A Wife's Revenge: Nagpalimlim Kay Kumpare (SPG)

Kabanata 1 SAMPUNG TAON, ganiyan na katagal nagsasama sina Agnes at Arthur bilang mag-asawa. Nag-isang dibdib silang dalawa dahil sa pagmamahal nila sa isa't-isa at walang pinagsisisihan si Agnes sa kaniyang desisyon. Ang pagpapakasal niya sa lalaking mahal niya ay ang pinakamagandang desisyon na nagawa niya sa buong buhay niya. Sa loob ng sampung taong pagsasama, nakabuo na silang dalawa ni Arthur ng pamilya. Mayroon na silang dalawang anak ngayon—sampu at pitong taong gulang ang edad nila. Bilang asawa at ina, masaya si Agnes dahil halos perpekto na ang buhay nila bilang isang pamilya. Pero ani nga nila, walang perpektong pamilya, pero para kay Agnes, ang pamilya niya ay natatangi sa iba. Nagtatrabaho bilang restaurant owner si Agnes samantalang si Arthur naman ay police officer. Maayos naman ang buhay nila at masaya sila sapagkat hindi sila nakakaranas ng paghihirap. Kung may mahihiling man si Agnes ngayon, iyon ay makasama pa nang matagal si Arthur at ang mga anak nila. Mahal na mahal niya ang mga ito at handa siyang makipagpatayan para sa mga ito. Sunod-sunod ang pag-ungol ni Agnes habang walang habas ang asawa niya sa pagbayo mula sa ibabaw niya. Nakayakap siya sa likod ng asawa habang walang humpay ito sa paglabas-masok nang malaki nitong kárgada sa pagkábabae niya. Tagaktak na sila ng pawis ng mga oras na iyon at wala silang pakialam kung may makarinig man sa kanila. Bahagya ring lumalangitngit ang kinahihigaan nila pero binalewala lang nila iyon. Nagpatuloy sila sa pagpapaligaya sa isa't-isa habang mas lalo pang lumakas ang mga ungol nila. “Ughhh, Arthur, ughhh… s**t! Ang sarap, honey. Ang sarap, uhmmm…” nagdedeliryong ungol ni Agnes at hindi na niya namalayan na nakakalmot na niya ang likod ng asawa. Pero hindi man lang nagreklamo si Arthur ng sandaling iyon dahil wala siyang ibang nararamdaman kundi ang sarap habang walang kapagurang naglalabas-masok ang nag-uumigting niyang kárgada sa masikip na butas ng kaniyang mahal na asawa. “Ohhh, Agnes, ohhh… you're so tight, honey. Ahhh, honey… you're making me harder . Moan my name, please…” “Ughhh, Arthur… ughhh… uhmmm, yeah… Arthur, faster, please. I want more, honey. Ohhh, yeah… ohhh…” wala na sa sariling ungol ni Agnes. Mapusok silang naghalikan habang patuloy pa rin si Arthur sa pag-indayog sa ibabaw ng asawa. Mas lalong lumakas ang paglangitngit ng kinalalagyan nila na gawa lang sa kawayan. Rinig na rinig na rin ang pag-uumpugan ng mga katawan nila na nagpapadagdag init sa kanilang dalawa. “Gusto mo ito, honey? Gusto mo ito, huh?” nakangising tanong ni Arthur. “Oo, honey, g-g-gusto ko ito… a-ang sarap, honey… ang sarap…” Halos tumirik na ang mga mata ni Agnes dahil sa sensasyong nararamdaman ng kaibuturan niya. Ipinagmamalaki niya na mahaba at malaki ang kárgada ni Arthur. Doon pa lang lugi na ang ibang mga lalaki kaya wala siyang balak hiwalayan ang asawa niya kahit anong mangyari dahil sa pagmamahal niya rito. Mayamaya pa, nag-iba na sila ng posisyon. Nakaluhod si Agnes at nakababa ang katawan niya at mula sa likod, nagsimulang umulos si Arthur sa kaniya. Muli na namang napaungol ng wala sa sarili si Agnes nang maramdaman niya kung paano unti-unting pinuno ng asawa niya ang pagkábabae niya. Tanging mga ungol lang nila ang maririnig ng mga oras na iyon at kahit anong gawin nilang pagsigaw ay walang makakarinig sa kanilang dalawa. Mayamaya pa, malapit na nilang maramdaman ang rurok ng tagumpay. Kinuha ni Arthur ang buhok ni Agnes at hinila iyon bago mas binilisan ang pagbayo. Hindi nakaramdam ng sakit si Agnes dahil sarap ang nararamdaman ng buo niyang kaibuturan ngayon. At hinihiling niya pa na sana ay huwag nang matapos ang araw na ito. Makalipas pa ang ilang minuto, sabay silang napasigaw nang parehong sumabog ang mga katas nila. Hinayaan lang ni Arthur ang kárgada niya sa kalooban ng asawa at makalipas ang ilang segundo, hinihingal siyang bumagsak sa tabi ni Agnes. “Thank you, honey. Thank you at hindi mo ako hinayaang ma-zero this week,” nakangiting usal ni Arthur. “Asawa kita, malamang pagbibigyan kita,” sambit ni Agnes bago yumakap kay Arthur. Ilang araw ng walang nangyayari sa kanilang dalawa dahil ilang araw na ring nasa tabi lang nila ang bunso nilang anak na may sakit. Gusto lang nito sa tabi nilang mag-asawa at sino ba sila para tanggihan ang anak nila? “Let's do it again tonight. Magaling na naman si Inigo, for sure sa kuwarto na niya siya matutulog.” Mahinang natawa si Agnes sa tinuran ng asawa. “Kakatapos lang natin, Arthur. Hindi ka ba nagsasawa?” Mabilis na umiling si Arthur. “Kahit kailan, hindi kita pinagsawaan.” Bumangon ito bago sinunggaban ang ut0ng niya at sinipsip iyon. Napahalinghing si Agnes dahil sa ginawa ng asawa. Natatawang humiwalay si Arthur sa kaniya bago binuksan ang bintana. At pareho silang nagulat nang makitang madilim na ang kapaligiran. Nandito pala sila ngayon sa kubo. May binili silang lupa at balak nilang magtayo rito ng mas malaking bahay pero dahil nag-iipon pa sila nang malaking halaga ng pera, napagpasyahan muna nilang magtayo ng kubo para may pag-stay-an sila sa tuwing pumupunta sila rito. “May duty pa ako, honey. Halika na, ihahatid muna kita bago ako pumunta sa station.” Dali-daling bumaba si Arthur sa papag at kinuha ang uniporme nito sa lapag. Natawa na lang si Agnes at sumunod sa asawa at nagbihis din. At nang palabas na sila sa kubo, napaihip ng hangin si Agnes nang makitang nasa lamesa ang baril ni Arthur. “Sa lahat nang makakalimutan mo, ito pa talaga?” Dismayadong kinuha ni Agnes ang baril at inabot sa asawa. “I'm sorry, hindi ko napansin,” nangingiting turan ni Arthur bago nito inilagay sa gilid ang baril. Napailing na lang si Agnes. Nang makalabas sila ng kubo, dumako na sila sa sasakyan at minaneho iyon ni Arthur pauwi sa bahay nila. At nang makarating, siniil ni Arthur ng halik si Agnes bago ito nagpatiuna. Pumasok na si Agnes sa bahay nila at sumilay ang ngiti sa mga labi niya nang salubungin agad siya ni Inigo. “Mommy, mommy, look at my arms.” At inilahad nito ang mga braso nito kung saan halos mapuno iyon ng mga star. “Wow, good job, Inigo.” “Thank you, mommy. Nasaan po si daddy?” “Umalis na siya, eh. But don't worry, proud din siya sa iyo. Ang galing-galing naman ng anak ko. Halika nga, payakap si mommy.” Masayang lumapit si Inigo sa kaniya kaya mahigpit itong niyakap ni Agnes. At matapos ang tagpong iyon, pinapaligo na niya si Inigo kay Manang Salve. At katulad ng sinabi ni Arthur, nang umuwi ito mula sa duty nito, may nangyari ulit sa kanilang dalawa. Masaya silang natulog habang magkayakap at nang sumapit ang kinabukasan, nag-ayos na agad sila para ihatid ang mga anak nila sa eskuwelahan ng mga ito. Dala-dala ni Agnes ang sapatos ni Inigo habang pababa sa hagdan nang bigla na lang may nag-doorbell sa labas. “Manang Salve, pa-check nga po kung sino iyon,” utos ni Agnes sa kasambahay nila. Tumango ito bago tumalima habang si Agnes ay pinuntahan si Inigo sa sala bago isinuot dito ang sapatos nito. Pagkatapos, malapad na napangiti si Agnes nang makita ang mga bisita nila. Sina Matilda at Bernard. “Pabigla-bigla naman yata kayo,” natatawa niyang usal bago nakipagbeso sa mag-asawa. Natawa si Matilda. “Kilala mo naman ako, Agnes. Ayoko nang tatawag pa ako, gusto ko pupunta na agad. Pumunta kami rito para ipatikim itong bagong product na ilalabas ko. Gusto ko kasi na makakuha muna ng feedback bago ko ilabas. Baka kasi mamaya, hindi magustuhan ng mga customer, sayang lang.” At inabot nito sa kaniya ang isang kahon ng tinapay. Nakangiting tinanggap ni Agnes ang kahon mula kay Matilda at sakto namang bumaba na rin si Arthur. Nakipagbeso rin ito sa mag-asawa. “Kumusta naman kayo? Isang linggo rin tayong hindi nagkita-kita, ah,” nangingiting saad ni Arthur habang inaayos nito ang uniporme nito. “If free ka mamaya, puwede naman tayong mag-inom,” wika ni Bernard. “Puwede naman, kumpare.” Nakangiting tumango si Bernard. “Tatawagan kita. Baka kasi bigla akong ma-busy sa office. You know, midterms.” “Okay, kumpare. Basta kahit madaling araw, okay sa akin.” Natawa na lang sila sa sinabi ni Arthur. “Aalis na kami, Agnes. Tawagan o i-text mo na lang ako para malaman ko kung anong feedback niyo sa bago kong produkto. Bye, and have a good day.” “Bye, kumare,” nakangiting paalam ni Agnes. Tumango si Matilda bago nagpatiuna ang mga ito. Bukod sa magkakakaibigan sila, magkumare at magkumpare pa sila dahil inaanak nilang dalawa ni Arthur ang panganay na anak nina Matilda habang inaanak naman ng mga ito ang panganay nilang anak na si Abigail. Bago umalis ay tinikman muna nilang mag-asawa ang ibinigay ni Matilda at pareho silang nasarapan kaya pinagbaon nila sina Abigail at Inigo. Ngayon, lulan na sila ng kotse. Ihahatid muna nilang mag-asawa ang mga anak nila sa eskuwelahan ng mga ito. Pagkatapos, inihatid naman ni Arthur si Agnes sa restaurant nito bago siya dumiretso sa station kung saan siya nagtatrabaho bilang police officer. Nang makarating si Arthur sa police station, dumiretso agad siya sa lamesa niya. Hindi pa man siya nakakaupo nang sitsitan siya ng kaibigan at katrabaho niyang si Jay. “Arthur, kita mo iyon?” Nguso nito. Nakakunot-noong binalingan ni Arthur ang inginunguso ng kaibigan at napailing siya nang makita ang isang babae habang kausap ng isang pulis. Umupo na si Arthur bago binuksan ang kaniyang computer dahil may gagawin siyang report. “Ang ganda, ‘no, bro? Kanina pa akong tinitigasan sa kaniya. Kung wala lang akong asawa, baka nagpapansin na ako sa kaniya.” Ngumisi si Arthur bago bumaling kay Jay na may pagnanasa sa mukha. “Be content, bro. May asawa ka na, siya na lang ang pagnasahan mo kaysa ibang babae. Dapat loyal ka sa kaniya. Gumaya ka sa akin, kahit kailan hindi ako naakit ng ibang babae. Kay Agnes lang ako magpapaakit at hindi sa iba. Pero kung hindi mo talaga mapigilan, pumunta ka sa banyo, at magmariang palad ka…” seryosong anas ni Arthur sa kaibigan bago itinuon ang atensyon sa kaniyang computer. Bumuntong-hininga si Jay at hindi na pinansin si Arthur.