My Great Quest with a Ghost

Chapter 5

Ang Simula nang Pag paparamdam

.

Christian's Point of View

"Alam nyo naman siguro kung bakit kayo nanditong tatlo?" Nanggagalaiting wika ni sir Soriano sa amin habang naglalakad sa aming harapan. Tahimik lang aming nakayoko at hinihintay ang susunkd niyang sasabihin. " Inirereklamo kayo ng Cheer leading squad nang pangbubuso at pag pasok sa locker room nila." Nilingon ang aming guro ng tumigil ito sa amjng harapan.

"Now tell me, totoo ba ang pinaparatang sa inyo?" Tanong nya sa aming habang nililingin kaming tatlo. Bumuntong hininga ako at tumingin sa kanyang mga mata.

"Ang totoo po nun Sir Soriano, nandoon po talaga kami para mag investiga ukol sa mga nawawalang panloob ng mga babae doon." Tuloy-tuloy kong wika habang hindu inaalis ang tingin sa kanya.

"Sa tingin mo maniniwala ako sa baluktot mong dahilan?" Lahat kami ay nagulat ng  hambasin niya ang lamesa sa aming harapan. " Hindi nyo na ako mapapaandaran ng mga  ganiyang dahilan nyo, dahil narinig ko na ang ganyan," Muli ko siyang nilingon, ang ibig-sabihin ay mah ibang lalaki ma ang pumasok sa locker room ng mga babae. " But it turns out na siya pala ang nangunguha nga mga panty ng mga babae, para kolektahin at ibenta sa internet." So..  wala pala talagang multo sa locker?

"Eh di wala po talagang multo?" Wika ni JM. Bigla namang lumingo ng masama si Sir Soriano sa amin at hinampas ng malakas lamesa sa unahan namin. Lahat kami ay naguldt dahil sa kanyang pag hampas.

"Tigil-tigilan niyo ako sa kalokohan niyo ah, walang multo, hindi totoo ang multo." Bulyaw niya samin na halos lumabas na ang ugat sa kanyang ulo.

"Totoo po ang multo." Wala sa sarili kong wika at nilingon siya ng walang emosyon. Lalo lang siyang nainis dahil sa sinabi ko.

"I never thought na ikaw pa ang mag sasabi ng ganyan Christian," Halos mamula na ang kanyang mukha at psrang bulkang sasabog na sa galit.

"Totoo--"

"Christian Chua, this is the last na makikita kita dito sa opisina ko," Nanggagalaiting wika ni sir Soriano. "At pati na din kayong dalawa, I don't want to suspen you all dahil isa kayo sa mga ipinag mamalaking estudyante ng eskwelahan natin kaya naman ang parusang ibibigay ko sa inyo ay ang paglilinis ng mga locker room total naman mahilig kayong pumasok doon ng walang pahintulot, at pag kayong tatlo tinakasan niyo ang gawain niyo malilintikan kayo sakin." Tinuro niya kami isa-isa gamit ang pamaypay na hawak niya. Napatango na lamang kaming tatlo ng wala sa oras dahil baka kung ano ang gawin samin ni Sir Soriano.

" Makakalabas na kayo ng opisina ko." Dali-dali kaming lumabas ng opisina niya at tumungo sa canteen. Pare-pareho kaming nagutom dahil sa nangyari. Mamayang uwian pa naman ang pag lilinis namin ng nga locker room aftee ng clubs hours.

"Grabe isang buwan din tayong mag lilinis ng mga locker room," Roldan place his tray on the table and sit down on the chair. " Mahirap pa namang linisan ang mga locker room lalo na ng basketball team." Sumubo ng pag-kain si Roldan at nginuya ito. Nag simula na din kaming kumain ni JM ng mga inoder naming mga pag-kain. May kanya-kanyang kwenro ang mga locker room ng nga clubs dito samin. Tulad na lang na sa basketball team, dahil may kayabangan hindi sila marunong mag ayos man lang ng gamit nila kaya pag may nawawala ay isisisi sa nga taga-linis ng locker room nila, kaya naman walsng taga-linis ang nakakatagal sa kanila.

"Basta hindi ko lilinis ang locker room nila." Wika ni Roldan at muling sumubo ng pagkain.

Nagkwentuhan kamo ng kung anu-ano hanggang sa matapos kami sa pag-kain namin. Wala gaanong nangyari bago mag uwian. Our teacher just discuss our lesson and give us a short quiz na nasagutan naman naming tatlo ng tama. As sir Soriano's said, isa kami sa nga top student ng eskwelahan namin.

Agad kaming tumungo sa locker room ng mga scholar student na mga walang club, their locker was clean and neat kaya mabilis lang kaming matatapos dito.

"Konting walis lang dito tapos pwede na tayong lumipat sa kabila." Sinimulan kong walisan ang sahid mula sa pinaka likod ng mga locker at agad na dinakot ito ng dustpan.

"JM patapon naman nitong kalikabok sa---" Bigla akong nanlamig ng hindi ko mamataan si JM o si Roldan.

Saan sila nag-punta?

"JM? Roldan?" Nilibot ko ang buong locker room pero hindi ko sila makita. Muli kong nilibot ang buong locker room para hanapin sila. Isang naliot na kwarto lang ang locker room na 'to pero bakit parang ang laki ng iniikutan ko?

" Wag nga kayong mag biro ng ganya! " Malakas akong sumigaw na umalingawngaw sa buong kwarto. " Hindi kayo nakakatuwa." Hinanap ko na lamang ang pintuan palabas para ako nanlang ang magtatapon ng mga nawalis kong alikabok.

I started to seacrh for the door pero hindi ko ito mahanap. Sa tuwing liliko ako sa pagitan ng mga locker ay wala akong makitang pintuan. Meron lamang 5 hanay ng mga locker dito. Lahat ng iyon ay nadaanan ko na pero hindi ko pa din makita ang pintuan.

Ano ba talagang nangyayari dito?

Dala ang walis tambo at dustpan ay halos takbuhin ko na ang buong kwarto para hanapin ang pinto.

Napaupo na lang ako dahil sa pagod na aking naramdaman. Ano ba talagang nangyayari sakin? Bakit hindi ko mahanap ang pinto?

Napalingon ako sa aking kamay ng bahagya itong umilaw.

Jehnny?

"May kinalaman ka ba dito?" Tanong ko sa aking marka sa kamay at itinaas ito sa ere. Sandali ko pa itong tinitigan at muli itong umilaw. Napatigil ako dahil sa aking pag kamangha. Habang tumatagal ay lumalakas ang ilaw ng aking marka sa kamay hanggang sa nagiging nakakasilaw na siyang liwanag. Napapikit ako dahil sa silaw na binigay nito sa aking mga mata.  Ilang sandali lang din ay humupa ang liwanag. Napalingon ako sa aking paligid at nakita ko sila Jm at Roldan na nag lalakad patungon sakin.

"Anong ginagawa mo diyan Lot?" Hindi agad ako nakasagot dahil sa bilis ng pangyayari. Ano ba talaga nangyari kanina?  Inabot nilang dalawa ang mga kamay nila para tulungan akong tumango mula sa aking pag kakaupo.

"Okay ka lang ba?" May halong pag-aalala nilang tanong. Napatingin na lamang ako sa kawalan sandali dahil hindi pa din nag poproseso sa aking utak ang nangyari.

"O-oo , okay lang ako, medyo nahilo lang ako kaya umupo muna ako." Wika ko at kiniha ang dustpan at walis saka nag simulang tumungo sa labas para itapon sa basurahan ang alikabok. "Saan ba kayo galing? Kanina ko pa kayo hinahanap." Nilingon ko sila at pareho silang tumingi sa isa't-isa at muling lumingon sa akin.

"Hindi ba nag paalam kami na mag babanyo? Tumango ka pa nga eh." Nagtatakang wika ni JM. Nag paalam? Pero wala akong maalalang nag paalam sila sakin.

"A-ah ga-ganon ba? Nakalimutan ko siguro na nag paalam kayo sakin nahilo kasi ako kanina eh." Palusot ko na agad naman nilang kinagat. Tinaktak ko ang dustpan dala ko sa basurahan para itapon ang alikabok.

"Kulang ka lang sa inom lot. Baka nakukulangan ka na." Pabirong wika ni Roldan at saka ako inakbayan.

"Oo nga, Hindi ko na alam kung kaylan ang huling inom natin." Masayang gatong ni JM at kinuha ang mga gamit panlinis niya.

"Siguro nga," I said akwardly. Hindi kami lasinggerro, bihira lang kamjng uminom, pampawala stress lang kung baga. School days are very stressful kaya paminsan-minsan ay gumigimik. kaming tatlo..

Roldan's brother had a bar near by kung saan pwede kaming uminom ng libre. Hindi naman ikinalulugi ng bar nila yun dahil marami lagi silang mayayamang costumer ang pumupunta doon para gumastos sa mga mamahalin nilang alak.

Tinapos na namin ang unang araw namin sa pag lilinis ng mga locker room at agad na tumungo sa bar ni Roldan.

As soon as we step inside the bar a load music came up to us. Everybody was dancing on a wild music. Others are kissing wildly at corner or in the couch. Some are having s*x at every corner of the bar without knowing na may nakakkita sa kanila but i guess they don't care about it.

"Lot dito tayo!" Sigaw ni JM na tuwa-tuwang nakaupo isa sa nga stool ng bar counter. Nag simula na kaming uminom ng mga inihahandang alak ng kuya ni Roldan. We started from a light drink hanggang ipasubok samin ang bago nilang ibinibintang alak.

Unti-unti kaming nalasing dahil sa dami ng ininom namin. Unti-unti din akong nahihilo at parang naghuhulucinate na ako. May mga kakaiba na akong nakikita. I saw a little girl crying on the corner. Nakaupo lang siya sa isang sulok at umiiyak. She's wearing a dirty white clothes. How a little girl go here? Bawal pumasok ang mga bata tulad niya. I was about to approach the kid dahil baka madaganan siya ng mga taong nagsasayaw ng lasing. She look at me with a deep eyes. She had no tears to cry but blood. Napako ako sa aking kinakatayuan ng mabilis siyang lumapit sakin.

"Tulungan mo ko." She cried. Habang lumalapit siya ay lumalayo ako.

"Lu-lumayo ka sakin, hi-hindi kita kayang tulungan." Atras ako ng atras habang lumalapit siya may mga taong nababangga na ako ngunit para ako lang ang nakakakita sa kanya.  Sinubukan kung tumakbo palayo sa kanya ngunit parang hindi ako umaabante. Siguro dala na ito ng kalasingan ko.

" Paki-usap tulungan mo ko." She still walking towards me ,she was to fast and she can reach with a blink of an eye kahig tumakbo pa ako ng mabilis.

Kahit alam kong hindi ko siya basta-basta matatakasan ay tumakbo pa din ako palayo sa kanya. I can't hear the loud music anymore cause all I can hear is the voice of the little girl begging to help her but I can't hindi ko kaya, I was to scared to do that. Sa aking pagtakbo ay bigla akong nadapa at mabilis siyang nakalapit muli sakin. She was trying to reach me with her bloody hand while looking at me with her bloody eyes.

My mark begin to shine again at muling bumalag sakin ang liwanag nito. Unti-unting nanlabo ang aking paningin at bago ako tuluyang mawalan ng malay ay isang imahe ng maganda babae ang nakita ko. Lumingon ito sakin at ngumiti.

"Jehnny..."