“รักเลยหรือค่ะ” อรพิมลถามขึ้นอย่างประหลาดใจกับคำพูดของเขา ถ้าแค่‘ชอบ’ เธอก็ยังพอรับได้ แต่ถึงขนาด ‘รัก’ เธอคงรับไม่ไหว ถ้าเขา‘ชอบ’ เธอยังสามารถหาทางทำให้เขาเลิกชอบเธอได้ แต่ถ้าเขา ‘รัก’ เธอคงหาวิธีทำให้เขาเลิกรักเธอได้ยาก ด้วยนิสัยเอาแต่ใจของเขาด้วยแล้ว เธอคงรับมือกับเรื่องที่จะเกิดขึ้นในอนาคตลำบากเป็นแน่ ผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิตของเขาก็มีไม่น้อยเลยแล้วทำไม! ...เขาถึงรักเธอได้ล่ะเนี่ย?
“อืม...รักเลย และฉันไม่ทางมีเลิกรักหนูอรด้วย”
“คุณจอมรู้ตัวว่ารักอรตั้งแต่เมื่อไรหรือคะ” อรพิมลถาม แล้วลอบถอนหายใจออกมา กับเรื่องที่ได้ยิน สามปีที่เธอเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์วรานนท์ เธอกับเขาก็ไม่ได้เจอกันบ่อยนัก เรียกว่าต่างคนต่างอยู่ซะมากกว่า แล้วตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้น? จู่ๆ เขาก็มาบอกว่ารักเธอ เท่าที่จำได้...เธอไม่เคยแสดงความสนใจหรือแสดงความรักต่อเขามากไปกว่าผู้มีพระคุณเลย
“ไม่รู้สิ ฉันรู้ตัวอีกที ฉันก็รัก
