Mabilis pa sa alas kuwatro akong lumingon matapos kong marinig ang salitang iyon, at sa entrada ng pinto, nakatayo ang lalaking akala ko ay inabanduna na ako ng tuluyan matapos ng apat na araw na walang hi or hello man lang.
"Four fùcking days and not even a hug?" Saad nito and open his arms wide.
Nang sabihin niya iyon ay parang rumaragasang alon na nagpaulit ulit sa isipan ko ang mga sinabi nila Victoria at Shaina kanina. But right now, the man they said that has abandoned me is in front of us at nakabukas ang nga kamay dahil gustong yakapin ko siya.
"Damian!" Tumakbo ako rito at buong higpit at pananabik ko siyang niyakap. Nag-angat pa ang mga paa ko ng yakapin rin niya ako. Dahil sa ginawa niyang iyon ay hindi ko mapigilang mapahikbi. Pakiramdam ko kasi ay namiss din niya ako. Kahit
