สิ้นเสียงของแขกที่มา ทับทิมรีบเปิดประตูเดินออกจากห้องพร้อมถือกระเป๋าใส่กล่องกับข้าวมาสวมกอดเอวคนตัวสูงจากทางด้านหลังทันที
ธรรศภาคย์มองลงตามแขนเรียวเล็กแล้วค่อยๆ แกะมันออก หันกลับไปเผชิญหน้าทับทิมที่มีส่วนสูงเพียงไหล่ของเขาเท่านั้น
"กลับลงไปได้แล้วครับ แล้วก็ขอบคุณสำหรับอาหารมื้อเช้าครับ"
"อร่อยไหมคะ พอจะเป็นแม่บ้านให้ผอ.ได้ไหมคะ"
หากเขาชอบเธอพร้อมยกขบวนขันหมากไปสู่ขอ
แต่ลืมไป ไม่มีเงิน! ค่าตัวผอ.ภาคย์คงแพงน่าดู
แต่อีทับทิมจะกู้ กู้เงินเอามาสู่ขอผู้ชาย อิอิ
"อร่อยครับ"
พยายามไม่เอามาใส่ใจเมื่อรู้เนื้อแท้ว่าทับทิมเป็นคนแบบนี้แหละ ห้ามไปก็เท่านั้น
ทำทับทิมดี๊ด๊าดีใจเมื่อเขาชมฝีมือเธอ
"เดี๋ยวพรุ่งนี้ทำมาให้อีกนะคะ"
"ไม่เอาดีกว่าครับ รบกวนคุณเปล่าๆ"
"รบกวนอะไรกันคะ คนเป็นสามีภรรยากัน เอ๊ย! หนูเป็นเด็กของผอ.นะคะ หนูก็ต้องเอาอกเอาใจผอ.สิคะถึงจะถูก"
"ไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นหรอกครับ"
