หลายวันต่อมา ในวันศุกร์ที่เป็นวันสุดท้ายในการเรียนของสัปดาห์นั้น แก้วกานดาไปรับชลธีที่โรงเรียนตามปกติ แล้วก็ตกใจเมื่อเห็นว่าเขามีเลือดเปื้อนที่ผ้ากันเปื้อนขณะที่เดินมาหาเธอพร้อมกับครูที่ดูแล
เธอคิดกังวลว่าโรคที่ชลธีเป็นอาจจะยังไม่หาย แล้วกลัวว่าชลธีจะต้องทรมานจากการรักษาอีกครั้ง
“ไอซ์เป็นอะไรคะครู เลือดกำเดาไหลอีกแล้วหรือคะ” แก้วกานดาถามอย่างร้อนใจ
“ค่ะเลือดกำเดา แต่ไม่ใช่ของน้องไอซ์นะคะ เป็นของน้องนะโม” เธอบอกแก้วกานดา
“เกิดอะไรขึ้นคะ” เธอถามด้วยความร้อนใจ
“น้องไอซ์บอกว่าเขามีพ่อ แต่น้องนะโมบอกว่าน้องไอซ์โกหก น้องไอซ์ไม่พอใจเลยผลักน้องนะโม แล้วน้องนะโมก็เลือดกำเดาไหล แต่น้องไอซ์ก็ยังไม่หยุดตามเข้าไปตีซ้ำค่ะ แม่ของน้องนะโมกำลังจะมา ยังไงรบกวนอยู่ปรึกษาด้วยกันก่อนนะคะว่าเราจะช่วยกันแก้ไขปัญหานี้ยังไงดี” เธอบอกแก้วกานดาแล้วยิ้มแห้งๆ เพราะไม่รู้ว่าจะบอกยังไงว่าแม่ของอีกฝ่ายไม่ยอมและจะเอา
