“จะเป็นการดีอย่างมากเลยครับ ถ้าคุณรีบไปให้ถึงคอนโดของผมภายในห้านาที” เสียงของคนตัวใหญ่เคร่งเครียด
“ค่ะ...”
นิสารับคำแล้วรีบขับรถยนต์ออกไปอย่างที่เจรามี่ต้องการ คอนโดเขาอยู่ไม่ไกลนัก เพียงไม่นานก็ถึงจุดหมาย เจรามี่อาการน่าเป็นห่วง ถึงแม้ชายหนุ่มพยายามจะไม่แสดงออกมาให้เห็น แต่เท่าที่สังเกตเอาเอง เขาคงกำลังทรมานไม่น้อย เหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดขึ้นตามไรผมทั้งๆ ที่แอร์คอนนิชั่นภายในรถยนต์เย็นฉ่ำ นิสาชำเลืองมองชายหนุ่มอย่างเป็นห่วง เธอสะกิดแขนของเจรามี่เมื่อถึงที่หมาย ปฏิกิริยาตอบกลับของเขา ทำเอาเธอตกใจ ชายหนุ่มผวาทั้งตัว
เจรามี่ยิ้มแหยๆ ให้ เขาขยับตัวแล้วจึงรีบสะบัดศีรษะแรงๆ ขาของเขาสั่น และอ่อนแรง ส่วนกลางร่างกายขยายใหญ่ดันเป้ากางเกงออกมาจนปูด เจรามี่รีบห้าม “อย่า!!” เมื่อนิสาทำท่าจะเข้ามาช่วย เขาถอนใจแรงๆ ไม่รู้ว่าตัวเองจะมีสติกลับถึงห้องได้หรือเปล่า ถ้าให้นิสาเข้ามากล้ เกรงว่าอำนาจฝ่ายต่ำจะชน
