Kabanata 32

1517 Words

Siguro nga ay pinagplanuhan ko na ang lahat ng mga ito simula ng magising ako at narealize na bumalik sa nakaraan, bawat kilos ko sa harapan nilang lahat ay kalkulado at planado, pero hindi ko pa ata tuluyang naihanda ang puso ko sa sakit na mararamdaman kapag nagkaalaman na. I kept on crying while finding the way out of this building. Sa dami ng bagay na tumatakbo sa isipan ko ngayon ay parang katulad ulit ito noong araw na naaksidente ako habang nagdadrive na umiiyak, pero ngayon tumatakbo ako na walang direksyong pinatutunguhan habang walang tigil ang agos ng luha at pagragasa ng iba't ibang emosyon. "Come here." Kasabay ng boses na iyon ay ang pagbalot ng coat sa ulohan ko, at inakap ako papunta sa isang direksyong hindi ko alam kung saan ang patungo. Isang sasakyan ang huminto sa ha

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD