ตอนที่17
รินรดาถูกเชยคางให้รับจูบจากเขา สองร่างบดเบียดกันไปจนถึงเตียงนอนสีครีมและเขาก็ดันเธอให้ทิ้งตัวลงพร้อมกับถาโถมเธอไว้
“อย่ามายุ่งกับรินนะ” เธอเบี่ยงหน้าหลบริมฝีปากที่จะตามมาปล้นจูบ เขาจึงได้แนบกลีบปากกับแก้มเนียนของเธอแทน
“แต่งซะจัดจ้าน ถ้ายืนอยู่หน้าโรงเตี๊ยมฉันก็คงแยกไม่ออก”
“ไม่ต้องมาหลอก รินแต่งแค่นิดเดียวเอง” เธอหันกลับมาเถียงเขาอย่างรู้ทันก่อนจะกลั้นขำจนเขาต้องขมวดคิ้ว
“เป็นบ้าอะไรของเธอ”
“คุณโอมทาลิปเลอะน่ะค่ะ” เรียวลิ้นอุ่นชื้นไล้เลียขอบปากของตัวเอง กลิ่นมันเหมือนกับสิ่งที่ติดอยู่บนริมฝีปากของเธอ
“ยัยโง่ ก็ลิปเธอนั่นแหละ”
“อย่านะคะ” หญิงสาวเผลอจับมือที่กำลังปลดกางเกงของเขาด้วยความลืมตัวแต่ดันเผลอมากไปหน่อยถึงได้โดนอะไรที่มันนิ่ม ๆ แข็ง ๆ ของเขา
พรึ่บ เพียงเสี้ยวนาทีหญิงสาวก็ถูกเขาจับกดคว่ำหน้าเข้าให้พร้อมกับการที่ถูกเขาจับข้อมือทั้งสองไว้ด้วยมือของเขาเพียงข้างเดียว
