สองสัปดาห์แล้วหลังจากที่แก้วกานดาไปเยี่ยมชลธีและโดนเขาขังไว้ในห้องเพื่อไม่ให้ออกไปไหน
เธอได้แต่วีดีโอคอลหาลูกชายเพื่อพูดคุยกับเขาให้หายคิดถึง เธอมีเวลาทั้งวันแต่ว่าคุยได้แค่สามสิบนาทีเท่านั้น เพราะกลัวกาญจนาสงสัยว่างานยุ่งแต่ทำไมคุยโทรศัพท์นานๆ ได้
แก้วกานดาใช้เวลาว่างในการดูโทรทัศน์และทำงานบ้านไปเรื่อยๆ อย่างน่าเบื่อ พอถึงวันที่ธารามาค้างก็ต้องรับมือกับอารมณ์ผีเข้าผีออกของเขาที่เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายจนเธอตามไม่ทัน
เหมือนอย่างวันนี้ที่เขาไม่รู้ว่าอารมณ์ดีมาจากไหน โทรบอกเธอว่าไม่ต้องทำอาหารเขาจะซื้อเข้ามาให้ แล้วพอกลับมาถึงเขายังไม่ทันจะอาบน้ำหรือว่าทานอาหารก็มากอดและหอมเธอไม่หยุดแล้วก็ทำเหมือนจะกลืนกินเธอแทนอาหารที่เขาซื้อเข้ามา
“ทานอาหารก่อนเถอะค่ะธาร แก้วหิวแล้ว” เธอพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนหวาน แทนตัวเองด้วยชื่อเล่นเหมือนอย่างแต่ก่อน เธอรู้ว่าถ้าทำให้เขาพอใจเธอก็จะได้รับการกระทำที่อ่
