ตอนที่16
กลุ่มคนจำนวนไม่น้อยมุงดูรถของรินรดาที่ถูกกรีดคำว่าร่านตัวโตๆ รอบคันรถ บางคนก็ซุบซิบกันมองเธอแปลกๆ บางคนก็หยิบมือถือออกมาถ่ายรูปต่อหน้าต่อตาของเธอ ยังไม่ทันเอาป้ายแดงออกก็ได้เรื่องเสียแล้ว
“คิดว่าเป็นฝีมือใครเหรอริน”
“ไม่รู้สิ คนเกลียดเราเยอะแยะไปหมด” หญิงสาวตอบเพื่อนพร้อมรอยยิ้มที่มองดูก็รู้ว่ามันฝืนแค่ไหน พวกนักศึกษาพากันถ่ายรูปรถของเธอลงโซเชียล คงทำให้เจ้าของผลงานหัวเราะเยาะเธออย่างสะใจ
“ริน... ไปแจ้งความเถอะ เราไปเป็นเพื่อน”
“ก็คงต้องเป็นอย่างนั้นแหละ แต่พิมจะกลับบ้านก็กลับเถอะ เราไปคนเดียวได้”
“ได้ไงเล่า เมื่อวานเราก็ทิ้งเธอวันนี้เราจะไม่พลาดอีกแล้ว”
โชคดีอย่างหนึ่งในชีวิตของรินรดาคือได้เจอคนที่แสนดีอย่างพิมประภา เธอทั้งสองต่างก็มีรอยแผลมาจากวัยเด็ก โลกเลยเหวี่ยงให้มาเจอและสนิทกันอย่างรวดเร็วล่ะมั้ง
รินรดามีสีหน้าวิตกอย่างเห็นได้ชัด เขามองเธอจากมุมหนึ่งไกล ๆ ยังรู้
“ม
