Be Naughty With Me (TAGALOG)

Chapter 5

Chapter 5: What It Used To Be

The first time I met Yujin and Jun Miyamoto is way back when I was just 7 years old.

Burol iyon ng ama ko pati ng asawa niya. At nakahalo sa maraming tao, malapit sa may dulo, nakatayo kami ni Mama. Hindi ko alam kung bakit iyak sila ng iyak noon sa mag-asawang namatay sa aksidente, samantalang ako nagtataka lang na nakatitig sa kanila maging kay mama na walang tigil sa iyak habang hawak hawak ako sa kamay. Sabi ni mama tatay ko daw kasi ‘yung lalaking namatay. Kung ganoon bakit namatay siya kasama ‘yung asawa niya daw?

Huli ko lang napagtanto noon na kabit pala si Mama at anak ako sa labas.

"Stated here on Mr. Akagi's last will and testament, lahat ng ari-arian niya ay mapupunta sa iisa at legal niyang anak na si Shainon Akagi na ngayon ay nasa kolehiyo na. Siya na rin ang mamamahala ng naiwan niyang negosyo at siya na rin ang bahala na magbigay sa inyo ng anak mong si Jun ng pera kada buwan." sabi iyon nang isang matandang lalaki na may suot na salamin sa mata kay Mama. Nakayuko lang siya, pero maririnig pa rin ang mahina niyang pagtangis.

Pagkatapos namin sa sementeryo ay dinala nga kami dito sa isang malaking mansiyon na pagmamay-ari daw ng tatay ko. Noon, akala ko kakilala lang ni mama ang pumupunta sa dorm namin kada buwan, pero tatay ko na pala ‘yun. Sa kotse niya lang kasi sila ni Mama nag-uusap at mula doon ay titignan niya lang ako at ngingitian.

I was distracted ng dumapo ang mata ko sa batang kanina pa nakatingin sa akin. Nasa kabila siyang upuan at sa tantiya ko ay isang taon lang ang agwat namin. Binigyan ko siya ng isang ngiti, kaya bahagya itong nagulat at sumiksik sa katabi niya. I even saw his ears became red all of a sudden.

"Jun behave." ani ng katabi niya na pagkarinig ko kanina ay kaklase ng half brother ko na si Shainon. Pareho silang nag-aaral ng law at gagraduate na ngayong taon. Ngayon ko lang din nakilala ang kuya ko, pero pakiramdam ko ay mabait siya. Bago pa nga kami umalis ay marahan niya akong hinawakan sa ulo at nginitian. My half brother is handsome I must say.

That same month my mother also died. Hindi niya kinaya ang pagkamatay ng tatay ko, kung kaya ikinamatay niya ang depresyon. After that, Shainon took me in sa Akagi's mansion.

Dikit na dikit siya sa akin at lagi pa niyang gusto na katabi ako matulog. Akala ko malambing lang talaga ang kuya ko sa akin na kahit ang paghalik halik niya sa akin noon ay hindi ko kinakitaan ng malisya. Pero…

"Kapatid mo pa rin siya Shainon!" dinig na dinig ko ang sigaw ng kaibigan ni kuya na si Yujin Miyamoto. Nagmumula iyon sa kwarto niya.

"P-pero Yujin I-" hindi ko narinig ang kung ano ang sinabi ni kuya dahil may humila sa akin paalis doon. It was Jun Miyamoto, ‘yung kapatid ni Yujin Miyamoto.

"Hindi ka dapat nakikinig sa usapan ng iba Sai. Bad ‘yan eh." pangaral niya, nakanguso pa ang labi. Jun is really cute kaya ‘di ko maiwasang mapangiti lalo na pag naiinis siya.

Dahil lagi silang naandito sa mansion ng kuya niya, me and Jun became close. Si Yujin na kasi ang naging personal lawyer ng Akagi family, dahil si kuya naging CEO ng company. ‘Di ko lang alam kung bakit inis na inis sa akin ang abogadong ‘yun na ayaw pa niyang makitang magkasama kami ni Jun. Lagi niya kaming pinaghihiwalay.

But I came to understand ng minsan ay makita ko sila ni Kuya. Naghahalikan sa opisina niya sa mansion. Hindi nila alam na nakita ko ‘yun. I thought that time that it was gross kung kaya sa takot na magaya sa kanila, I became a cassanova. Bakit nga ba natakot ako na magaya sa kanila? I dunno. I just have this chill feeling.

"Sai!" I was taken aback ng makita si Jun sa labas ng dorm ko. Kakagaling ko lang paaralan noon. I was already in my first year in highschool at naki-usap ako kay kuya na gusto kong tumira na mag-isa. Sa una ayaw na ayaw niya, pero sa huli napilit ko pa rin siya.

"Who is that kid?" ani ng kasama kong babae na nakalingkis sa braso ko. I was suppose to take her in my room and do things with her, pero ‘di ko akalaing malalaman ni Jun kung saan ang dorm ko. Sinabi ba ni kuya? Tsk.

Jun is really attached to me. That's what I know.

Nakita ko ang pagkawala ng maganda niyang ngiti sa mukha at nagbalik balik ng tingin sa amin ng babae. Hindi ko alam kung bakit natakot ako bigla. Naialis ko ang pagkakahawak ng babae sa akin dahil doon.

"Nawala yata ako sa mood. Let's cancel our thing tonight." ani ko sa babae na ikinagalit niya, pero umalis din naman paglaon.

Lumapit ako sa pinto ng dorm at binuksan ‘yun, sumunod naman si Jun na noo'y busangot ang mukha. Pabagsak akong naupo sa sofa at tumayo naman siya sa harapan ko.

"Sino ‘yun?" ani niya na may kunot na kunot na noo. Jun also got taller a bit. Well, he will enter highschool too - next year.

"None of your business Jun. At isa pa, bakit ka nandito? Hahanapin ka na naman ng kuya mo. Diba nga ayaw noon na dikit nang dikit ka sa’kin?" nakita ko siyang natigilan at bumakas ang lungkot sa kaniyang mukha. Nahabag naman ako kung kaya't hinila ko siya at pinuwesto sa pagitan ng mga hita ko. I don't know why my heart is beating loudly that time and seeing Jun up close made my body hot all of a sudden.

"Ayaw mo rin ba na dikit nang dikit ako sa’yo kaya ayaw mo rin na naandito ako?" he said ng may nagtatampong boses. He looked at me with eyes full of sadness at ‘di ko alam kung bakit nainis ako bigla sa sarili ko.

Shit this kid is so…

Hindi ko alam kung ano ang nagtulak sa akin para halikan si Jun noon. His smooth lips taste so sweet na para bang iyon ang pinakamasarap na halik na natikman ko sa lahat. Nawala ako sa sarili ko. Without breaking the kiss inihiga ko siya sa sofa. Buo na ang loob ko na angkinin siya noong gabing ‘yun, pero bigla ko na lang natagpuan pagkatapos ang sarili ko sa sahig at nagdurugo ang labi galing sa isang suntok. Umikot din yata ang paningin ko.

"Kuya!" iniharang ni Jun ang sarili sa kuya niya na noo'y nanggagalaiting nakatingin sa akin. Pinunasan ko ang gilid ng labi ko at nginisihan siya.

"Tarantado! Hindi ka na ba nakuntento sa babae at pati kapatid ko titirahin mo?!" sigaw niya sa mukha ko. Si Jun naman ay paulit ulit na dinedepensahan ako, pero tila hindi siya naririnig ng kuya niya.

"Eh ikaw? Wala ka na bang makitang babae at kuya ko na lang ang tinitira mo?" nakangisi pero may bahid ng inis kong ani. Natigilan naman siya sa sinabi ko. Bullseye.

Tinignan niya na lang ako ng masama at hinila na si Jun para lumabas. Hinagis niya na lang sa akin ang sobre na alam kong pera ang laman, padala ni kuya. Kada buwan siya ang inuutusan ni kuya na mag abot noon sa akin dahil sa sobrang busy ito.

"Let's go Jun. Sinasabi ko naman sa’yo na wag kang didikit diyan! Tch."

"T-teka lang kuya! S-sai bakit mo ginawa ‘yun?" Jun asked with a flushed face. Lihis sa nararamdaman ko ay iba ang sinagot ko kay Jun. I completely crushed him that time.

"To play with you ofcourse." I smirked. With a crying face sumama siya sa kuya niya.

‘Yun na ang huling beses na nakita ko si Jun. Hindi na siya nagagawi ulit sa labas ng dorm ko, nakatayo at ngingitian ako kapag nakita ako.

Maybe I am really the bastard one right?