ตอนที่ 7 ฮื่ออออ อย่าดุสิคะ

968 Words

ธรรศภาคย์ลงมาจากตึกอาคารที่ใช้ทำงานในเวลาหกโมงเย็น วิถีผู้อำนวยการก็แบบนี้ ใครว่าสบายเข้างานสายเลิกงานเร็วอยากให้มาดู ยิ่งวิทยาลัยของเราเป็นเอกชนแล้วด้วยเขายิ่งต้องทำให้ดีที่สุด มาเช้าเพื่อดูความเรียบร้อย กลับหลังเพื่อให้มั่นใจว่าไม่มีอะไรติดขัดแล้วจริงๆ ผู้อำนวยการของที่นี่ก็ไม่ต่างจากรปภ.ดีๆ นี่เอง เพียงแต่งานของเขาต้องใช้ความคิดเป็นหลัก ลงมาก็เจอกับใครบางคนนั่งฉีกยิ้มกว้างส่งมา ไม่แค่นั้นยังลุกเดินมาหาเขาด้วย จนเขากังวลว่าจะมีใครมาเห็นเข้า ถึงหกโมงเย็นนักศึกษาจะกลับกันหมดแล้วก็ตาม แต่ยังมีคณะอาจารย์บางท่านที่ยังนั่งทำงานกันอยู่ เขารีบเดินไปที่จอดรถ กดกุญแจปลดล็อกแล้วขึ้นไปนั่ง ทับทิมก็รีบตามเข้ามานั่งด้วยทันที "เย็นแล้วทำไมยังไม่กลับครับ" ธรรศภาคย์ถามขณะที่ติดเครื่องยนต์เพื่อเอาอากาศเย็นๆ ด้วยความที่เป็นระบบไฟฟ้าเสียงเครื่องยนต์จึงค่อนข้างเงียบมาก ทับทิมปีนขึ้นไปนั่งบนตักผอ.ภาคย

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD