Delicious Distraction

Chapter 1

"I said I don't want to live here mom! I just wanna go home and be with my dad."

Boses na naulanigan ni Kourtney isang umaga. Habang abala siya sa pagdidilig ng mga halaman sa kanilang hardin. Agad na binitawan niya ang hawak na lagadera sa lupa bago marahang humakbang patungo sa may bakod. Hindi kataasan ang bakod nila na gawa sa semento. Kaya naman ay tanaw na tanaw mula roon ang ancestral house ng mga Dela Vega.

Sa porch ay nakita niya ang mag-inang Lucien at Ram-ram. Mabilis siyang kumubli sa malagong halaman ng gumamela at patuloy na nagmasid.

"Can you please lower your voice? I heard you, okay?"anang ina ng batang lalaki. Bakas sa maganda nitong mukha ang pagkaubos ng pasensya sa anak na nagmamarakulyo.

"Daddy will find us." the boy insisted.

"How many times do I have to tell you that your father and I are separated now? We're already divorced. So whether you like it or not you're staying here with me and grannies." She said starting to get pissed off at her son.

"I don't like this place. It's so boring. People here are so annoying." reklamo pa ng bata.

"Well honey, that's your problem not mine. Like it or not this place is going to be our home now and you are in no position to complain. And the people here? Be kinder to them. Are we clear?" ang hindi na naiwasang magtaas ng boses ni Lucien. Pinamaywangan na nito ang anak

Saglit na nawalan ng imik ang batang lalaki. Nang mapagtanto marahil na ito na nga ang buhay na kakaharapin nila ng ina at malayo sa kanyang ama ay nagpapadyak na pumasok na lamang ito ng bahay. Napasapo naman sa noo nito ang babae na tila nahapo.

Nakaramdam ng awa si Kourtney sa babaing tinatanaw. Sobra naman ang anak nito kabata-bata ay ganoon na magsasagot sa magulang. Parang kulang sa aruga tuloy ay parang kay sarap kutusan. Mahilig siya sa mga bata katunayan ay kasundo niya lahat ng mga bata sa barangay nila. Pero ang isang iyon tila kay sakit sa bangs. Bigla ay parang siya rin ay napagod at napabuntong-hininga sa naging asal nito.

Isang linggo na ang nakararaan ay bigla na lamang dumating ang nag-iisang anak nila Mr. Antonio at Marla Dela Vega na si Lucien mula sa labinlimang taong paninirahan sa Nevada Usa. Kasama ng babae ang sampung taong gulang nitong anak na half pinoy, half caucasian.

Ayon sa kuwento ng mama Elisa niya mula raw ng umalis si Lucien sa bansa para magtrabaho abroad ay ngayon pa lamang ito nakauwi sa San Isidro. Pagka-graduate raw nito ng nursing at maging rehistrado ay nabigyan agad ito ng alok na magtrabaho sa isa sa malaking ospital sa Nevada. Namalagi ito sa Las Vegas kung saan ay doon na rin nakapag-asawa ng isang Caucasian. Kaya naman ay labis ang naging kagalakan ng mag-asawang Dela Vega sa pagdating ng anak at apo.

"Kourtney!"

Gulilat na napalingon ang dalagita sa likuran nang marinig ang boses ng ina.

Palabas si Elisa ng bahay tangan ang paborito niyang home made vegan banana pancakes nito. Araw iyon ng sabado siyempre walang pasok sa iskwela. Ganoon rin ang papa niya na nagtatrabaho bilang isang municipal engineer sa bayan nila. At nakaugalian na nila na sa beranda mag-agahan sa tuwing libre silang mag-anak katulad na lamang ngayon. May nakalaan silang lamesa at upuan roon na yari sa bamboo na gawa pa mismo ng walang iba kundi ng papa niya. Madalas din ay nagiging tambayan nila ng mga kaibigan niya ang parteng iyon ng bahay nila. Maliban kasi sa presko roon dahil sa mga puno sa paligid ay tanaw na tanaw mula roon ang kalsada kung saan madalas ay napagdidiskitahan nila ang mga nagdaraan.

"Aba'y kaya pala hindi ka matapos-tapos sa gawain riyan ay kung anu-ano na naman iyang pinagkakaabalahan mo. Kay aga-aga eh." sita sa kanya ng kanyang mama. Nilapag nito sa lamesa ang pagkain pagkatapos ay nakapamaywang na hinarap sya.

"Ni hindi ka pa nga nakapagwalis dine sa bakuran." dagdag pa nito habang sinusuyod ng tingin ang paligid.

" Teka, eh sino ba iyang sinisilip mo riyan. Kalakas ng loob mo eh nagtatago ka naman. Napaghahalata tuloy na isa kang tsismosa."

"Mama naman eh-" kakamot-kamot sa ulo na sambit niya. Humakbang siya palapit sa beranda.

"Eh saan pa ba magmamana iyang si Coney kundi sa mama niya siyempre." singit ng papa Alejandro niya. Hawak naman nito ang breakfast platter na ginawa. Kung saan ay magkakasama na sa isang malaking plato ang sinangag, pritong itlog, hotdog at tuyo na sinamahan pa ng ginisang corned beef mangga at kamatis. Mayroon ring nakahandang pandesal na mainit-init pa at kesong palaman. Nagtimpla rin ang papa niya ng dalawang puswelo ng mainit na kape para rito at sa mama niya. Sa kanya ay gatas ang kinanaw nito.

Ngumuso ang ina pagkarinig sa biro ng asawa. "Naku at mukhang nakakuha ng kakampi ang prinsesa ni Alejandro Porte Lapuz." anang Elisa na naiikot pa ang mga mata. Tinulungan nito ang asawa na ayusin ang mga pagkain sa hapag.

"Siyempre naman." kindat sa kanya ng ama. "O sya mamaya na iyang pagmamarites anak, pati iyang pagdidilig at pagwawalis anila ay makakapag-antay naman raw sila. Halina nang kumain at nakow kasarap ng mga niluto ko." ani Alejandro na pumwesto na sa hapag.

"The best talaga ang papa ko." aniya na humalik pa sa ama bago dumulog sa mesa na namimilog ang mga mata sa mga nakalatag na almusal.

"Naku at nag bolahan pa. Mag-ama nga kayo." si Elisa. Akmang uupo na ang ginang nang may mahagip ang mata sa kabilang bakod. Naudlot ito sa pag upo at tumayo ng tuwid upang sinuhin ang natanaw.

"Aba si Lucien ba iyon?" Hindi pa nakuntento ang babae at tinawag na nga ang babae.

"Lucien!" kaway rito ni Elisa.

Lumingon naman agad ang babae na nagliwanag ang mukha nang maaninagan silang mag-anak sa kanilang beranda. Nagsimulang humakbang si Lucien palapit sa bakod.

"Magandang umaga po Manay Elisa at Manoy Alejandro."tuwang bati nito.

"Magandang umaga rin sayo iha." panabay na tugon ng mag+asawa. Tumayo pa nga si Alejandro. "Baka gusto mo kaming saluhan sa pag-aagahan.' alok nito.

"Siya nga naman, Lucien." segunda ni Elisa.

"Naku ay hindi ho ako tatanggi at bawal daw hong tangggihan ang grasya. Iikot lang ho ako." saad ni Lucien habang Larawan ng pagkasabik.

"Kumusta ka naman iha?" ang hindi nagpaawat na tanong agad ni Elisa pagkaupong-pagkaupo pa lamang ng babae.

"Eto ho, nakauwi na rin sa wakas." tugon ni Lucien na hindi mawala ang ngiti.

"Eh dito ka na ba ulit maninirahan?" follow up na tanong ulit ni Elisa.

"Mama, pakainin na muna natin si Lucien at mamaya na iyang huntahan." si Alejandro na inabot ang termos at lalagyanan ng kapeng barako. " Nakape ka pa ba ng kapeng barako? Eh ang uso na ata ngayon eh Starbucks."

"Naku wala pa rin hong tatalo sa kapeng barako niyo Manoy Alejandro. All time favourite ko pa rin ho iyan. "

Ay siyanga? Aba'y abutan mo na ako ng isang tasa Elisa at nang maipagtimpla ko ng kape are si Lucien. Sigurado akong ngayon na lang ulit ito makakahigop ng kapeng barako." anang lalaki sa tuwa.

"Saka sabik na rin po akong makakwentuhan si Manay Elisa. Ang tagal ko ring nawala. At ang laki na ng ipinagbago ng San Isidro." masayang pahayag pa ni Lucien.

"Totoo ka riyan Lucien, hindi na mapigilan ang labis na pag-unlad ng ating bongto." ani Elisa.

Maya-maya ay nadako ang mata ni Lucien kay Kourtney. Kumunot ng bahagya ang noo ng babae bagama't pirmes ang ngiti sa labi.

"Si Kourtney, nag iisang anak namin ng Manoy Alejandro mo. Siya iyong ipinagbubuntis ko nung araw na umalis ka." anang Elisa.

Namilog naman ang mata ni Lucien.

"Oh, really?" bulalas nito.

"Ku-kumusta po kayo?" nahihiya namang bati ni Kourtney sa babae.

"Napakaganda naman ng prinsesa niyo Manoy at Manay." puri ni Lucien sa dalagita.

"Aw siyempre kanino pa ba magmamana? kundi sa poging papa niya." singit ni Alejandro na nagpahalakhak sa lahat.

"Naku ang batang iyan ay kanina ka pa---

Mama...." ang namumulang agaw ni Kourtney sa ina. Sa kadaldalan ng nanay niya malamang ay maikwento pa nito sa kapitbahay na kanina pa sya nakapirme roon sa bakod habang nagmamasid sa kabila. Eh di malalaman ng babae na nasaksihan niya ang eksena kanina. Kahiya-hiya sya pag nagkataon. Tinignan sya nang makahulugan ng ina pagkatapos ay sumulyap kay Lucien.

"Kanina ka pa niya gustong makilala." sambit ni Elisa.

"Ganoon ho ba?"binalingan ni Lucien ang dalagita. " Ako naman ay nagagalak na makilala ka Kourtney." wagas ang ngiti na turan nito sabay lahad ng palad.