“อีกนานไหมคุณนาย พี่หิวข้าวแล้ว นี่ใกล้เที่ยงแล้วนะ” ประภาษทำหน้าเบื่อ เมื่อเห็นปรายลดากำลังจะรื้อกระสอบผ้าใบใหม่ หลังจากที่รื้อมาแล้วสามกระสอบ “นี่พวกเราหลงกลน้องปรายอีกแล้วเหรอเนี้ย” ประภาษเริ่มบ่น เมื่อเห็นกานดาราเริ่มที่จาม
“พี่ภาษดูซิคะ ผ้าดีๆทั้งนั้น ราคาก็ดีมาก พี่ภาษพาพี่ตะวัน กับกานไปหาอะไรกินก่อนได้เลย ไม่ต้องห่วงปราย ไม่เหนื่อยเลยค่ะ แถวนี้มีร้านกาแฟ ร้านอาหารสะอาด อร่อยด้วย ปรายอยู่ได้ค่ะ กานเธอไม่ต้องห่วงฉัน เหลืออีกไม่มาก รีบไปกินข้าวเลยนะ นั่งให้สบายใจ พี่ภาษฝากพาพี่ตะวันกับกาน ไปดูกระเป๋าด้วยนะคะ ร้านที่ปรายเคยไป ไม่ต้องห่วงค่ะทุกคน” หญิงสาวก้มหน้าก้มตาเลือกผ้าต่อ หลังจากที่เลือกมาแล้ว 3 กระสอบ เธอมีความสุขมาก ฮาวายสวยๆ ทั้งนั้น
ตั้งแต่เข้ามาในตลาด หญิงสาวไม่ไปไหนเลย เธออยู่ที่ร้านนี้ที่เดียว ตั้งใจคัดผ้า ด้วยท่าทางคล่องแคล่ว แนะนำกานดาราบ้าง เมื่อเธอถาม
"เอาไว้กลับบ้
