Bridgetine Trilogy SE Waiting Game

Shelly | 6 years ago I haven't been comfortable attending parties thrown by Rafe's family ever since. Pakiramdam ko ay lagi nila akong sinisino. Don't get me wrong, his parents and older brother have always been nice to me. Sa kabila ng yaman nila ay napaka down to Earth pa rin nila. I am talking about Rafe's relatives. Napakataas ng mga ere. Yung typical na ang mayaman ay para sa mayaman lang. At sino ba naman ako? Hindi kami mahirap -- pero hindi rin kami mayaman. Normal citizens ang pamilya ko. Ang pamilya ni Rafe ay kilala sa lalawigan ng Batangas. Ang restaurant nila ay nagsimula lang sa isa hanggang sa dumami ng dumami. Typical na mahusay sa negosyo ang mga magulang nya kaya ang kurso nya sa kolehiyo ay Economics. I scanned the room and see luxury everywhere. Wala yatang sulok sa lugar na ito ang pangit. Si Rafe ay iniwan ako saglit para kausapin ang Mama nya. "Love, I'm just going to see my mom. I'll be quick. Would you be okay here?" Ngumiti ako. "Oo naman. Go." Iyon lang at pagkatapos nya akong halikan sa pisngi ay umalis na sya. Nakatayo ako sa may garden at umiinom ng wine. Narinig kong naguusap ang dalawang babae. "I don't know why she always comes to our parties. She looks great but she's still poor compared to us." "I know, she doesn't belong here." panlalait ng isa. "Not only the fact that she just doesn't belong here -- Rafe deserves better." "What do you mean?" "You know, someone as wealthy as them. Beautiful. Educated." maarteng sabi nito "Someone like you-- you mean?" Humalakhak ito. "You got that right! Rafe and I deserve each other, not that poor Shelly girl." Hindi na dapat ito bago sa akin. Maraming beses ko na itong narinig. Ang kaibahan lang ay napapagod na ako at masakit na sa tenga. Matagal na akong nagtatrabaho sa bangko. Pagkagraduate ko pa lang sa kolehiyo ay natanggap agad ako sa isa sa pinakamalaking bangko dito sa Batangas. Pero sa pitong taon kong pagtatrabaho, sa edad ko na 28 wala talaga akong maipon. Tumutulong ako sa aking mga magulang at graduating na ang bunso kong kapatid. Ang kapatid kong panganay ay maagang nag-asawa sa edad na 21 at bagaman nakatapos ng pagaaral nya ay nakatuon na sa sriling pamilya. Ako ang tumayong panganay sa edad na 19. Hindi kami mahirap, average na pamilya sa Pilipinas. Pero ang mga hindi inaasahang gastos katulad ng pagkakasakit ay nakakasira ng budget kaya hindi ko maiwasang makapagloan pag kailangan. Ang kaunting naipon ko ay ininvest ko sa coffee shop naming magkakaibigan, nakaisang taon na iyon. Ang mga kaibigang tinutukoy ko ay mga kaibigang matalik ni Rafe na napalapit rin sa akin. Si Gabe, Yanna, Jerry at Anne. Si Gabe ay dito na nanirahan sa Pilipinas at tuluyan ng iniwan ang pagtatrabaho sa Canada ng mapangasawa ang highschool sweetheart nyang si Matt. Si Yanna naman ay mas madalas sa New York kung saan nakatira ang asawang si Leo. Si Jerry at Anne ay mag-asawa na rin ngayon. They all got married two years ago. Maraming nagtatanong kung kailan kami susunod ni Rafe at napagusapan na rin namin ito. Palagi akong kinukulit dahil malapit na daw kaming mawala sa kalendaryo. Sabi ko naman may 3 taon pa bago kami mag-31 at tuluyang lumampas sa kalendaryong sinasabi nya. Kapag narinig nya yun ay yayapusin nya ako at kikilitiin.. at pupupugin ng halik. Ang totoo nyan -- hindi pa ako handa. Kung noong una ay sinabi ko sa kanyang kapag nakatapos na ang kapatid ko ay maari na kaming magpakasal, habang tumatagal ay gusto ko munang paunlarin ang sarili ko bago nya ako maging kabiyak. Masama ba akong kasintahan? Gusto kong pumunta sa ibang bansa at subukan ang magiging buhay ko doon. Lingid sa kaalaman ni Rafe ay nag-apply ako sa isang bangko sa France. Marunong ako ng lenggwahe nila dahil past time namin ito ni Yanna at Gabe. Yung online course na may puntos kapag tama ang pagkakabigkas mo. Kapag hindi regular na nagpractice ay makakalimutan mo ang pagsalita kaya at least once a week ay ka-video call ko silang dalawa. Hanggang ngayon ay wala pa ring result ang application ko at mag-iisang taon na iyon. Baka talagang hindi para sa akin. Ang balak ko ay sakaling matanggap ako ay aayain ko si Rafe na sumama sa akin. Hindi ako fan ng long distance relationship. Yanna was lucky enough to survive that but I don't think I can. May biglang yumakap sa akin at naamoy ko ang pabango nya. Sumandal ako sa dibdib nya. "Hey, you're back.." sabi ko sa kanya Hinalikan nya ako sa balikat ko. "Nainip ka ba?" "Hmm.. hindi naman." "That's good. I'm getting bored here, should we go?" "Can we?" kumislap ang mga mata ko. "Are you sleeping over tonight?" Ngumiti ako sa kanya. "Linggo naman bukas eh, sige. Pero wala akong dalang damit." "Hindi mo na kailangang magdamit." nginisian nya ako. Pinisil ko ang baba nya. "Napakapilyo mo talaga." "Gustong gusto mo naman kapag nagpipilyo ako." That glint in his eyes -- I know what he was telling me about. "Heh! Tara na at magpaalam na tayo sa mama mo." "Hindi na kailangan, nakapagpaalam na ako kanina. Boy scout kaya 'to." Kinindatan nya ako. Nang umalis kami sa party ay nagdiretso kami sa penthouse nya. Pastor Twin Towers is 20 storey building at ang dalawang penthouse nito ay sa magkapatid. Kay Rafe at sa kuya nya, si Ryder. Pagkasara ng pinto ay niyakap nya ako at hinalikan sa labi. He wasn't my first kiss. May nauna akong kasintahan noong kolehiyo. Pero ang sarili ko ay iningatan ko at wala akong pinagbigyan hanggang noong kasal ni Gabe at Matt. Hindi kami umuwi ng Batangas ni Rafe ng gabing iyon at piniling matulog sa Tagaytay. Mas lalo syang nangulit magpakasal pagkatapos noon pero talagang hindi pa ako handa. At ang nangyari sa amin ay madalas maulit. Kaya nagpills ako. He stripped my clothes and I did the same to him. Pagkatapos ay binuhat nya ako papunta sa shower. The warm shower feels so good. Isinandal ako ni Rafe sa glass wall at habang hinahalikan nya ako ay nangangalat ang kamay nya. Humahaplos. Dumadama. His lips moved from my neck to the place just above my breast, he blew warm air to my n****e before sucking it. Napaungol ako. Masarap. His finger is rubbing my slit and when it was wet enough he inserted one finger the same time he sucked my other n****e. Bumulong sya sa akin. "Turn around, love." Sinunod ko sya at naramdaman kong hinalikan nya ang batok ko. It didn't take long for him to put his shaft inside me at nahigit ko ang hininga ko. He's blessed in the department too. Kaya kahit ilang beses na namin itong ginawa, nagugulat pa rin ako. Imagine our first time? Halos hindi ako makalakad at nangangatog ang tuhod ko. We came together. Pagkatapos ay magkasabay naming nilinis ang sarili namin. Tinuyo nya ako ng towel pagkatapos ay ang sarili nya. Saka nya ako binuhat at ibinaba sa kama. He handed me the hair dryer. Manipis lang ang buhok ko at maiksi ang gupit ko ngayon kaya madaling natuyo. Ibinalik nya ang ginamit ko sa banyo at nahiga sa tabi ko pagbalik. "Love,  what are you thinking?" Ngumiti ako sa kanya. "Wala naman.." "Meron. Sabihin mo na." "Okay.. promise ka muna hindi ka magagalit.." Huminga ito ng malalim. "Okay, I promise." "I applied for a job in France almost a year ago." He went stiff. "Did you get it?" Umiling ako. "No, I haven't heard from them yet." "Okay." "If I get the job, would you.. —" "Would I what?" "Would you come with me?" Sandali itong natigilan. Pagkuway humigpit ng yakap sa akin. "Sasamahan kita. Kahit saan pa yan." "Paano ang business nyo?" "It will survive without me. Well trained ang mga employees namin." "I don't want a long distance relationship. Hindi ko kaya yun." "Sshh.. don't worry too much." "If I get the job and you can't come with me, then we have to take a break. Ayaw kong maging unfair sa iyo." "Shel, it's going to be okay. Hindi tayo maghihiwalay. Don't even think about it." Hinalikan nya ang noo ko at habang yakap ako ay nakatulog kami pareho. Makaraan ang isang linggo ay may dumating na sulat. I am hired at may pinadalang instruction sa pag apply ng visa. Matutupad na ang mga pangarap ko sa wakas. Nang tawagan ko si Rafe para ipaaalam ay tuwang tuwang sya para sa akin. Sabay kaming mag aapply ng visa. Nagpaalam ako sa mga kaibigan ko at sinabing maghire ng gagawa ng financial ng coffee house habang wala ako. Ang balak ko ay hindi ako magtatagal. Dalawang taon sa tingin ko ay sapat na para makaipon. Sa araw ng pag alis namin ay hindi sya sumipot. Walang tawag. Walang text. Sinabi ko sa kanya noon, kung hindi sya sasama ay maghihiwalay kami. Tumulo ang luha ko pero pinahid ko iyon at pinatatag ang loob ko. I have to do this for myself and my family. At para maging karapat dapat ako kay Rafe. Nang tawagin ang flight ko for boarding ay walang lingong likod akong naglakad. Present time I made it big. Over the last 6 years ay nagsikap ako at nagtrabaho ng maayos hanggang maging bise presidente na ako ng bangko na pinagtatrabahuhan ko. Wala akong narinig kay Rafe simula ng umalis ako. Pero ang usap usapan sa social media ay may rumored girlfriend itong sikat na chef. Michelle Berger. I guess we all moved on from the past. I am currently seeing Bernard Chastain. He's half French half Filipino. Anak sya ng may ari ng bangko. Nang una nya akong makita ay naging makulit na sya. Pagkaraan ng limang taon na wala akong narinig kay Rafe pagkaalis ko ay sinagot ko si Bernard. At last week, bago ako umuwi ng Pilipinas ay nagpropose sya sa akin sa Eiffel Tower. Tinanggap ko. Ang hindi ko alam ay ang dadatnan ko sa Pilipinas. Kung hindi ako pinapauwi nina Nanay ay hindi sana ako uuwi pero namimiss ko na rin sila. Pinagmamasdan ko ang singsing ko habang nasa byahe ako dito sa eroplano. Hindi ako makatulog. Ilang beses ko ng nireplay sa isip ko kung paano ko haharapin si Rafe kung sakali magkrus ang landas namin. Pero iba pa rin sa tunay. Limot ko na naman sya hindi ba? Hindi ba? Sh*t! Bakit ngayong malapit na ako sa Pilipinas saka ko nararamdaman ito. Napapikit ako. Nagsasalimbayan ang mga emosyon ko at mga pumapasok na nakaraan sa isip ko at hindi ko gusto iyon. Matagal na iyon. Nakabaon na sa limot. Sabi ng isip ko, mahal mo si Bernard. Pero sabi ng puso ko, si Rafe lang ang minahal mo noon at minamahal hanggang ngayon.  ***