“กินเยอะๆ นะจ๊ะปิยอง แม่ล่ะดีใจ๊ดีใจตอนอัส เอ๊ย... วันนี้เป็นแอลสินะ ^_^ มาบอกเมื่อคืนว่าหนูจะมาค้างด้วย บ้านเราจะได้ไม่เหงา ว่าแต่มาถึงตอนไหนจ๊ะเนี่ย แล้วเคนตะกับมินิจะตามมาวันนี้เลยไหมเอ่ย? อุ๊ย แอลจ๊ะ ถ้าจะนั่งยองบนเก้าอี้ก็ถอดรองเท้าก่อนสิคะลูก แล้วนี่หนูคอสฯ เป็นใครน่ะปิยอง แม่ไม่ยักกะเคยเห็น”
“เอ่อ... เอ่อ... -O-;”
“เนียร์ ฮะแม่”
อัสตอบพลางหยิบขนมปังทาเนยเข้าปากเคี้ยวตุ้ยๆ ด้วยมาดที่ แปลกไปจากตัวเขาปกติ แบบว่าตอนหยิบขนมปังก็จีบนิ้วซะ... ซึ่งฉันเดาว่าหมอนั่นคงสวมวิญญาณแอลแล้วละ -_-; และยังไม่ทันที่คุณแม่จะถามอะไรเพิ่มเติม อัสก็เหลือบมองฉันพลางยิ้มมุมปาก ก่อนอธิบายสั้นๆ
“เนียร์เป็นลูกชายของผมเอง”
อัสพาฉันมาศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิตติ์ วันนี้มีงานประกวดคอสเพลย์นานาชาติ +O+ อู้ว... ตัวการ์ตูนละลานตา แต่ฉันแทบไม่รู้จักใครเลย และที่น่าสงสัยกว่านั้นก็คือทำไมหมอนี่ต้องจับมือฉันจูง
