“รับไว้ก็แล้วกัน” พราวฟ้าว่าไม่เต็มเสียงมากนัก เธอเขินอายที่อยากได้มันมาก ๆ แต่ก็ไม่อยากเสียฟอร์ม หญิงสาวเคยเห็นพิชญาสะพายกระเป๋ายี่ห้อนี้ ไม่ง่ายเลยที่เธอจะมีแบบที่พี่สาวต่างแม่มี
“ดีใจจัง” ชายหนุ่มใจเต้นตึกตักเลยก็ว่าได้ เขายื่นมือไปเปิดประตูให้เธอขึ้นรถ “ผมไปส่งครับ”
“ก็ดั้ย” ตอบอย่างไม่ใส่ใจนัก แต่ก็เดินถือถุงแชนแนลไปขึ้นรถคันหรูของเขา พอขึ้นมาเธอก็รีบเปิดถุงกระดาษดูด้วยความตื่นเต้น กลิ่นของกระเป๋าหรูลอยเตะจมูกของเธอ
“โหย~ มันเป็นอย่างนี้เองเหรอ” เธอลูบมือเบา ๆ ด้วยความตื่นเต้น
“ชอบไหม”
“ชะชอบสิ สองใบเลยเหรอ” ว่าแล้วก็รีบเปิดอีกถุงหนึ่งดู ดวงตาคู่สวยเป็นประกายด้วยความดีใจ “สวยมากเลย”
“หึ ผมเลือกให้เองเลยนะ” เขาว่าอย่างภาคภูมิ หัวใจเต้นตึกตักระหว่างพูด “ดีใจที่คุณชอบครับ”
“แหนะ คุณเอาของมาล่อฉันแล้วคิดว่าฉันจะให้อภัยเหรอ” เธอย่นจมูกใส่คนเจ้าเล่ห์
“เปล่านะ ผมรู้ครับ รู้ว่า
