~~Twelve~~

1846 Words

I took one last glance at Melo's tomb before I left the cemetery. Ito rin ang unang pagkakataon na hindi ako pinaalalahanan ni Tristan sa mga aksyon niya. I knew something was up. I took a taxi at habang nasa byahe, inayos ko ang sarili ko. Hindi ako maaaring makita ni Tristan na mugto ang mata sa sobrang pag-iyak. Sigurado akong mag-aalala 'yon. Marami siyang itatanong sa akin kapag nalaman niyang alam na nila Gino ang lahat. Ayoko lang na magkagulo pa sila ulit. It took me twenty minutes para makauwi. Nang makadating sa tapat ng pinto ng unit ko, huminga muna ako ng malalim. Surely, nasa loob na si Tristan. Nang makapasok, nakita ko siyang naka-upo sa sofa at naka-de-kwatrong upo. His dark hair and black leather jacket made him look more mature than ever. He wasn't the guy I knew bef

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD