ยมทูตสีเทา กับเจ้าสาวสีชมพู

Ep. 2 พี่ได้ฉัน ไม่ใช่ฉันได้พี่

Minto Say ::

“ไปเริ่มจากการ ไปทำตัวให้ไม่เชยก่อน สภาพรับไม่ได้” คนที่มองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า มองฉันที่คิดว่าก็แต่งปกติไหม??

“ก็ปกติไม่ได้เชยสักหน่อย”

“แต่การแต่งตัวก็บอกได้ ว่าเธออยู่ในคลาสไหน ? ไม่จำเป็นต้องใส่แบรนด์เนมทั้งตัว แต่มันก็ต้องมีติดเอาไว้บ้าง อายุวัยเบญจเพส ก็ต้องแอ๊บเด็ก” คนพูด ก็พูดไป ไอ้ปิงปองก็ขำไป เออ ฉันไม่เด็กแล้วไงวะ

“คุณจะหางานให้ฉันได้ยังไง ฉันมีทัณฑ์บนอยู่ ไม่มีใครกล้าให้งานฉันหรอก”

“ไปทำอีท่าไหน เขาถึงโกรธแบบนี้” คุณวินถามฉัน แต่มีคนสาระแนตอบแทน

“ก็ยัยนี่ดันไปปฏิเสธบอกไม่ต้องการงานจากเจ้าของช่อง เพราะโดนเค้าจับก้นครับ หลังจากนั้น ใครก็ไม่กล้าป้อนงานเรา ไม่มีใครกล้าถามด้วยครับ ว่าเพราะอะไร” ปิงปองตอบให้เรียบร้อยยยย

สาระแน!!!!! ฉันมองคุณวินที่ไม่ได้สนใจเราด้วยซ้ำ เขาเดินไปหยิบกระดาษ 2 แผ่นมาให้ฉัน แผ่นแรกคือสัญญากู้ยืมเงิน สัญญาแผ่นที่สองคือสัญญาจ้างงาน แน่นอนว่าฉันนั้นเป็นหนี้ใบแรกเลี่ยงไม่ได้ที่ต้องเซ็น เมื่ออ่านก็ต้องตกใจ ไม่ว่าฉันจะทำผิดกฏข้อไหน ก็มีแต่แล้วแต่ผู้เป็นเจ้าหนี้จะเห็นสมควร สัญญาบ้าบออะไรเนี่ย

“เซ็นสิ”

“แล้วแต่คนเป็นเจ้าหนี้จะเห็นสมควรคืออะไรคะ???”

“ขายตัวในอาบ อบ นวดบ้านฉัน หรือไม่ ก็ตาย ตัวเลือกมีไม่เยอะ แต่ฉันเขียนเผื่อว่าจะเอาเธอไปทรมานอย่างอื่น แต่ถ้าไม่ผิดสัญญา มันก็ไม่มีอะไรใช่ไหมล่ะ หรือเธอตั้งใจจะเบี้ยวหนี้ฉัน นั่นก็อีกเรื่อง เซ็นสิ ถ้าไม่เซ็น ก็เอาเงินสองล้านห้ามาคืนภายใน 7 วัน” คุณวินไม่มีอ่อนข้อให้เลย ฉันหนีเสือปะจรเข้โดยแท้ ฉันต้องเซ็นสัญญากู้ยืมเงินอย่างเลี่ยงไม่ได้ ก่อนจะสลับกลับมาอ่านใบที่สอง ที่ไม่ต่างจากใบแรกเลย

1.ผู้ถูกจ้างจะต้องทำงานตามที่ผู้ว่าจ้างสั่ง โดยเนื้อหางานคือการทำงานโฆษณา ถ่ายละคร ถ่ายมิวสิควีดีโอ เป็นพรีเซนเตอร์ในแบรนด์ต่าง ๆ โดยที่ผู้ว่าจ้างไม่สามารถเลือกงานได้

2.ผู้ถูกจ้างจะแบ่งรายได้หลังหักค่าใช้จ่ายให้ผู้จ้าง 30% เป็นค่าดำเนินงาน

3.ผู้ถูกจ้าง ไม่อาจจะยกเลิกงานเสริม ที่ผู้จ้างสั่งให้ไปทำได้ ไม่ว่าจะติดธุระส่วนตัว หรือ ธุระส่วนรวม ก็ต้องไปทำ

4.ผู้ถูกจ้างต้องชดใช้หนี้ จำนวนเงิน 2,500,000 บาทถ้วน โดยการแบ่งจ่ายทุกเดือน เดือนละ 200,000 บาทถ้วน ถ้าเดือนไหนจ่ายช้า ยินดีให้คิดดอกเบี้ย วันละ 5%

“เดือนละ 2 แสนไม่หน้าเลือดไปหน่อยหรือคะ ตอนนี้ยังไม่มีงานเลย” แกลบคือสิ่งเดียวที่กินได้ตอนนี้ค่ะ

“คิดว่าฉันอยากเห็นหน้าเธอนาน ๆ หรือไง 2 แสน ฉันต้องเจอหน้าเธอ 13 เดือน แค่นี้ก็นานแล้ว ถ้าเดือนไหนจ่ายไม่ตรง ดอกเบี้ยก็จะคิด แต่ถ้าจ่ายตรง ก็ผ่อนศูนย์เปอร์เซ็นต์ 13 เดือน เธอไม่เสียอะไร ฉันตั้งเอาไว้เผื่อเธอเบี้ยว”

การเซ็นสัญญาทาสทั้งสองแผ่นเริ่มขึ้น ฉันไม่ได้อยากเซ็นเลย มันคือสัญญาที่ฉันเสียเปรียบทุกทาง แต่ฉันต้องทำเพราะไม่มีทางเลือกเลย เพียงแค่สัญญาถูกเซ็นเสร็จ ฉันก็โดนเนรเทศออกจากคอนโดหรู ในยาม 2 ทุ่ม ตอนนี้ในมือของฉันมีเพียงกระดาษสองใบ ที่เป็นสำเนาของตัวสัญญา

“ปิงปอง มึงจ่ายค่าแท็กซี่นะ”

“มึงนี่จนมาก เฮ้ออออ แล้วจะเริ่มงานวันไหนอ่า นี่อาจจะเป็นทางดังแบบที่แม่แกทำนายไว้ก็ได้นะเว้ย”

“ดังในรูปแบบทาสนะเหรอ สัญญาที่เซ็น สัญญาทาสเลยนะมึง”

@คอนโดของฉันเอง

เมื่อเรามาถึงก็เจอแม่ของฉันยืนรออยู่หน้าห้องแล้ว แม่วิ่งเข้ามากอดฉันด้วยน้ำตา ฉันอยากจะผลักแม่ออก แต่แม่ของฉันกลับร้องไห้ออกมาฟูมฟาย แม่ไม่ได้ทำตัวเละเทะชอบเล่นไพ่ ครั้งนี้คงจะรู้สึกบ้างแล้ว

“มันหลอกแม่ มันหลอกแม่” เสียงที่ดังพร้อมกับการร้องไห้ฟูมฟาย ไม่ได้ศัพท์เลย แปลไทยเป็นไทยไปเลยจ้า

“จะใครหลอกแม่หนูไม่รู้ แต่ตอนนี้แม่ทำให้หนูเดือดร้อน ไม่ใช่เรื่องที่เจ้าหนี้มาทวง แต่เพราะว่าหนูต้องมารับหนี้ทุกอย่างที่แม่ก่อ เลิกซะนะแม่ ไม่งั้นทั้งชีวิตนี้ หนูก็ตามใช้หนี้ให้แม่ไม่หมด ต่อจากนี้ไป หนูต้องทำงานใช้หนี้ไปอีก 13 เดือน หนูอยากจะโกรธแม่มาก แต่หนูก็โกรธไม่ลง เพราะที่ผ่านมา แม่ไม่ใช่คนแบบนี้ คบคนดี ๆ ให้พาลพาไปในที่ดี ๆ เถอะค่ะ แม่กลับบ้านได้แล้ว หนูจะให้ปิงปองขับรถไปส่ง ตอนนี้หนูเหนื่อยมาก ไม่ใช่หนี้ห้าแสน ที่หนูต้องจ่ายเค้า แต่คือหนี้สองล้านห้าแสน หรืออาจจะมากกว่านั้น ตอนนี้หนูอยากพักสมองค่ะแม่” ฉันไม่อยากเป็นลูกไม่ดี แต่ฉันอยากอยู่เงียบ ๆ คนเดียว ให้สมองมันพักสักหน่อย

ธาวิน Say ::

“เดี๋ยวนะ จะให้เด็กแกมาเป็นพรีเซนเตอร์ ทัวร์ของฉัน บ้าไปร้าวววววว ชวนมาแดกเหล้าก็นึกว่าจะคิดถึงพี่ชาย อ๋อที่แท้มีเรื่องให้ช่วย อะโด่ว” พี่ชล ลูกพี่ลูกน้องของผม กระดกเหล้าในมือ

“ไม่ใช่เด็กฉันอย่ามาปากเสีย คุณมิ้นท์ จำได้หรือเปล่า เธอไม่มีงานเพราะดันไปปฏิเสธงานจากผู้ใหญ่ เขาเลยลงดาบมา ฉันเองก็ต้องการคนทำงาน เพื่อสืบเรื่องพะพาย”

“มันก็ได้อยู่หรอก แต่มีค่าจ้างให้ไม่เยอะนะ ภาพลักษณ์มันก็สำคัญ ปกติฉันจ้างแต่พวกเบอร์หนึ่ง แต่นี่เกือบจะโนเนมเลย ภาพลักษณ์องค์กรสำคัญ จะให้ค่าจ้างสู้ว่าดาราแถวหน้าไม่ได้ ถ้าตัวเลขหลุดไป ฉันจะซวย” พี่ชลพูดขึ้นมามันก็ทำให้ผมเข้าใจดี ผมเคยดูแลน้องสาวตอนเป็นนางเอก ผมเข้าใจดี

“ไม่เอาค่าแรงก็ได้ จะให้เป็นค่าขนมค่าข้าว ค่าอะไรก็ได้ แต่ไม่ใช่ค่าตัว” ผมก็เป็นคนใจดี จะใช้งานก็ต้องเยี่ยงทาสจริง ๆ

“นี่มึงยังโกรธที่เค้าทิ้งมึงใช่ไหมเนี่ย!!! โดนเท เพราะดันไม่แปรงฟัน แบบนี้รึเปล่า”

“ปากเสียว่ะ ตบปากตัวเองเดี๋ยวนี้ ฉันกลับไปบ้านดีกว่า ฉันไม่สนใจยัยนั่นหรอก ที่บ้านฉันเนี่ยฮาเร็มย่อม ๆ เลย ฉันคิดว่าจะย้ายพะพายไปรักษาต่อที่เชียงใหม่แล้วด้วย ฉันคิดว่าห้องผู้ป่วยที่บ้าน น่าจะทำเสร็จแล้ว จะให้ใครรู้ไม่ได้ ว่าพะพายยังไม่ตาย ถ้ามันไม่ใช่การฆ่าตัวตาย พวกมันต้องกลับมาฆ่าซ้ำแน่ พ่อบอกว่าจะส่งมือดีมารับ ป่านนี้ยังไม่เห็นหัว”

“แกยังคิดว่าพะพายไม่ได้ฆ่าตัวตายอีกเหรอ”

ใช่ ผมยังคิดแบบนั้นอยู่ ไม่เคยมีวันไหนที่ผมคิดว่า คนที่รักตัวเองอย่างน้องสาวผมจะฆ่าตัวตายได้ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่นะ

หลังจากที่มาของานจากพี่ชายเสร็จ ผมก็ให้ตุณจองเครื่องไปเชียงใหม่ทันที ผมจะต้องกลับไปทำงานของผมเองด้วย เป็นเบื้องหลังให้พวกพวกมาเฟีย มันช่างน่ารำคาญ โคร่มมม!!!! แรงกระแทกจากท้ายรถ ทำให้ผมต้องจอดรถแล้วลงไปดู หญิงสาวในสภาพตกใจ ไม่ยอมออกมาจากรถ ทำเพียงแค่เปิดกระจกลงมาเท่านั้น

“ขอโทษนะคะ ฉันไม่ชินที่มืด อะ อ่าวววว พี่วินนี่” หญิงสาวที่ชนท้ายรถผม รู้จักผมซะงั้น คนที่เคยฟันแล้วทิ้งเหรอ ทำไมผมไม่เห็นจะจำได้ว่าเคยเจอคนสวยแบบนี้

“ฉันมิวไงคะ น้องของพี่คิว ฉันเพิ่งกลับมาจากเมกาค่ะ พี่จำฉันไม่ได้ สงสัยจะเพราะว่าไปถอยหน้าใหม่ ทุบเกือบทั้งหน้าจำได้ก็บ้าแล้ว พะพายเป็นยังไงบ้างคะ พี่อย่าเพิ่งบอกพี่ชายฉันนะ ว่าฉันหนีกลับมาที่ไทย ส่วนค่ารถพี่ ฉันจ่ายเอง” เสียงเจื้อยแจ้วของหญิงสาวที่ผมจำหน้าเธอไม่ได้หรอก แต่ผมจำพี่ชายของเธอได้ไม่เคยลืม

“ไม่ต้องหรอก เปลี่ยนเป็นไปกินข้าวกับพี่สักมื้อดีไหม วันไหนดี”

“วันนี้เลย”

ผมเดินกลับไปบอกไอ้ตุณให้ยกเลิกไฟลท์บิน เพราะวันนี้คงมีได้เสียแน่ ผมจะเคล้นความจริงออกมาให้หมดเลย อยากรู้นัก รู้อะไรมาบ้าง ผมเปลี่ยนรถจากคันที่โดนชน ไปคันที่ชนผมแทน โดยไม่ลืมอาสาที่จะเป็นคนขับรถให้คนซุ่มซ่าม ซึ่งปลายทาง ก็เป็นทางเดียวกันนั่นแหละ คือคอนโดของผมเอง

ผมพาหญิงสาวสวยที่เหมือนจะรู้จักผม มาที่ตอนโด แล้วสั่งเซอร์วิสจากคอนโดมาเพื่อส่งอาหาร จัดดินเนอร์เล็ก ๆ ในห้อง มีไวน์รสเลิศ บอกเลยผู้หญิงโดนผมตกมานักต่อนักแล้ว แล้วครั้งนี้ก็เหมือนกัน เมื่อแอลกอฮอล์มันทำงาน เราก็ไปนอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียงกันเรียบร้อยดี ใช่…เสื้อผ้า หลุดรุ่ยเรียบร้อยดี

“อ่าาาาส์ พี่วิน รีบจัง อื้อออออ”

“แล้วหนูมาถอดกางเกงพี่ทำไมอะ”

“ก็พี่รีบ แต่หนูรีบกว่าไง ซี้ดดดดดด แข็งแล้ว ขอหนูดูหน่อย วินน้อย น้อยจริงหรือเปล่า” หญิงสาวลูบมือที่กล่องดวงใจน้อย ๆ จนมันแข็งตัวอยู่ในมือของเธอเลย

“มันจะกัดมือเอานะ”

“ไม่ได้หรอก เพราะฉันจะกัดมันก่อน” หญิงสาวสวยครอบริมฝีปากอวบอิ่มลงบนเจ้าวินน้อยแล้วดูดอย่างมีชั้นเชิง เก่งจังเลยลูกกกกก

อื้มมมมมม ซี้ดดดด ทำดีว่ะ ผมกดหัวของเธอลงกับของแข็งที่มีความอดทนต่ำ จู๋เหรอ ผมนี่แหละ โอ้ววววว ช่างเป็นมหาเวทย์ดึงดาวที่จะพาผมเสร็จคาปากจริง ผมทนไม่ไหวจัดการให้เธอนอนหงาย แล้วหยิบถุงยางมาสวม แล้วสวบเธอทันที ผมดันของแข็งเข้าไปในหลุมดวงจันทร์ได้อย่างไม่ยากเย็น แต่ยอมรับเลยจังหวะของเธอโคตรดี

“อื้อออออ เสียวอ่า ซี้ดดดดด พี่วิน”

“ชอบเหรอ งั้นขึ้นมาบนตัวพี่สิ” ผมพลิกให้หญิงสาวขึ้นมาควบตามที่เธอต้องการ พร้อมกับเกร็งช่วงล่างให้เธอถึงใจยิ่งขึ้น ซี้ดดดดด โอ้ยยยยย

“อื้มมมมม แน่นข้างในฉันไปหมดเลย อ่าาาา พี่วินนนน อื้มมมม จังหวะนี้ดีไหมคะ”

“ชอบสิคะ มุมนี้หนูโคตรเซ็กซี่เลย อาส์” จงจำไว้ว่าเลย ว่าถ้าผู้ชายชมคุณว่าโคตรเซ็กซี่ เพราะมันกำลังหื่น ผมก็เช่นกัน

เสียงครางดังระงมไปทั่วห้อง สลับกับเสียงที่บอกว่าเอาอีก แรงอีก ดีจังเลยค่ะ แต่ผมเนี่ยไม่มีทีท่าว่าจะเสร็จเลย ผมรอให้เธอโยกจนเสร็จ ก่อนจะดึงเกมรักคืนจากเธอโดยให้ตัวเองเป็นคนคุมเกมบ้าง ผมจับร่างบางพลิกคว่ำ แล้วดึงสะโพกของเธอขึ้น

“ถึงทีพี่แล้ว” ผมแทงพรวดเดียวจนมิด เมื่อน้ำของเธอเยอะ ความกระชับมันก็น้อยลง ผมเลยต้องรุนแรงกับเธอขึ้น ผมจัดการกระแทกรัว ต่อจากเมื่อครู่ กระหน่ำเอวสอบจนร่างบางต้องโน้มตัวไปข้างหน้าเพื่อรับแรงกระแทก

“อ๊าาาา ซี้ดดดด พี่วิน หนูจุก อ่าาาา ซี้ดดดด”

“อดทนให้พี่นิดนะคะ” ผมยังคงเร่งจังหวะใส่เธออย่างหนักหน่วง ไม่ปล่อยให้เธอได้พักหายใจ แรงเสียดสีที่ถี่ขึ้นทำให้น้ำที่เธอพึ่งจะเสร็จมาแห้งเหือดไปบ้าง ความกระชับแน่นก็กลับมา

“อ๊าาาาา อะ อี๊ พี่วิน พี่วินนนน ขาาา จะเสร็จ มิวจะเสร็จอีกแล้วค่ะ” เสียงหญิงสาวที่ครวญครางมันดังมาพร้อมกับแรงตอดถี่ ๆ ที่ช่องทางรัก ผมเลยเร่งจังหวะสุดท้าย จะร่างบางกระตุกเกร็ง ผมเลยถือโอกาสนี้เร่งจังหวะสุดท้ายเสร็จพร้อมเธอ

“อ่าส์ พี่เสร็จแล้ว”

ผมลุกขึ้นไปล้างตัว โดยโยนผ้าขนหนูให้หญิงสาวที่นอนหมดแรง มองจากด้านหลังหุ่นดีใช้ได้เลยแฮะ

“ดีไหมคะ” หญิงสาวชันแขนนอนตะแคงข้างถามผมที่เดินโทงเทงเข้าห้องน้ำ

หมายถึงอะไร ถ้าเอามันก็ใช่อยู่ แต่ผมมีอย่างอื่นที่ได้จากเธอมากกว่าร่างกาย ผมอาบน้ำเสร็จก็เดินมาหาหญิงสาวที่นอนอยู่ที่เตียง แต่เธอกลับเดินหนีผมไปเข้าห้องน้ำ ต้องรอเธออาบน้ำบ้างถึงจะได้มานอนกอดกัน ผมไม่ได้อยากนอนกอด แต่ผมอยากถาม ความสัมพันธ์น้องสาวผม กับพี่ชายเธอ

“ทำไมไม่กลับบ้านครับ”

“ไม่เอาอะค่ะ เบื่อพี่คิว ชอบบ่นเวลาหนีเที่ยว ฉันไม่ได้กลับมานานเลย ทำไมงานแต่งงานถึงไม่เกิดขึ้นคะ” มิวถามผมขึ้นมา แสดงว่าบ้านเธอปิดข่าวที่พะพายฆ่าตัวตายเหรอ คำถามคือ ทำไม??

“ไม่มีใครบอกเหรอ พะพายฆ่าตัวตายก่อนหน้าวันแต่งงานแค่อาทิตย์เดียวเอง”

“ตายจริง!!! จริงเหรอคะ ฉันไม่รู้เลย พี่คิวรักน้องสาวพี่มากนะ มากที่แบบว่ายอมทำให้ทุกอย่าง ขอเพียงพะพายขอมา ถ้าได้แต่งงานกัน พะพายจะเป็นผู้หญิงที่น่าอิจฉามากเลย รายนั้นน่าจะหลงเมียน่าดู” คำตอบของมิวทำให้ผมไม่อยากจะฟังเลย ผมไม่สามารถตัดพี่ชายเธอออกจากการฆ่าตัวตายของน้องสาวผมได้

“งั้นเหรอ ใครแต่งงานกับพี่ ก็โชคดีนะ เพราะพี่ดูแลดีมาก” แต่…ผมจะไม่แต่งกับใครทั้งนั้น ไม่งั้นสาว ๆ ที่บ้านผมเสียใจแย่ ทุกคนมาอยู่กับผมด้วยความเต็มใจ

“จีบเหรอคะ”

“ได้ปะล่ะ”

“ไม่ได้หรอกค่ะ พี่คิวอยากให้ฉันคบกับพระเอกในช่อง ฉันไม่ขอเล่ารายละเอียดนะ แต่ถ้าเราจะแอบแซ่บกัน นี่เบอร์ฉันค่ะ ฉันชอบของพี่นะ แข็งน้านนาน” หญิงสาวพลิกตัวนอนคว่ำ แล้วเอานิ้วมาจิ้มที่อกของผมจึก ๆ เหมือนกับว่า จะดูว่าผมหัวใจเต้นแรงไหม ยัยนี่ก็ไม่ใช่เล่น ๆ หรอก

“ว้าแย่จัง เสียดายจังเลย”

“พี่ชายฉันบอกว่าพี่เป็นคนที่ไม่ควรเข้าไปยุ่ง เพราะพี่สาวเยอะ แล้วจะเสียตัวแบบไม่ได้อะไรเลย แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้ว ว่าฉันได้พี่ไม่ใช่พี่ได้ฉัน” โอ้วโหวววววว เด็กมันยั่ว แบบนี้ต้องทำให้รู้แล้ว ว่าใครได้ใคร ผมเอาผ้านวมคลุมหัวคนที่พูดมาก กดซะอีกที

เช้าวันต่อมา

“ไปโรงบาลก่อนไปเชียงใหม่ใช่ไหมครับ”

“อืม”

“ได้เรื่องอะไรไหมครับ”

“ไม่ได้เรื่องอะไร นอกจากรู้ว่าไอ้คิวอะไรเนี่ย เป็นจอมเผด็จการในบ้าน แล้วคลั่งน้องสาวฉันมากๆ ที่สำคัญฉันได้หมากมาอีก 1 ตัว ไปเถอะ ฉันจะไปดูพะพาย”