ยมทูตสีเทา กับเจ้าสาวสีชมพู

Ep.12 : เพื่อนใหม่ ^^

“คุณคิว เท้าคางมองฉันทำไมคะ” ฉันถามคนที่เอาแต่มองฉันแล้วก็ยิ้ม บ้าหรือไงหนอ มองคนอื่นเขา แล้วยิ้มอยู่ได้

“วันนี้คุณน่ารักเป็นพิเศษ”

“ใส่ไข่ไหมคะ ช่างเถอะ ลืมมันไปมุขแปกแบบนี้”

“ฮ่ะ ๆ ตลกดีออก พิเศษเลยต้องใส่ไข่ใช่ไหม” คุณคิวหัวเราะออกมา มันทำให้ฉันแอบดีใจนะ แม้เป็นเรื่องเล็ก ๆ แต่เขาก็พยายามซัพพอร์ตความรู้สึก แถมวันนี้ยังต้องถ่าย Mv กับเขาอีก

“อะ พระเอก นางเอก ฟังผมนะครับ ผมจะบรีฟรายละเอียด อารมณ์เพลง คือพวกคุณสองคนรักกันมานาน หลาย ๆ ปี จะคิดว่าแต่งงานกันแล้วก็ได้ จนมันเกิดเป็นคำถามในวันครบรอบ 7 ปี ว่า ใครรักใครมากกว่า คนนี้ก็จะเถียงว่าฉันรักมากกว่า ฉันทำทุกอย่างให้คุณ ดูแลคุณตั้งแต่ตื่น ไปทำงานงานจนนอนหลับ ส่วนพระเอกก็จะสื่อว่า ตัวเองไปทำงานมีคนมาจีบมากมาย ไม่เคยนอกใจ ไม่เคยมองใคร เงินเดือนออกมาให้ผู้หญิงดูแลหมด ไม่เคยลืมเรื่องวันสำคัญเลย เถียงกันไปเถียงกันมา จนสรุปได้ว่า ทั้งคู่ก็ต่างรักกันเหมือนกัน แล้วก็จูบ 1 ครั้ง แบบรักกันเหลือเกิน ฉากจะเริ่มบนเตียง และจบบนเตียง” พี่ทีมงานมาบรีฟงานแล้วพาฉันมาที่เตียง ที่จะใช้ถ่าย มีช่างไฟ ตากล้อง คนตีสเลท ทีมงานเล็ก ๆ ไม่ได้เยอะมาก ยืนรออยู่หน้าเตียงเรียบร้อย

“ถอดชุดคลุมได้เลย ใส่เกาะอกกับขาสั้นแล้วใช่ไหม ขึ้นเตียงเลยครับ เราจะเริ่มที่เตียงนอน แล้วปิดผ้าเอาไว้จะเห็นแค่หัวไหล่ ผู้หญิงหันมามองแฟน ที่ยังไม่ตื่นแล้วเดินมาที่ปฏิทิน แล้วมอง อ้อ วันนี้วันครบรอบของเรา เพลงเริ่ม ในตอนที่เรากำลังทำอาหารเช้า ซีนแรกเอาแค่นี้ก่อน” พี่ผู้กำกับ เรียกให้ฉันมานอนบนเตียงโดยมีคุณคิวตามมาด้วย ทันทีที่ฉันถอดชุดคลุมออก ทุกสายตาก็มองมาที่ฉันเป็นตาเดียว เออ รู้ตัวว่าผมใหญ่เกินปกติ ใหญ่จนหมดความมั่นใจ แต่นี่ทุกคนจะเอาแต่มองนมฉันไม่ได้

“นอนลงเตียงเลยนะคะ” เสียงตะโกนบอกของฉัน ทุกคนถึงได้เริ่มงาน เพียงแค่นอนบนเตียงคุณคิวก็รีบเอาผ้ามาคลุมให้

“ไอ้พวกไร้มารยาท คลุมไว้ก่อนนะ” ดูแลดีจัง ฉันเองที่เสียความมั่นใจไปแล้ว ไม่รู้เก็บสีหน้าไว้ดีไหม

“นอนยังไง” คุณคิวหันไปถามผู้กำกับที่ตอนนี้ เหมือนจะเกรงใจคุณคิวมาก

“ตะแคงกอดกันก็ได้ครับ แล้วพอนาฬิกาปลุกดัง ผู้หญิงลุกก่อน แค่นั้นครับ” ซึ่งน้ำเสียง ทุกอย่างต่างกับคุยกับฉันอย่างสิ้นเชิง

แต่ทันทีที่เริ่มถ่ายลมหายใจของคุณคิวรดอยู่ที่ต้นคอของฉันอยู่ตลอด มันทำให้ฉันขนลุกไปทั้งตัวเลย ฉันคิดว่าฉันตั้งใจทำมันมาก ตั้งใจทำอย่างดี แต่ก็เจอแค่ตอนลุกไปหลายเทคเหมือนกัน เลยต้องโดนกอดอยู่แบบนี้หลายนาที ด้วยคำที่ว่า อารมณ์มันไม่ได้ นี่คือวันครบรอบ ฉันจะต้องรู้สึกรักกว่านี้ บอกฉันเข้าไม่ถึง ไม่ถึงอะไรวะ!!!! ก็รักแล้วไง แค่นี้ก็ปานจะแหกตูดดมละ แกล้งฉันเปล่าเนี่ย

“ออกไปให้หมดก่อน” เสียงตะโกนบอกแค่ครั้งเดียว ทุกคนก็ออกจากห้องที่ใช้ถ่ายทำไปจนหมด แบบไม่ต้องพูดซ้ำ เหลือเพียงแค่เราเท่านั้น

“ฉันคิดว่าฉันรักแล้ว”

“ไม่เคยมีแฟนเหรอ” คุณคิวถามออกมายิ้ม ๆ

“เคยมีค่ะ คบกันแค่ 7 วัน เลยไม่เข้าใจ ว่าคบกันนานเจ็ดปีต้องทำหน้ายังไง มันจะต้องรักหวานซึ้งแค่ไหน” ฉันคิดไปถึงคนที่แอบมานอนกับ คนที่พูดเหมือนจะห่วง คนบ้ากามที่พยายามจะถึงเนื้อถึงตัว จนบางครั้งมันกลายเป็นความสับสน

“โกหกแน่ๆ แบบคุณมิ้นท์เนี่ยไม่เคยมีแฟน??”

“เมื่อก่อนพ่อหวงมากค่ะ ตอนนี้พ่อเสียแล้ว เลยได้มีแฟน คบกันได้ ไม่นาน แม่บอกว่าคบกับคนนี้ฉันจะตาย ฉันก็เลยเลิก แม่ฉันเป็นหมอดูนะค่ะ ก็เลยไม่เคยได้คบใครนาน ๆ เลย” ฉันเผลอเล่าเรื่องในใจออกไปแบบไม่รู้ตัว เหมือนกับโดนเขาหลอกถาม ว่าจะรู้ตัวอีกทีพูดออกไปจนหมดแล้ว

“คุณทำให้ผมอยากดูแลคุณขึ้นไปอีก งั้นฟังผมนะ อินเนอร์มันไม่ได้ เอ้าท์เตอร์ก็ต้องได้” ในขณะที่ตั้งในใจฟัง คุณคิวก็ก้มลงมาจูบฉันเลย ไอ้การนอนคุยกันบนเตียง มันไม่ควรเกิดขึ้น เดี๋ยวพอฉันจะสะบัดหน้าออก เขากลับล็อกหน้าฉันเอาไว้ เดี๋ยวแบบนี้ ลิ้นที่สอดเข้ามาในปากควานไปทั่วแบบนี้มัน ฉันพยายามสะบัดหน้าออกจนหลุด

“คุณทำแบบนี้ทำไม” ฉันมองเขาแบบผิดหวัง ผิดหวังมาก ๆ เลย

“ไม่เข้าใจความรู้สึกนี้จริง ๆ ด้วย ที่บอกไม่เคยมีแฟนคงเป็นเรื่องจริง งั้นเอาใหม่” คนที่พูดมองฉันด้วยแววตาหวานซึ้งแล้วจุ๊บลงมาเบา ๆ ที่ริมฝีปาก ครั้งมันกลับทำเอาหัวใจของฉันเต้นเป็นกลองเลย บ้าไปแล้ว

เพียงแค่แววตาของฉันสั่นไหว ปากก็ประกบลงมาอีกครั้ง แต่ครั้งความสับสนในใจ มันกลายเป็นอยู่นิ่ง ๆ ไม่เข้าใจ แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ ความรู้สึกมันเหมือนกับจูบกับคุณวิน มันไม่ได้รู้สึกขนาดนั้นเพราะถูกบังคับ จูบเพราะต้องจูบ แต่ทำไมหัวใจมันเต้นแรงจัง

“หัวใจของคุณเต้นแรงจนผมได้ยินเลย ยิ่งคุณไร้เดียงสาแค่ไหน ผมก็ยิ่งชอบคุณเข้าไปอีก ต่อจากนี้ไปผมจะเป็นคนปกป้องคุณเอง ไม่ว่าจากเรื่องอะไร คบกับผมไหมมิ้นท์” คำถามของคุณคิวดึงฉันให้ออกมาจากภวังค์

“ขอคิดดูก่อนได้ไหม ฉันกำลังงง ๆ เอาถ่าย Mv นี้ก่อนเนอะ”

“ตาแบบนี้แหละ ต้องใช้ตาแบบนี้เลย ถ่ายต่อเลย มองผมแบบนี้งานฉลุยแน่”

แล้วมันเป็นจริงอย่างที่คุณคิวว่า เพราะหลังจากนั้นมา งานก็ถ่ายฉลุยจบไวมาก จนฉันรู้สึกว่า งานถ่าย Mv ก็ไม่ยากอย่างที่คิด แถมคุณคิวสุภาพบุรุษมาก ดูแลฉันจริง ๆ จนงานเสร็จมีไปทานข้าวกันเล็ก ๆ ในกอง เป็นบรรยากาศที่สนุกดี แล้วก็จบที่คุณคิวมาส่งฉันที่รถ ที่ตอนนี้ปิงปองหายไป??

“ปิงปองไปไหน?? ตอนไปทานอาหารก็ไปด้วยกัน แค่แยกรถกันกลับ แล้วนี่ปิงปองไปไหนนะ” มึงไม่อยู่ กูจะชิ่งยังไง ฉันมองหน้าคุณคิวที่ตอนนี้คิ้วขมวดไม่ต่างกัน

“ให้ผมไปส่งก่อนไหม แค่ข้างล่างคอนโด”

นั่นไม่ใช่ประเด็น ประเด็นคือคนที่อยู่กับฉันตลอดหายไป มันไม่ปกติแล้ว ฉันกดโทรศัพท์โทรหาเพื่อน แต่ทำยังไงมันก็ไม่รับ แกไปอยู่ไหนปิงปอง แกไม่มา ฉันจะกลับบ้านไปได้ยังไง รีบมานะ ฉันห่วงแกนะ แกอยู่ไหน

ก่อนหน้านี้

ปิงปอง Say ::

ผมนั่งรถมาพร้อมกับคุณจิมมี่ โดยมีเขาเป็นคนขับ เราขับรถออกมาก่อน แต่ปลายทางของเราทำไมมันถึงได้ไม่คุ้น นี่ไม่ใช่ทางที่จะไปกองถ่ายนี่ จะพาผมไปไหน แย่แล้วสิ นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย หรือไอ้คุณคิวจะทำอะไรมิ้นท์ ถึงให้คนของตัวเองมาขับรถให้เรา

“ทำไมถึงมาตีสนิทคุณคิว” คำถามที่ดังขึ้นมาในความเงียบ ทำให้ผมสะอึกไปเลย นี่เราโดนจับได้แล้วเหรอ หรือยังไง !!!!

“ถ้าคุณจำได้ คุณคิวเข้ามาหาเพื่อนผมเอง” แย่แล้วสิ ไอ้จิมมี่นี่ขี้ระแวงจริง ๆ ด้วย

“ในฟิตเนส ที่จะไปแค่อาทิตย์ละวัน แล้วจู่ ๆ ก็มาบอกว่าคุณบีมมาตามตื้อ รู้ได้ยังไงว่าบีมกับคุณคิวรู้จักกัน บังเอิญ ก็จะบังเอิญเกินไปนะ” คุณจิมมี่หักพวงมาลัยรถเข้าข้างทางในที่เปลี่ยว ไร้ผู้คนใด ๆ

“คุณจะทำอะไรอะ!!!”

“เคล้นความจริงจากคุณไง คุณตอบผมมาดีกว่า ว่าตั้งใจให้เพื่อนมาเกาะคุณคิวใช่ไหม เพื่อหวังจะได้งาน ทางสบายของพวกผู้หญิงคือเกาะคนรวยสินะ” ประโยคที่โคตรจะดูแคลนกันแบบนี้ โคตรน่าโดนตีนเลย

“คนอย่างมิ้นท์ ไม่ทำแบบนั้นแน่ ถ้ามันเป็น แบบนั้น คงจะหยุดตั้งแต่คุณวินแล้ว คงจะยอมคบกันคุณวินไปแล้ว!!!” แย่แล้วสิ หลุดปากไปแล้ว ทำไงดีวะเนี่ย แย่แล้ว ทำยังไงดีคิดไม่ออกเลย เพราะยังไงก็ต้องห้ามรู้ว่าทั้งคู่เจอกันสินะ

“ยังติดต่อกับไอ้วินอยู่ไหม”

“ไม่ได้ติดต่อกันแล้ว เพราะมิ้นท์พยายามตีตัวออกห่างมาสักพักแล้ว คุณวินทำดีกว่าเจ้านายคุณเป็นร้อยเท่า ยัยมิ้นท์ยังไม่ใจอ่อน อย่าหวังว่าเจ้านายคุณจะทำให้เพื่อนผมใจอ่อน” แต่ผมยังพูดไม่ทันจบประโยคดี คุณจิมมี่ก็กระชากแขนผมเข้าไปใกล้

“ฉันจะทำทุกทางเพื่อชนะมัน อะไรที่มันทำไม่ได้ ฉันจะทำให้เจ้านายของฉันได้” จิมมี่กระซิบข้างหูผมก่อนจะ เอ่อออ เหี้ย!!! มันหอมซอกคอของผมทำไม

“คุณทำอะไร!!! คุณมันบ้าไปแล้ว ผมชอบผู้หญิง ไม่ได้ชอบแบบคุณ” ผมรีบเปิดประตูลงจากรถ โดยมีคุณจิมมี่วิ่งตามมาด้วย ผมเลยต้องถีบมันเข้าให้ เหี้ย เหี้ยไปใหญ่แล้ว กูโดนผู้ชายไล่ปล้ำเหรอวะเนี่ย มึงบ้าปะเนี่ย โอ้ยยยย ผมวิ่งไป กดโทรศัพท์โทรหาคุณตุณไปด้วย อย่างน้อยผมก็ต้องการรถที่จะกลับ

“คุณกำลังเข้าใจผิด”

เข้าใจผิดเหี้ยไร มึงยังวิ่งตามกูมาอยู่เลย อย่ามาหลอกกูเลย กูไม่โง่ซ้ำสองแน่ โอ้ยยย หรือมันตั้งใจจะฆ่าเราวะ เหี้ยไรก็ไม่รู้ตอนนี้ต้องเอาตัวเองให้รอดก่อน ผมเข้าใจคำว่าไอ้จิมมี่มันชอบแบบผมแล้ว มันชอบผู้ชายนี่เอง วิ่ง วิ่ง อย่าได้หยุดเชียว เคยเป็นแต่ผัวคนอื่น นี่จะให้เป็นเมียฝรั่งไม่เอานะ ผมวิ่งจนไปเจอรถมอเตอร์ไซค์ของใครคนหนึ่งขับมา เขาใส่หมวกกันน็อคเต็มใบมองไม่เห็น แต่ผมโบกก่อนเลย พอไอ้น้องมันจอด ผมก็กระโดดขึ้นรถ แล้วให้คนขับออกแบบด่วน ๆ ทำให้คนที่วิ่งตามผมมา ได้แต่มองตาม รถช่างมันก่อน เอาชีวิตรอดก่อน!!!!

เมื่อผมนั่งรถ จนจะออกหน้าซอย รถที่ผมนั่งก็มาจอดเทียบกับรถที่ผมคุ้นเคย รถที่มีคนที่ผมพยายามกดโทรหาจอดรออยู่ พวกนี้รู้ได้ยังไง ตามผมตลอดเหรอ

“นายน้อย ผมขอตัว ทีมผมตามคนอยู่” คนที่ขับมอเตอร์ไซค์ขอตัวจากไป ทิ้งให้ผมงงงวย คนของคุณวิน หรือนี่คือที่บอกพวกเราจะปลอดภัยแน่นอน

“ขึ้นรถสิ จะรอให้มันตามมาทันเหรอ” กระจกหน้ารถเลื่อนลงพร้อมกับเสียงจากคนข้างใน ที่บอกให้ผมขึ้นรถทันที

โหยยยยยยย โชคดีโคตร นึกว่าจะมีผัวซะแล้ว ผมหอบแฮก ๆ อยู่บนรถเก๋งที่เย็นเฉียบเหมือนอยู่ขั้วโลก คุณวินมีสีหน้าเครียดอย่างเห็นได้ชัด ในรถดูเงียบอึมครึมมาก

“ไม่เป็นไรนะ” คุณตุณเอ่ยพูดทำลายความเงียบ

“ครับ ดีนะ น้องที่ขับมอเตอร์ไซค์มาช่วยทันครับ ตอนนี้ผมหวงมิ้นท์มากกว่าครับ เราจะไปดูได้ไหม” ผมห่วงเพื่อนจริง เหมือนกับทิ้งเนื้อไว้กับเสือยังไงก็ไม่รู้

“ยังไม่ได้ มิ้นท์จะอันตรายมาก ถ้ามันรู้แผนของเรา ฉันจะส่งคนไปเฝ้าก็ไม่ได้ แม่งเอ้ยย!!!” ปึงงงงง คุณวินต่อยเข้าที่เบาะที่คุณตุณขับรถอยู่ อาการแบบนี้ผมไม่เคยเห็นมาก่อน จะรู้ไหม วันนี้มิ้นท์มันโดนจูบจนปากเปื่อย

“ผมโทรไปหามันดีกว่า ผมว่ามันน่าจะถึงห้องแล้ว ผมโทรอาจจะปลอดภัย เพราะผมโทรคงจะปกติเพราะยังไงผมก็เป็นผู้จัดการส่วนตัว”

“คุณโทรเลย ตอนนี้เค้ากำลังต่อสู้กับตัวเองสุด ๆ อยากไปด้วยตัวเอง แต่ไปไม่ได้ แล้วแบบนี้จะยังมาปากแข็งอีกว่าไม่สนใจเขาแล้ว ตัวเองนั่นแหละรู้สึกอยู่ แต่หลอกตัวเองอยู่ ปึง!!!!!” เบาะของคุณตุณโดนถีบอีกครั้ง ทำให้ผมรีบโทรศัพท์ไปหาเพื่อน แต่เธอกลับรับสายปกติ มันทำให้เราทุกคนในรถโล่งใจมาก แถมตอนนี้เธอยังถึงคอนโดแล้ว

แค่นี้ผมก็สบายใจแล้ว ผมเองหันไปมองดูอารมณ์คุณวิน ก่อนจะเล่าเรื่องที่ผมหลุดปากว่าคุณวินจีบไอ้มิ้นท์ไปด้วย

“แต่ผมบอกไปแล้วว่าไม่ได้เจอกันนานแล้ว”

“ไอ้จิมมี่มันเลยบอก จะทำทุกทางให้เจ้านายมันได้ไอ้มิ้นท์ เพื่อชนะคุณ แถมยังมาหอมคอผมด้วย โคตรโรคจิตเลย” ผมเผลอใส่อารมณ์เกินเหตุอีกแล้ว

“มันหอม เช็ดแค่นี้ก็สิ้นเรื่อง” คุณตุณที่ขับรถ เอามือมาถูที่คอของผม แค่ลบก็ออกเหรอ มันจะออกเหรอ ความรู้สึกขยะแขยงอะ

“แล้วเรื่องถ่าย Mv วันนี้ล่ะ”

“จูบจนปากเปื่อยไปเลยครับ เทคเป็นสิบ” คำตอบของผมทำให้ ปึงงงงง แรงถีบหนัก ๆ ถีบเข้าเบาะของคุณตุณอีกแล้ว สงสารคุณตุณ ที่สงสารกว่าคือรถ!!!!!

“ก็ซ้อมให้แล้วไง ทำไมถึงยังไม่โอเคอีก!!!! อยากจูบกับมันนักรึไง ทำไมไม่ทำเทคเดียวให้ผ่าน จิตใจยัยนี่จะควบสองเลยเหรอ!!!!” คุณวินท่าทางจะอาการหนักแฮะ เขาจะรู้ไหม ว่าไอ้มิ้นท์มันไม่เอาทั้งสองคนเลย มันทำเป็นงาน เฮ้อออออ

“กลิ้งกันอยู่บนเตียง จูบกันอยู่แบบนั้นแหละครับ” ผมขยี้ ปึงงงง!!!!

“ยังงง ยังไม่เลิกพูดอีก ผมโดนถีบจนสะเทือนไปถึงหัวแล้ว!!!!!” คนที่โดนถีบเบาะบอกให้ผมหยุดพูด เอ้าาาาา ก็อยากบอกให้รู้อ่าาาา

วันต่อมา

สายสนทนา

[ สวัสดีค่ะ พวกเราเรียกตัวเองว่าเงา เป็นองค์กรเล็ก ๆ ดูแลเรื่องสตรีที่ถูกสามีทำร้าย และคุณ!!! คือคนที่ถูกเลือก ]

“พวกแก๊งคอลเซ็นเตอร์สินะ แค่นี้นะคะ”

[ พวกเรา เป็นองค์กรใต้ดิน ที่ดูแลเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ คุณอยากจะพาลูกหนีใช่ไหมคะ พวกเรามีวิธีให้คุณ ถ้าพวกคุณต้องการ เพียงแค่ตอบว่าต้องการ ] เสียงสดใสยังคงพูดถึงสิ่งเหมือนอยู่ในใจของเธอ

“ช่วยได้จริงเหรอ”

[ แน่นอนค่ะ ในแบบที่ตำรวจก็จับไม่ได้ หาไม่เจอ และเอาผิดคุณไม่ได้ ถ้าต้องการ สามารถโทรกลับหาเราได้ที่เบอร์นี้ค่ะ ทางเราจะส่งคนไปติดประสานงานกับคุณให้เร็วที่สุด ขอแค่เพียงคุณต้องการ ]

“ขอคิดดูก่อนนะคะ”

จบสายสนทนา

ราตรีเกิดอาการช่างใจ อยากจะพาลูกออกไปจากบ้านหลังนี้ แต่ก็ไม่ไว้ใจเพื่อนใหม่ที่โทรเข้ามาหยิบยื่นโอกาสให้ แต่ตอนนี้เธอกับลูกแทบจะไม่มีโอกาศอยู่ด้วยกันเลย เพราะสามีของเธอกุมลูกแจ ตั้งแต่เช้ายันนอน ตอนนอนสามีของเธอกับลูกก็นอนด้วยกัน

“แม่ค้ากลับมาแล้วค่ะ มีอะไรกินบ้างคะแม่ รู้ไหม เพื่อนเห็นโทรศัพท์ของหนู อิจฉากันใหญ่เลย” หลังจากกลับมาจากโรงเรียน เด็กหญิงก็วิ่งเข้ามากอดคนเป็นแม่ แต่พ่อของเธอก็ไล่ไปอาบน้ำ จนเด็กน้อยต้องทำหน้ามุ่ย

“พี่ ฉันขอคุยอะไรด้วยหน่อย”

“เรื่องอะไรอีกล่ะ ฉันจะไปอาบน้ำให้ลูก”

“ไอ้แก้วมันโตแล้ว เป็นสาวแล้ว พี่ไม่ควรอาบน้ำให้มันแล้ว ปล่อยมันบ้างเถอะ!!!” ราตรีคว้าแขนของสามีเอาไว้ ทำให้ลูกสาวรีบวิ่งขึ้นไปบนบ้านทันที

“แก้ว หนูรอพ่อด้วย”

“กูบอกไม่ให้มึงไป!!! มึงจะเลิกทำตัวชีกอได้ไหม นั่นลูกมึงนะ!!!!”

“ก็เพราะว่าลูกกูไง!!! กูจะทำอะไรก็ได้ มึงไม่ต้องมาเสือก อีราตรี นอกจากขัดกูมึงไม่รู้จักทำตัวให้สมเป็นเมียเลย เพี้ยะ!!! อย่ามาเสือกเรื่องของกูอีก จำไว้” แรงตบ ตบเข้าที่หญิงสาว จนหัวไปกระแทกแจกัน ล้มลงไปนอนกับพื้น แต่คนเป็นสามีกลับไม่สนใจเดินตามลูกขึ้นไปบนบ้าน

หลายขั่วโมงผ่านไป

“แม่ แม่ขา ทำไมแม่มานอนที่พื้น พ่อตีแม่อีกแล้วเหรอ” เด็กน้องวิ่งมาหาคนเป็นแม่ที่นอนไร้สติอยู่ที่พื้น การเขย่าตัวของคนเป็นแม่เบา ๆ ทำให้ที่ไร้สติตื่นขึ้นมา

“หนูเป็นอะไรไหม พ่อทำอะไรหนูไหม” คนเป็นแม่ลูบตัวลูกสาวด้วยความเป็นห่วง

“ไม่ได้ทำค่ะ พ่อให้เล่นไส้กรอกแล้วก็หลับไป หนูไม่ชอบเลย หนูไม่ชอบเล่นไส้กรอกกับพ่อเลย แต่พ่อบอกว่าทำแล้วจะอารมณ์ดี หนูไม่ชอบจูบกับพ่อเลย แม่ หนูจะทำยังไงดี หนูไม่อยากกลัวคุณพ่อเลยค่ะ เพราะหนูรักคุณพ่อมาก คุณพ่อใจดีซื้อของให้หนูเยอะเลย” คนเป็นลูกสาวกอดคนเป็นแม่เอาไว้

“แม่จะพาหนูหนีออกไป สักวันมันจะต้องทำอะไรที่เกินเลยแน่ ๆ แก้วลูกแม่….”

“แก้ววว!!!! แก้วววว!!! หนูไปไหน!!! มาหาพ่อหน่อยลูก” เสียงเรียกจากชั้นบนทำให้คนเป็นแม่กอดลูกสาวเอาไว้แน่น ไม่ให้ลูกสาวไปหาคนที่เป็นพ่อตัวเอง

“แก้วอย่าไป!!!!”

“ถ้าหนูไม่ไป แม่จะโดนตี หนูไม่อยากให้แม่โดนตี พ่อบอกว่าถ้าหนูเป็นเด็กดี พ่อจะไม่ตีแม่” เด็กน้อยรีบวิ่งขึ้นไปหาพ่อของตัวเองที่ชั้นบนของบ้าน

มือของหญิงสาวที่หมดหนทาง กดโทรศัพท์โทรหาเพื่อนใหม่ ที่เธอเพิ่งจะรู้จัก

สายสนทนา

“ฉันอยากจะพาลูกหนีค่ะ”

[ ยินดีค้าาาา อย่าล็อกบ้าน ทางเราจะส่งคนไป ภายใน 5 ]

[ 4 ]

[ 3 ]

[ 2 ]

[ 1 ]

[ Bingo เกมการเอาคืน มันเริ่มต้นขึ้นแล้วค่ะ ]

ยังไม่ทันจะวางสาย คนจำนวน 2 คน ใส่ชุดดำ ปิดหน้าตาด้วยหมวกไอ้โม่ง ก็เดินเข้ามาในบ้าน ไม่มีการพูดจาใด ๆ มีเพียงกระดาษที่พิมพ์เป็นตัวหนังสือ

[ เราจะพาเด็กไปในที่ปลอดภัย มีคนดูแลให้อย่างดี

ให้เรื่องในบ้านหลังนี้ เป็นเรื่องของผู้ใหญ่ ]

“ พ่อขาไม่เอา พ่อหนูไม่อยากเล่นแล้ว พ่อขาาาาา ไม่…” เสียงของคนเป็นลูกสาว ทำให้เธอได้แต่กลั้นน้ำตาเอาไว้ เพียงแค่เธอพยักหน้า ชายสองคนก็เดินขึ้นไปบนบ้านของเธอทันที โดยมีเธอวิ่งตามขึ้นมาด้วย

เด็กหญิงที่โดนคนเป็นพ่อพยายามใช้กำลังเมื่อเห็นแม่ก็รีบวิ่งไปหาแม่ทันที โดยไม่ได้ตกใจผู้ชายใส่โม่งชุดดำแม้แต่น้อย มีแต่เสียงสะอึกสะอื้น แต่ชายชุดดำกลับใช้ผ้าเช็ดหน้าโปะจมูกของเด็กน้อยขนเธอหลับไป แล้วถอดโม่งออกทันที สองชายหนุ่มรูปงามที่ตอนนี้กำลังรับบทยมทูต มาเพื่อสะสางคดีความของผู้ชายที่ตอนนี้ตกใจจนหน้าเหวอไปแล้ว

“ลูกของคุณจะปลอดภัยผมสัญญา นี่เป็นแค่ยานอนหลับอ่อน ๆ ถึงที่หมายลูกคุณจะฟื้น จัดการไอ้แก่สารเลวนี่เสร็จ ผมจะพาคุณไปหาลูกทันที คุณอยากจะทำอะไรเป็นพิเศษไหม ผมรับรองเรื่องนี้คืนนี้จะรู้ เพียงแค่เรา ตำรวจจะสาวมาไม่ถึงคุณแน่นอน” ธาวินพยักหน้าให้ตุณพาร่างเด็กสาวที่ไม่รู้เรื่องไปที่รถตู้ เพื่อไปอยู่ในที่ปลอดภัย

“ไอ้ธาวิน มึงมาบ้านกูทำไม กูจะแจ้งตำรวจ!!!!” ยศพยายามจะไปหยิบโทรศัพท์ที่อยู่บนโต๊ะทำงาน ในชุดเสื้อกล้ามผ้าขนหนู แต่ยังไม่ทันก้าว ธาวินก็กระโจนเข้าใส่ แล้วดันหัวของคนจิตวิปริตเข้ากับกำแพง

“ปล่อยกู !!!! ราตรี แจ้งตำรวจเร็ว!!!”

“เลือกเอา จะกลับไปอยู่ในนรก หรือจะให้นรก เอาไอ้สัตว์นี่กลับไป” ธาวินส่งทางเลือกให้คนเป็นภรรยาที่ถูกกดขี่ข่มเหงมานับสิบปี