น้ำเสียงที่เอ่ยเรียกห้วนๆ ขององครักษ์มาริสส์ ปลุกให้อาคิราตื่นจากภวังค์ความคิด หญิงสาวลืมตามองคนที่ยืนตีสีหน้าบึ้งตึงอยู่ตรงหน้าเธอ ก่อนจะเอ่ยถามอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
“ให้ฉันไปพบเดี๋ยวนี้หรือคะ”
“ใช่! เดี๋ยวนี้!”
องครักษ์มาริสส์ยังคงตอบด้วยน้ำเสียงห้วนๆ เช่นเคย จากนั้นก็เดินหนี เพราะไม่ต้องการเห็นหน้าอาคิรา และไม่อยากตอบคำถามไปมากกว่านี้
อาคิราถอนหายใจยาวกับท่าทีขององครักษ์มาริสส์ ซึ่งแสดงออกให้เห็นอยู่ตลอดเวลาว่าไม่ชอบเธอเป็นอย่างมาก แน่นอนว่าเขาคงเกลียดเธอตั้งแต่วันแรกที่เธอตบพระพักตร์ของชีคอัลมัสแล้ว
หญิงสาวปลดเข็มขัดที่นั่ง จากนั้นก็เดินลากเท้าราวกับหนักอึ้งเต็มประดาอย่างช้าๆ ตรงไปยังห้องนอนสุดหรูหราภายในเครื่องบินลำนี้
ก๊อก...ก๊อก...
อาคิราเคาะประตูห้องเบาๆ เพื่อให้ชีคอัลมัสรับรู้การมาถึงของเธอ แต่เมื่อไม่มีสุรเสียงอนุญาตให้เข้าไปในห้อง จึงเปิดประตูแง้มออกเพียงเล็กน้อ
