ABALA ako sa pagbuga ng usok mula sa sigarilyo na kauubos lang habang nakatanaw sa maingay at buhay na buhay na ilaw sa syudad ng New York.
Malalim na ang gabi pero parang umaga lang iyon sa mga tao. Ibang iba sa mataas na gusaling kinatatayuan ko ngayon na madilim at walang kabuhay buhay.
Kung hindi pa sa liwanag ng buwan ay mapagkakamalang hindi ito nag-eexist.
Mula dito sa rooftop ay ramdam na ramdam ko ang malamig na simoy ng hangin na tumatama sa mukha ko at naglilipad ng mahaba kong buhok.
Narinig ko ang pagbukas ng pinto na gawa sa metal pero hindi ko iyon pinansin.
"Madame nandito na po siya."
Doon lamang ako nabuhayan, ramdam ko ang mabilis na pagkabuhay ng dugo ko sa katawan dahil sa familiar na tinig niya.
Dahan dahan akong lumingon at doon mismo sa kasama niya natuon
