"อุ๊ย!"
ธนบัตรสีเทาใบหนึ่งหล่นลงพื้นเพราะคนที่ดึงออกมาจากกระเป๋าสะพายไม่ทันระวัง ทับทิมก้มลงเก็บก่อนจะเดินไปที่ร้านขายข้าว
สองอาหลานดึงสายตากลับมาหลังจากหันไปมองตามเสียง ธรรศภาคย์ค่อนข้างพอใจที่ทับทิมไม่ได้ใส่สั้นมากแล้ว ถึงเวลาที่เธอก้มจะดูหวาดเสียวอยู่บ้างก็เถอะ
"น่าขำดีนะครับว่าไหม ขนาดทับทิมเป็นแค่นักศึกษายังพกเงินมากกว่าอาตั้งหลายเท่า"
"แค่กๆ"
ธรรศภาคย์ที่กำลังดูดน้ำจากในขวดแทบสำลัก ธนามองด้วยความเป็นห่วง
"ไหวไหมอา ระวังหน่อยสิ หากเป็นอะไรขึ้นมาผมไม่บริหารต่อนะ"
คนตัวสูงเอามือลูบตามคอตัวเองทำสีหน้าเหยเก หางตาเหลือบมองคนที่ซื้อข้าวเสร็จทว่ากลับเดินมานั่งด้านหลังของธนา
ยกขาขึ้นไขว่ห้างมองมาทางเขา ขยิบตาให้หนึ่งที มองเธอขยับปากพูด
"รักนะคะผอ.ขา"
ธรรศภาคย์รีบดึงสายตากลับมาแล้วลงมือกินข้าวต่อเพราะไม่อยากให้ใครผิดสังเกต รับปากเขาว่าจะไม่ขึ้นไปหาตอนเที่ยงดิบดี ทว่ายังตามมากวนเขาถ
