไม่ใช่ เจ้าหล่อนไม่ได้ใช้เสน่ห์ยาแฝดหรือมารยาใดๆ กับเขาเลย นอกจากเต้างามๆ และร่างกายสวยสดเท่านั้น แต่แค่นั้นมันก็สามารถเขย่าหัวจิตหัวใจและร่างกายที่เคยภาคภูมิใจว่าเข้มแข็งต่อแรงยั่วยุจากสตรีเพศมานานให้อ่อนยวบยาบจนน่าตื่นตระหนก

ระยำ!

ชายหนุ่มกระแทกแฟ้มเอกสารในมือลงกับโต๊ะแรงๆ หงุดหงิดงุ่นง่านอย่างสุดขีด เกลียดผู้หญิงคนนั้นนัก เกลียดที่หล่อนสามารถทำให้เขาคิดถึงได้ตลอดเวลา และที่เกลียดที่สุดก็คือตัวเองที่ไม่สามารถขจัดความโหยหาหิวกระหายจนเนื้อตัวปวดร้าวออกไปจากสมองได้

บางทีเขาอาจจะบ้าไปแล้วก็ได้ที่รู้สึกอยากกินแม่นั่นมากมายถึงขนาดนี้...

เมื่อทำงานไม่รู้เรื่องเซร์คิโอก็เลือกที่จะเลิกทำมัน ชายหนุ่มก้าวยาวๆ ออกไป เขาต้องหาที่สงบๆ หรือไม่ก็ที่รื่นรมย์สักแห่งเพื่อทำให้อารมณ์ร้อนระอุยิ่งกว่าภูเขาไฟเจียนระเบิดของตนเองเย็นลงให้เร็วที่สุด หรือไม่ก็ควรจะเรียกผู้หญิงสักคนมาบริการที่นี่ แม้มันจะผิดกฎเกณฑ์ที่เคยตั้งเอาไว้กับตนเองว่าจะไม่พาผู้หญิงมาวุ่นวายในพาลาทิน่า อะลอนโซก็ตาม แต่เขาก็จำเป็นต้องทำเพื่อดับไฟร้อนๆ ในอก และเพื่อทำให้แก้วกัลยารู้ว่าผู้ชายอย่างเขาไม่มีทางยอมแพ้วิธีการนรกที่หล่อนนำมาใช้ต้อนเขาเข้ากรงวิวาห์อย่างแน่นอน

มือใหญ่สีทองหยิบโทรศัพท์มือถือรุ่นล่าสุดออกมากดโทรหาคนสนิท และเมื่อโรเบิร์ตรับสายเสียงทรงอำนาจที่แฝงไปด้วยความเครียดเขม็งก็ดังขึ้น

“เรียกผู้หญิงมาหาฉันที่นี่สักคนเถอะ ร็อบ”

“อะไรนะครับนายน้อย?”

น้ำเสียงที่หลุดออกมาจากปากของโรเบิร์ตนั้นสูงลิบลิ่ว ทุกพยางค์อัดแน่นไปด้วยความงงงัน ความประหลาดใจ และความเหลือเชื่อ คนอย่างเซร์คิโอ นายน้อยของเขาเนี่ยน่ะหรือจะมีความต้องการให้ผู้หญิงมารับใช้ถึงที่พาลาทีน่า อะลอนโซแห่งนี้ ไม่มีทางเป็นไปได้ เขาอาจจะหูฝาดไปแน่

“นายไม่ได้หูฝาดหรอกร็อบ ฉันอยากได้ผู้หญิงสักคนที่นี่ และเดี๋ยวนี้ด้วย”

“แต่ว่านายน้อยพึ่งจะกลับมาจากเพนท์เฮ้าส์ในเมืองนะครับ” โรเบิร์ตรู้ดีว่านายน้อยของตัวเองไม่ได้แตะต้องแม่สาวผมทองคนนั้นแม้แต่ปลายก้อย ไม่เช่นนั้นแม่นั่นจะร้องห่มร้องไห้คร่ำครวญเสียดายคิวของตัวเองใส่หูของเขามาตามสายโทรศัพท์หรอก

“ให้ทำอะไรก็ทำเถอะน่า... อย่าถามให้มากความ”

“ครับนายน้อย”

ไม่มีทางปฏิเสธความต้องการของเซร์คิโอได้อยู่แล้ว โรเบิร์ตถอนหายใจออกมาแรงๆ กับอารมณ์ปรวนแปรของเจ้านายหนุ่มสุดหล่อ เซร์คิโอเริ่มมีอารมณ์ไม่อยู่กับร่องกับรอยตั้งแต่เมื่อเช้านี้ ตอนที่หายเข้าไปอยู่ในห้องนอนกับแก้วกัลยาตามลำพังสองต่อสอง

เขาไม่อยากจะคิดเลยว่าที่นายน้อยทำทุกอย่างลงไปนี่ก็เพราะต้องการผลักไสว่าที่เจ้าสาวที่มารดาของตนเองเลือกสรรให้ไปให้พ้นทาง ในเมื่อแก้วกัลยาก็สวยงามประดุจนางฟ้าจำแลง ขนาดเขาแก่ปูนนี้ยังอดมองเหลียวหลังไม่ได้ ถึงแม้หญิงสาวจะไม่ได้มีลักษณะเจนจัดเหมือนกับผู้หญิงที่เซร์คิโอเลือกนอนด้วยก็ตาม

ชายวัยกลางคนถอนใจออกมาหนักหน่วงก่อนจะเปิดสมุดรายชื่อของผู้หญิงที่ผ่านการตรวจสุขอนามัยเรียบร้อยแล้วและก็ถึงคิวเข้ารับใช้เซร์คิโอออกช้าๆ ดวงตาคมกริบไล่มองรายชื่อและเบอร์โทรศัพท์ของสตรีเป้าหมายนิ่ง ก่อนจะรีบติดต่อไปหาผู้หญิงคนนั้นในทันที

แม่ผู้หญิงคนนี้คงจะร้องกรี๊ดลั่นห้องทีเดียวแหละ ที่จะได้เหยียบย่างเข้ามาในพาลาทีน่า อะลอนโซ อาณาจักรของผู้ชายที่หล่อติดอันดับต้นๆ ของโลกอย่างเซร์คิโอ อะลอนโซ คุณานันท์ สถานที่ที่เป็นความลับต่อสายตาทุกคู่โดยเฉพาะผู้หญิงและนักข่าว